به گزارش خبرنگار ایسنا  سودابه رضوانی در نشست تخصصی آسیب شناختی خشونت خانگی که در دانشگاه علامه فیض کاشان برگزار شد، اظهار کرد: با توجه به اهمیت نهاد خانواده، نقش زنان در جامعه، نقشی کلیدی و اثرگذار است و همسر آزاری مساله ای ورای همه مرزها تلقی می شود.

وی افزود: طبق تعریف سازمان ملل متحد در سال 1991، خشونت خانگی هر گونه عمل خشونت آمیز مبتنی بر اختلاف جنسیتی است که بر اساس تحقیقات، بیش از یک سوم خشونت علیه زنان، خشونت روانی است که در محیط کار توسط بالادستی ها انجام می شود.

این عضو هیئت علمی دانشگاه خوارزمی تصریح کرد: بر اساس آمار موسسه صلح و اقتصاد در سال 2015، از بین 162 کشور مورد مطالعه، ایران در رتبه 138 قرار داشت که در گروه کشورهای با صلح پایین و با جرایم خشونت آمیز بالا قرار گرفته است. 

وی با بیان اینکه وقتی صحبت از خشونت خانگی است، خشونت مرد علیه زن به ذهن متبادر می شود، افزود: در حالی که خشونت مربوط به همه اجتماع است و خشونت خانگی علیه مردان، کودکان، سالمندان و زنان مصادیقی از خشونت خانگی است و می تواند جنبه های مختلفی به خود بگیرد، اما به نظر می رسد خشونت علیه زنان رایج ترین شکل این خشونت ها باشد.

رضوانی در مورد عوامل خشونت خانگی، گفت: سن، یکی از عوامل خشونت خانگی است و بر اساس تحقیقات، هرچه سن زن یا مرد، پایین باشد، احتمال خشونت خانگی بیشتر است زیرا در این سن، مهارت های زندگی و مدیریت خشم را بلد نیستند و با ویژگی های یکدیگر نیز آشنا نشده اند.

این پژوهشگر اجتماعی تاکید کرد: بر اساس پژوهش ها، گذشته فرد نیز یکی از عوامل ارتکاب خشونت خانگی است و رابطه مستقیم با گذشته کسانی که رفتار خشونت آمیز داشته و یا شاهد خشونت بودند، پیدا می کند.

وی گفت: عوامل روانی که ریشه در اختلالات روانی همچون مسایل روان نژندی دارد، هم چنین مواد مخدر و الکل نیز می تواند منجر به خشونت شوند.

رضوانی تصریح کرد: بیشتر زنان ایرانی معتقدند که حفظ خانواده با اهمیت تر از فردیت خود آنهاست، بنابراین آزار همسر و خشونت آنها را تحمل می کنند، با این تفکر که ممکن است در آینده مشکلات، به شکلی حل شده و با تصمیمی عجولانه نباید بنیان خانواده را ویران کرد، به این ترتیب به هرگونه سختی و ناملایمات تن می دهند.

وی در مورد مشکلات انجام تحقیق در مورد خشونت خانگی، گفت: ترس از بی آبرویی، اعتقاد به خصوصی بودن حریم خانواده، فقدان مطالعات آماری دقیق، مشکل دسترسی به افراد قربانی، بر پیچیدگی های این مسأله و ضرورت انجام تحقیقات گسترده و جامع تر می افزاید.

عضو کانون وکلای دادگستری افزود: مطالعات انجام شده در مورد خشونت خانگی ایران بیشتر بر پایه گزارش های پراکنده از مراکز پزشکی و محاکم کیفری است و براساس پژوهش ها، آثار مخربی بر جسم و روان آنها برجای می گذارد، اما باید به این نکته توجه کرد که همسرآزاری می تواند علل گوناگونی داشته باشد.

وی تاکید کرد: افزایش موارد همسرآزاری در ایران و لزوم حمایت های قانونی و پزشکی در قالب تصویب قانون، حامل این پیام است، که این مساله برای جامعه اهمیت دارد .

رضوانی افزود: خشونت خانگی یک بحث گسترده است که برای پیشگیری اجتماعی از توسعه خشونت، آموزش های دوران دبیرستان، آموزش های پیش از ازدواج، روشنگری رسانه ها و سازمان های مردم نهاد یک ضرورت محسوب می شود.

انتهای پیام