به گزارش ایسنا، با در نظر گرفتن این مهم که هیچ شهروندی نباید دغدغه پوشش باکیفیت تلفن همراه حتی در نقاط کم‌پوشش را داشته باشد، طرح رومینگ ملی ارائه شد که با اجرای آن، هرگاه مشترک یک اپراتور در محلی دسترسی به پوشش مناسبی نداشته باشد، می‌تواند از پوشش شبکه‌ای اپراتور دیگری که در آن نقطه وضعیت بهتری دارد، استفاده کند.

اما موضوع رومینگ ملی به مصوبه‌ای برمی‌گردد که کمیسیون تنظیم مقررات ارتباطات سال ۱۳۹۰ در ارتباط با استفاده متقابل از شبکه اپراتورها تدوین کرد و بر اساس آن اپراتورهای سیار موظف شدند خدمات رومینگ ملی را برحسب درخواست اپراتور دیگر در اختیار آن قرار دهند. اسفند ۱۳۹۲ نیز نوعی بازنگری در مصوبه قدیمی صورت گرفت و در قالب مصوبه ۱۸۶ اپراتورهای سیار غالب ملزم شدند خدمات رومینگ ملی را بر حسب درخواست اپراتور سیار غیرغالب در اختیار آن‌ها قرار دهند.

رومینگ ملی درواقع راهکاری است تا با توجه به هزینه‌های بالای تامین تجهیزات، اپراتورها از الزام خرید تجهیزات برای تمام نقاط صعب‌العبور و یا کم‌جمعیت بی نیاز شوند و اگر در نقطه‌ای یک اپراتور پوشش ندارد، بتواند از شبکه اپراتور دیگر استفاده کند. براین اساس کاربران اپراتورهای مختلف بدون پرداخت هزینه می‌توانند در نقاط کور به اصطلاح روی شبکه اپراتورهای دیگر روم شوند.

درباره هزینه استفاده از این طرح هم عنوان شد که اگر مشترکان همان سرویسی را که از مجموعه اپراتور اصلی دریافت می‌کنند بخواهند، برایشان هزینه‌ای نخواهد داشت اما اگر از اپراتور دیگر سرویس ارزش افزوده‌ای را بخواهند؛ اپراتور میزبان در قبال آن سرویس، هزینه دریافت می‌کند.

همچنین درباره مدت زمانی که می‌توان از این طرح استفاده کرد، مسوولان وقت سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی اعلام کردند هیچ‌گونه محدودیت زمانی برای اجرای این طرح‌ها در نظر گرفته نشده و مواردی مانند رومینگ ملی یا ترابردپذیری جزو پروژه‌های ملی محسوب می‌شوند که مادام‌العمر هستند. بدین ترتیب رومینگ ملی برای سرویس‌های تماس، پیامک و دیتا مورد استفاده قرار می‌گیرد.

برای فعال‌سازی این سرویس، مشترکان اندرویدی و iOS باید به بخش تنظیمات گوشی خود مراجعه کنند و در بخش انتخاب شبکه (Network)، تنظیمات شبکه را از حالت اتوماتیک یا خودکار خارج کرده و هر یک از اپراتورهای دیگر که در محل مورد نظر سرویس‌دهی بهتری را دارد انتخاب کنند.

انتهای پیام