علیرضا حیدری در گفت‌وگو با ایسنا، در ارزیابی کاهش سهم اشتغال در بخش کشاورزی اظهار کرد: یکی از عوامل موثر در این باره، پایین بودن درآمد سرانه بخش کشاورزی نسبت به بخشهای دیگر است.از طرفی برداشت محصول در سطح هکتار در بخش باغی یا زراعی به دلیل آنکه عمدتا فعالیت‌ها در زمین‌های کوچک انجام می‌شود، مقرون به صرفه نیست.

وی از تقسیم اراضی به عنوان مهمترین عامل سطح اشتغال بخش کشاورزی نام برد و افزود: با وجود آنکه باید تجمیع و یکپارچه‌سازی اراضی را داشته باشیم ولی متاسفانه سیاست تقسیم اراضی را در پیش گرفته‌ایم و ارزش فعالیت اقتصادی در بخش کشاورزی را پایین آورده‌ایم، به همین دلیل افراد به سرعت از این بخش خارج می‌شوند.

به گفته این کارشناس حوزه کار، سهم بخش کشاورزی نسبت به تعداد شاغلان آن هیچگونه همخوانی ندارد و نشان می‌دهد که یک بیکاری پنهان در بخش کشاورزی وجود دارد که با کاهش سطح اشتغال، خود را به بیکاری آشکار تبدیل کرده است.

وی تاکید کرد: بخشی از تولید محصولات کشاورزی ناشی از بارندگی‌های فصلی است که اگر به شکل مطلوبی اتفاق بیفتد، ممکن است میزان تولیدات کشاورزی را افزایش دهد ولی اشتغال در این بخش همچنان پایین است.

حیدری نبود الگوی کشت مناسب، بحران آب و خشکسالی و تقسیم اراضی را بزرگترین آفت در بخش کشاورزی عنوان کرد که مانع از کسب درآمد شاغلان آن می‌شود.

این کارشناس حوزه کار در پایان با اشاره به آمار بالای فارغ‌التحصیلان بیکار رشته‌های کشاورزی افزود: در حالی که تعداد متقاضیان اشتغال در کشور روز به روز افزایش می‌یابد ولی به دلیل نبود مکانیسم‌های لازم برای توسعه و کشت و عدم تجمیع و یکپارچه‌سازی اراضی، اشتغال و درآمدزایی در بخش کشاورزی کاهش یافته و دیگر مقرون به صرفه نیست.

به گزارش ایسنا، در سال‌های اخیر تعداد فارغ‌التحصیلان بخش کشاورزی بیش از نیاز بازار اعلام شده است. کارشناسان دلیل بیکاری این دسته فارغ‌التحصیلان را عدم آشنایی با فعالیت‌های کشاورزی، نبود زیرساخت‌ها و مکانیسم‌های لازم و نداشتن مهارت برای ورود به بازار کار عنوان می‌کنند.

بخش کشاورزی در توسعه اقتصاد ملی، افزایش تولید ناخالص ملی و ایجاد اشتغال سهم بسزایی دارد و بر همین اساس در برنامه ششم توسعه، رشد ۸ درصدی بخش کشاورزی پیش بینی شده است.

انتهای پیام