دکتر علی‌اکبر حقدوست در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا، در خصوص ادغام دانشگاه‌های علوم پزشکی در وزارت علوم گفت: طی فرآیندی و براساس برخی نیازها در شرایط خاص وزارت بهداری و دانشگاه‌های علوم پزشکی سال‌های پیش با هم ادغام شدند و مراحل ادغام پیش رفت و تفکیکی به وجود آمد که برگشت این وضعیت به حالت قبل عوارض سنگینی را ایجاد می کند بنابراین باید همه جوانب امر اعم از ضرورت ادغام، فواید و اثراتی که ایجاد می‌کند سنجیده شده و سپس در این باره تصمیم گیری شود.  

وی ادامه داد: برخی افراد اعتقاد دارند که به دلیل کارهای اجرایی سنگینی که در حوزه خدمات بهداشت، درمان و غذا و دارو وجود دارد تا حدی حجم کار سنگین است که پرداختی ها در این حوزه موجب شده که بخش علمی وزارت بهداشت یعنی آموزش، پژوهش و حوزه‌های دانشجویی تحت الشعاع قرار گرفته و نتوانند رشد کنند و بر این اساس پیشنهاد می‌کنند برای تقویت بعد علمی دانشگاه‌ها مجددا دانشگاه‌های علوم پزشکی در وزارت علوم ادغام شوند و فلسفه این کار را کمک به رشد علمی دانشگاه‌ها می‌دانند.

حقدوست تصریح کرد: البته در حا ل حاضر واقعا روسای دانشگاه‌های استان‌های مختلف کار بسیار سنگینی دارند و حوزه‌های مختلف اعم از خانه‌های بهداشت‌ روستاها گرفته تا بیمارستان‌ها، اغذیه فروشی‌ها،‌ کارخانه‌های تولید دارو و مواد غذایی و خوابگاه‌های دانشجویی را باید پوشش دهند و وظایف سنگینی را در این زمینه بر عهده دارند که این موضوع کار آن ها را دشوار کرده است.

وی در ادامه اظهار کرد: کسانی که اعتقاد دارند دانشگاه‌های علوم پزشکی باید از وزارت بهداشت جدا شده و به وزارت علوم برگردند دو دلیل عمده می‌آورند که یکی کمک به رشد علمی دانشگاه‌ها و دیگری حجم کار سنگینی است که در وزارت بهداشت وجود دارد البته در این حوزه باید توجه کرد برگشت به حالت قبل چقدر به این موارد کمک می کند و آیا واقعا راه حل برگشت به حالت قبل راه حل درستی است یا خیر.  

وی ادامه داد: در اینکه دانشگاه های علوم پزشکی به حالت قبل برگردند و به وزارت علوم ملحق شوند یک سری مزایا وجود دارد از جمله اینکه ارتباطات بین رشته‌ای افزایش می ‌یابد و ممکن است تحقیقات بین رشته‌ای تقویت شود اما از سوی دیگر باید به این نکته نیز توجه کرد که وزارت علوم نیز از دردها و رنج های مزمنی آزار می‌بیند و وضعیت بودجه‌ای مطلوبی ندارد و اینگونه نخواهد بود که اگر دانشگاههای علوم پزشکی به وزارت علوم ملحق شوند از نظر مادی اوضاع احوال بهتری خواهند داشت.  

 معاون برنامه‌ریزی راهبردی وزارت بهداشت گفت: تقریبا نزدیک به سه دهه است که دانشگاه‌های علوم پزشکی از دانشگاه‌های دیگر تفکیک شده‌اند و ادغام دوباره آن‌ها با دانشگاه‌های وزارت علوم ممکن است موجب شود برای مدت‌ها این دانشکده‌ها و دانشگاه‌ها در حالت دسته دومی تلقی شوند و ارتباط برقرار کردن بین دانشگاه‌های علوم پزشکی با دانشگاه‌های وزارت علوم در یک فیلد کار دشوار و سختی خواهد شد.

وی ادامه داد: دانشجویان علوم پزشکی باید در بیمارستان های آموزشی، آموزش ببینند بنابراین این‌که این بیمارستان ها به وزارت علوم ملحق شوند یا نشوند و در حالتی مثل بهداری‌های قدیم باقی بمانند و دانشکده‌ها از آن‌ها خرید خدمت بکنند جای بررسی دارد و این مساله کار را واقعا دشوار می‌کند. بنابراین وقتی به صورت فنی به موضوع دقت شود .  به این بخش ها و جزئیات امور نگاه کنیم خواهیم دید که باید دردسر بزرگی را برای این کار متحمل شویم، در حالیکه شاید پرداخت این هزینه‌ها در شرایط فعلی کار مناسبی نباشد.

حقدوست افزود: از نظر اقتصادی نیز به نظر نمی رسد این کار موجب کم شدن بار اقتصادی باشد و بنابراین همه موضوعات و جوانب کار را که درکنار یکدیگر بسنجیم متوجه خواهیم شد که در مجموع سناریوی برگشت دانشگاه های علوم پزشکی به وزارت بهداشت حداقل در قالب برنامه کوتاه مدت و یکی، دو ساله کار عاقلانه ای نیست. البته من در لزوم انجام این کار به طور کلی شک دارم ولی اگر هم قرار بر این است که این اتفاق بیفتد و علما با بررسی همه جوانب به این جمع بندی برسند که این کار انجام شود باید برنامه ای حداقل 10 ساله برای انجام آن در نظر گرفته شود.

وی گفت: اما در خصوص اینکه در ساختار فعلی وزارت بهداشت تغییراتی اتفاق بیافتد و سهم، حجم و ارزش کار علمی آن پررنگ شود نیازمند این است وزارت بهداشت در مورد آن فکر کند و بررسی کند چگونه می تواند در همین نظام بعد علمی خود را تقویت کند.

 معاون برنامه‌ریزی راهبردی وزارت بهداشت تاکید کرد: البته این را نیز باید در نظر گرفت که در حال حاضر سرعت رشد علمی در دانشگاه‌های علوم پزشکی از سرعت دانشگاه‌های دیگر کمتر نیست و یک سوم تولیدات علمی معتبر در سطح جهانی را در کشور دانشگاه‌های علوم پزشکی به خود اختصاص داده اند در حالیکه تعداد دانشگاه‌های علوم پزشکی کمتر از یک سوم است و این به این معنا است که راندمان کار دانشگاه‌های علوم پزشکی راندمان قابل قبولی است.

وی افزود: با توجه به تعداد هیات علمی و زیر ساخت هایی که در دانشگاه‌های علوم پزشکی وجود دارد و مقاطع تحصیلی که دانشجو در آن‌ها تربیت می‌شود که عمدتا دکترای حرفه‌ای،‌ ph.d و سطوح تحصیلات تکمیلی است و همچنین با توجه به امکانات موجود، راندمان دانشگاه‌های علوم پزشکی خوب و قابل قبول است و نمره پایینی نیست و اوضاع و احوال علمی دانشگاه‌های علوم پزشکی به صورتی نیست که تصور شود در حال حاضر دانشگاه‌ها نیاز به یک تدبیر اساسی، صریح و جدی دارند.

انتهای پیام