به گزارش ایسنا، زمانی که آلمان یکپارچه شد سه منبع تولید برق شامل زغال سنگ قهوه ای با ۳۱ درصد سهم از سبد انرژی، زغال سنگ سخت با ۲۶ درصد سهم و انرژی هسته‌ای با ۲۸ درصد سهم داشت، در حالی که سهم انرژی تجدید پذیر که عمدتاً هیدرو الکتریکی بود، کمتر از ۴ درصد از تولید برق این کشور بود.

پس از گذشت ۲۷ سال به خصوص پس از دهه گذشته که شامل تحولات سریع بود، این وضعیت به کلی تغییر کرده است. تولید برق سبز آلمان در سال ۲۰۱۷ به حدود ۲۱۷ تراوات ساعت رسید که از این میزان، حدود نیمی معادل ۱۰۵ تراوات ساعت توسط مزارع بادی، ۴۶ تراوات ساعت توسط احتراق بیومس، ۴۰ تراوات ساعت توسط پنل‌های خورشیدی و هفت تراوات ساعت توسط احتراق بیوگاز تامین شد.

طبق نتایج منتشر شده از سوی سازمان AGEB آلمان، تولید هیدروپاور بدون تغییر ماند. این نتایج به معنای آن است که یک سوم هر کیلووات ساعت برقی که سال میلادی گذشته در آلمان تولید شد از منابع انرژی تجدید پذیر بود.

در فاصله سال ۱۹۹۰ تا ۲۰۱۷ تولید برق در نیروگاه‌های هسته‌ای آلمان نیمی کاهش یافت و به ۷۶ تراوات ساعت رسید، در حالی که تولید برق با زغال سنگ سخت یک سوم کاهش داشت و به ۹۴ تراوات ساعت رسید و برق تولید زغال سنگ قهوه ای نیز با ۱۳ درصد کاهش، به ۱۴۸ تراوات ساعت بالغ شد.

از سوی دیگر، تولید برق در نیروگاه‌های گاز سوز ۱۴۰ درصد افزایش یافت و به ۸۶ تراوات ساعت رسید زیرا این نیروگاه‌ها قادر بودند به سرعت به نوسانات در تولید نیروی بادی و خورشیدی واکنش نشان دهند.

بر اساس گزارش یورواکتیو، آلمان به اندازه انرژی سبز تولید کرد که در اکثر اوقات سال گذشته، این کشور پایین‌ترین قیمت عمده فروشی برق در اروپا را داشت و بنابراین صادرکننده عمده برق بود.

طبق آمار مقدماتی، AGEB در سال ۲۰۱۷ به میزان ۵۴ تراوات ساعت برق را به خارج صادر کرد که بزرگ‌ترین میزان صادرات در تاریخ این کشور بود و تقریباً نیمی از این میزان به اتریش صادر شد.

در بعضی از روزها، قیمت برق در واقع منفی می‌شد و نیروگاه‌های هسته‌ای بایستی تولید انرژی خود را حداکثر نیمی کاهش می‌دادند تا از صعود هزینه‌ها جلوگیری کنند.

انتهای پیام