فرهاد آگاهی در گفت‌وگو با ایسنا، با اشاره به ضرورت توجه به مبانی آب مجازی در تجارت خارجی اظهار کرد: کشور ما در طول تاریخ همیشه با مشکل کم آبی و خشکسالی مواجه بوده است و مردمان سرزمین‌های مختلف کشورمان، به طور سنتی راه‌های مقابله با آن را در رویکردهای کشاورزی و دامپروی خود لحاظ می‌کرده‌اند ولی به دنبال صنعتی شدن امور، فراموش کردیم که مناسبت های آبی را نیز در سیاست گذاری ها در نظر بگیریم.

وی ادامه داد: دائما بر طبل تولید داخل کوبیده‌ایم، بدون اینکه به صورت علمی، تولید را پالایش کنیم و در نظر بگیریم که تولید کدام کالاها برای ما، مزیت رقابتی یا مزیت نسبی ایجاد می کند.

به گفته آگاهی، باید میزان آبی که برای تولید محصولات مختلف مصرف می شود را با دقت و وسواس محاسبه کرد و با لحاظ پیوست های مربوط به مصرف آب، سراغ تولید رفت.

نائیب رئیس اتاق بازرگانی ایران با اشاره به این واقعیت که در کالاهای صنعتی، آب صرف سرد شدن ماشین‌آلات و شست‌وشوی مواد اولیه می‌شود، ادامه داد: توجه به میزان مصرف آب برای تولید کالاها صرفا به کالاهای کشاورزی محدود نمی‌شود، بلکه باید در خصوص کالاهای صنعتی نیز میزان مصرف آب آن ها را نیز در نظر بگیریم و تولید کالاهایی که فاقد ارزش افزوده هستند را کنترل یا محدود کنیم.

آگاهی افزود: در بحث واردات و صادرات، آنچه مورد توجه قرار نمی‌گیرد، بحث ارزش آب است؛ به طوری که بارها شاهد بوده‌ایم که مسئولان مربوطه به افزایش حجم صادرات کالاهایی که آب زیادی مصرف می‌کنند، افتخار کرده‌اند. این درحالی است که اگر با معیار صرفه‌جویی آب به موضوع نگاه کنیم، به وضوح می بینیم بیش از آنچه از صادرات آن کالا سود کرده باشیم، متضرر شده ایم.

به گفته آگاهی، تجارت خارجی بدون لحاظ مولفه های مرتبط با مصرف آب، یک تلاش کور برای صرفه جویی ارزی است که در نهایت به خسران ملی منجر می شود.

وی تاکید کرد: در پیمان‌های تجاری منطقه‌ای میان کشورهای همسایه یکی از مهمترین نکاتی که باید توجه شود این است که اگر قرار است تعرفه‌های ترجیحی میان کشورمان با کشور دیگری منعقد شود، حتما باید بر اساس اصول صرفه جویی آب باشد و جستجو کردن منافع اقتصادی از برقراری تعرفه‌های ترجیحی، بدون رعایت اصول صرفه جویی آب، خطای بزرگی است که عوارض و آسیب های آن ممکن است چندین نسل در کشورمان را تحت شعاع قرار دهد.

انتهای پیام