دکتر حمیدرضا صادقمحمدی معاون پژوهشی وآموزشی پژوهشکده برق جهاد دانشگاهی و سردبیر نشریه مهندسی برق و کامپیوتر ایران در گفتوگو با خبرنگار ایسنا با اشاره به اشتباه ایجاد شده در زمینه محل تولد مرحوم پرفسور عسگر لطفیزاده بنیانگذار منطق فازی گفت: ایشان همواره نسبت به محل تولد خود افتخار میکرد و این امر در خاطرهای که از ایشان دارم قابل مشاهده است.
وی در این باره ادامه داد: بیستوسه سال پیش در سال 1373 مطابق با 1994 میلادی کنفرانس تراز اولی در سطح بینالمللی در زمینه آکوستیک، پردازش گفتار و سیگنال با عنوان "IEEE international conference Acoustics speech & "signal processing در شهر آدلاید استرالیا برگزار شد و من هم به عنوان دانشجوی دوره دکتری دانشگاه نیوساوت ولز (New South Wales) در آن شرکت داشتم.
صادقمحمدی، با تاکید بر اینکه پرفسور لطفیزاده پایه گذار نظریه و منطق فازی به عنوان سخنران کلیدی در این کنفرانس حضور داشت، ادامه داد: پرفسوری میانسال که خودش میگفت افتخار شاگردی لطفیزاده را داشته به معرفی وی پرداخت و در آنجا اعلام شد که پرفسور لطفی زاده متولد «ماکو» شهری کوچک در شمال ایران است.
وی تاکید کرد: از این رو زادگاه پرفسور لطفی زاده «ماکو» یکی از شهرها ایران است نه «باکو».
معاون پژوهشی و آموزشی پژوهشکده برق جهاد دانشگاهی ادامه داد: پرفسور لطفی زاده در آغاز سخنرانی با تشویق حضار به بالای صحنه آمد و مقابل جمعیت ایستاد. مطابق روال کنفرانسهای علمی برای معرفی سخنرانان، شاگرد وی یعنی همان پروفسور میانسال به بیان شرح حال او پرداخت و اینگونه شروع کرد که: «لطفیزاده متولد ماکو است، ماکو شهری در شمال ایران».
صادقمحمدی اضافه کرد: این سخنران سپس یادآور شد که لطفیزاده چند بار به وی تأکید کرده است از اینکه او را به اشتباه متولد «باکو» میدانند ناخشنود است. در این هنگام در حالی که پرفسور لطفیزاده با حرکت سر بیان او را تأیید میکرد، شاگردش جملهای راجع به بنیانگذار منطق فاری گفت که مضمون آن برای همیشه در ذهنم نقش بست، وی گفت: «او به زادگاهش میبالد.»
معاون پژوهشی پژوهشکده برق جهاد دانشگاهی در ادامه به جزئیات سخنرانی دکتر لطفی زاده اشاره کرد و با بیان اینکه سخنرانی وی در این کنفرانس مروری بر تاریخچه نظریه فازی و کاربردهای فراوان آن در حوزههای گوناگون بوده است، یادآور شد: خاطرم هست وی در حین سخنرانی یکی دو بار با تأملی خاص از مواردی یاد کرد که نظریه فازی در ابتدای کار بود و از دانشمندانی گفت که خود او و نظریهاش را به دلیل قابل استفاده و کاربردی نبودن به تمسخر گرفته بودند. به نظرم با یادآوری این موارد بیشتر میخواست دشواری راه پیشرفت علمی را گوشزد کند و جوانان حاضر در جلسه را ترغیب کند که از ناملایمات در محیطهای علمی به دلیل تنگنظریها دلسرد نشوند.
وی با بیان اینکه پس از اتمام سخنرانی به جلو سالن رفتم و مثل خیلیها سلامی کردم و جوابی شنیدم، اضافه کرد: پروفسور لطفیزاده با تواضع پاسخ میگفت و با برخی که از قبل میشناخت خوش و بشی میکرد. وقتی برای بیرون آمدن از سالن از او فاصله گرفتم وی در نظرم بسیار ارجمندتر از چند ساعت قبل جلوه میکرد. نه فقط به دلیل رفتار توأم با متانت و تواضع او یا سلام و علیک دوستانهاش، بلکه به دلیل حس میهندوستی عمیقی که در او دیدم و آن را روایت میکنم.
انتهای پیام
نظرات