به گزارش ایسنا، بدون مکانیک کوانتومی، پیشرفت در پزشکی، لیزر و محاسبات کامپیوتری یک رویا باقی می‌ماند، و این جایی است که مکس بورن که یک فیزیکدان و ریاضیدان آلمانی بود، نقش مهمی در به وقوع پیوستن این اختراعات داشت.

امروز گوگل روز تولد 135 سالگی مکس بورن را با تغییر لوگوی خود جشن گرفته است. بدون تلاش‌های مکس بورن برای توسعه حداکثری زمینه مکانیک کوانتومی، امروزه جهان مدرن شاید نمی‌توانست به این شکل باشد.

مکانیک کوانتومی بخشی از فیزیک است که ماده را در کوچکترین حالت ممکن بررسی می‌کند. بدون مکانیک کوانتومی، پیشرفت‌های پزشکی، از جمله اختراعاتی مانند دستگاه‌های تصویربرداری پزشکی یا MRI، لیزرها، محاسبات کامپیوتری و رایانه‌های شخصی، یک رویا باقی می‌ماند.

مکس بورن در سال 1954 جایزه نوبل فیزیک را از آن خود کرد.

مکس بورن زاده 11 دسامبر 1882 شهر برسلاو بود که در آن زمان جزئی از قلمرو آلمان بود اما اکنون بخشی از لهستان است.

بورن فیزیکدان و ریاضیدان یهودی‌تبار آلمانی بود. وی در سال 1954 جایزه نوبل فیزیک را به خود اختصاص داد.

مکس بورن یکی از 11 نفری بود که بیانیه راسل-اینشتین را امضا کردند. بیانیه راسل-اینشتین یا مانیفست راسل-اینشتین، عنوان بیانیه‌ای است که در 9 ژوئیه 1955، توسط برتراند راسل، در روزگار جنگ سرد و در لندن انتشار یافت. پیش‌نویس این بیانیه که موضوع آن هشدار درباره خطرات حاصل از گسترش سلاح‌های هسته‌ای برای جامعه بشری بود، به وسیله برتراند راسل تهیه شد و توسط یازده دانشمند به امضا رسید.

مکس بورن تحصیلات خود را در دانشگاه‌های برسلاو و هایدلبرگ و زوریخ انجام داد. او در طول تحصیلات در مقطع دکتری و نیز انجام تحقیقاتش برای دریافت عنوان دانشیاری در گوتینگن، با دانشمندان و ریاضیدانان برجسته‌ای مانند فلیکس کلاین، داوید هیلبرت، هرمان مینکوفسکی، اتو رونگه، ویگت و کارل شوارتزشیلد در تماس بود.

وی در سالهای 1908-1909 با فیزیکدانان لومر و پرینگشیم کار کرد و نظریه نسبیت را مطالعه کرد.

در سال 1909 مدرس دانشگاه گوتینگن شد و در سال 1912 به دانشگاه شیکاگو رفت.

در سال 1915، دکتر بورن به ارتش آلمان پیوست و روی تئوری مسافت‌یابی صوتی کار می‌کرد و نظریه کریستال را مطالعه کرد.

مسافت‌یابی صوتی که بیشتر در میدان جنگ مورد استفاده قرار می‌گیرد، به روشی در جهت پیدا کردن مختصات منبع صدا٬ مانند گزارش تیراندازی توپ‌خانه دشمن٬ توسط محاسباتی بر مبنای فواصل بین دریافت صدا در ایستگاه‌های شنود(میکروفون) مختلف گفته می‌شود.

وی تا سال 1919 در ارتش آلمان خدمت کرد و سپس استاد دانشگاه فرانکفورت شد. در همین دوره تعبیر خود از تابع چگالی احتمال برای ψ*ψ در معادل شرودینگر را ارائه کرد که همین بعدها باعث شد او جایزه نوبل را ببرد.

متاسفانه، با افزایش نازیسم در آلمان، دکتر بورن مجبور شد در سال 1933 از آلمان فرار کند و به انگلستان مهاجرت کند. پروفسور فلسفه طبیعی در دانشگاه ادینبرو شد و تا سال 1954 که جایزه نوبل را دریافت کرد، بازنشسته شد.

وی در سال 1939 به تابعیت بریتانیا درآمد و به عضویت انجمن پادشاهی لندن پذیرفته شد.

آلبرت اینشتین از دوستان بورن بود و جمله معروف خود درباره مکانیک کوانتوم «خدا با جهان تاس بازی نمی‌کند» را در سال 1926 در نامه‌ای به بورن نوشت.

دکتر بورن در طول زندگی خود با بسیاری از آکادمی‌های برجسته در سراسر جهان برخورد می‌کند و مواجهه وی با رویدادهایی مانند جنگ جهانی اول به تحقیقاتش در زمینه مکانیک کوانتومی کمک می‌کند.

دکتر بورن در هند در شهر بنگلور نیز مدت شش ماه ساکن بود و در آنجا با "سی وی رامان"، فیزیکدان برجسته هندی و برنده جایزه نوبل همکاری کرد.

مکس بورن قانون بورن را پایه گذاری کرد که یک نظریه کوانتومی است. قاعده یا قانون بورن یکی از قوانین مکانیک کوانتومی است که احتمال به دست آمدن یک نتیجه معین از اندازه‌گیری کمیتی از یک سامانه کوانتومی را به دست می‌دهد. قاعده بورن یکی از اصول اساسی مکانیک کوانتومی است و پیوند دهنده ماهیت احتمالی مکانیک کوانتومی با ساختار تعینی فرمول‌بندی مکانیک کوانتومی است.

گوگل در لوگوی امروز خود با نشان دادن مکس بورن در میان مقالات و کتاب‌های پر شده از معادلات، در حالی که پیشانی خود را با نماد معروف برای عملکرد موج در فیزیک به نام Psi که بیست و سومین حرف از الفبای یونانی است، می‌خاراند، به دکتر بورن ادای احترام کرده است.

دکتر بورن در تاریخ 5 ژانویه 1970 در 87 سالگی در بیمارستانی در گوتینگن درگذشت.

انتهای پیام