به گزارش ایسنا، یکی از وزارتخانه‌هایی که رایزنی‌ها برای انتخاب سکاندارش در چهارسال آینده با جدیت درحال پیگیری است، صندلی وزیر نیرو در طبقه دوازدهم ساختمان شیشه‌ای اتوبان نیایش است که گزینه های زیادی هم برای تکیه زدن به آن مطرح شده ‌است. درحالی که تا چند روز پیش تداوم وزارت حمید چیت‌چیان در این سمت بالاترین شانس را در بین گزینه‌ها داشت، اظهارات روز گذشته وی در استان سمنان که گفت "برادران بسیاری هستند که جای ما در کابینه بعدی بنشینند" این احتمال را کمرنگ تر کرده است.

چیت‌چیان، محتمل‌ترین گزینه

یکی از گزینه هایی که از زمان مشخص شدن نتیجه انتخابات ۹۶ و  مشخص شدن تداوم مسئولیت حسن روحانی به عنوان رییس کابینه دوازدهم تاکید زیادی روی آن می‌شد حمید چیت چیان، وزیر نیروی فعلی دولت است. او که در این چهار سال اقدامات متعددی را برای بهبود وضعیت صنعت آب و برق کشور انجام داده همچنان در لیست گزینه های وزارت قرار داشت تا جایی که تا اواسط این هفته اعلام می‌شد به احتمال زیاد شاهد تداوم حضور وی در این وزارتخانه خواهیم بود.

او که زاده ۱۳۳۶ در تبریز و وزیر نیروی دولت یازدهم است، پیش از این مشاور عالی و قائم‌مقام وزارت نیرو دولت نهم، عضو هیئت‌مدیره شرکت توانیر و سازمان برق ایران، معاون وزیر نیرو در امور انرژی، معاون برنامه‌ریزی و امور اقتصادی وزارت نیرو، قائم مقام وزیر و مشاور عالی وزیر و رئیس شورای مشاوران وزارت نیرو نیز بوده است.

همچنین وی در تأسیس و پایه‌گذاری مؤسسه‌های مهمی از جمله مؤسسه تحقیقات و آموزش مدیریت وزارت نیرو، مرکز مطالعات انرژی ایران، سازمان انرژی‌های نو ایران (سانا)، سازمان بهره‌وری انرژی ایران (سابا)، مرکز اطلاعات انرژی ایران و آزمایشگاه ملی صرفه جویی انرژی ایران نقش مهم داشته است.

در سوابق وی آمده است که چیت‌چیان فعالیت سیاسی خود را با حضور در سپاه آذربایجان شروع کرد و پس از تجربه سطوح مختلف فرماندهی با شرکت در انتخابات مجلس و کسب رای اول از استان، نماینده آذربایجان شرقی (تبریز) در دوره سوم مجلس شورای اسلامی شد.

او مدرک کارشناسی خود را در رشته مهندسی مکانیک (طراحی جامدات) از دانشگاه صنعتی امیرکبیر در سال۱۳۶۴، کارشناسی ارشد را در رشته مهندسی صنایع از دانشگاه صنعتی امیرکبیر در سال ۱۳۷۴، کارشناسی ارشد در رشته مدیریت از مرکز آموزش مدیریت دولتی در سال ۱۳۷۶ و مدرک دانشوری مهندسی صنایع را از دانشگاه تربیت مدرس در سال ۱۳۸۴ اخذ کرده است.

وی در کارنامه خود عضویت در جهاد سازندگی استان آذربایجان شرقی در سال ۱۳۵۸، عضویت در سطوح فرماندهی سپاه و حضور در جبهه‌های جنگ تحمیلی از سال ۱۳۵۹ تا دی ماه ۱۳۶۶، نمایندگی مجلس شورای اسلامی دوره سوم (از حوزه انتخابیه تبریز) در خرداد ۱۳۶۷ تا خرداد ۱۳۷۱، عضویت در هیأت رئیسه مجلس سال دوم دوره سوم، عضویت و مخبریت کمیسیون نیرو را دارد.

عضویت در هیأت مدیره شرکت توانیر در خرداد ۱۳۷۱ تا ۱۳۷۵، عضویت در هیأت مدیره سازمان برق ایران، معاونت وزیر نیرو در امور انرژی از آبان ۱۳۷۲ تا شهریور۱۳۸۴، معاونت برنامه ریزی و امور اقتصادی وزارت نیرو از آذر ۱۳۸۵ تا تیر۱۳۸۷، قائم مقامی وزیر نیرو از شهریور ۱۳۸۴ تا آبان ۱۳۸۹، سمت مشاور عالی وزیر و رئیس شورای مشاوران وزارت نیرو از آبان ۸۹، معاونت هماهنگی و نظارت فرایندی مرکز الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت از شهریور ۱۳۹۰ از دیگر سوابق کاری وزیر نیرو دولت یازدهم است.

از سوابق علمی و مشاغل دانشگاهی چیت چیان می‌توان به عضویت وی در هیأت علمی دانشگاه صنعتی سهند (مربی) - از سال ۱۳۷۴ تا ۱۳۸۸، هیأت علمی پژوهشگاه نیرو از ۱۳۸۸، ‌ عضو هیأت امنای دانشگاه صنعتی سهند و دانشگاه هنر اسلامی تبریز - از بدو تأسیس، عضو هیأت امنای دانشگاه تربیت معلم آذربایجان - از سال ۱۳۸۳ تا ۱۳۸۴ اشاره کرد.

چیت چیان همچنین عضویت در هیأت امنای دانشگاه جامع علمی - کاربردی از سال ۱۳۸۴تا ۱۳۸۹، عضویت در هیأت امنای پژوهشگاه نیرو، ‌ رئیس هیأت مدیره انجمن علمی انرژی بادی ایران، مدیر مسئول فصلنامه «نشریه انرژی ایران» و عضو شورای مرکز رشد فناوری های دانشگاه صنعت امیرکبیراز ۱۳۸۵ تا ۱۳۸۷ را در کارنامه کاری خود دارد.

بیطرف، آلترناتیو جدی

از سوی دیگر، حبیب‌الله بیطرف از جدی ترین گزینه‌های مطرح شده برای جایگزینی چیت‌چیان به عنوان مسئول  وزارت نیرو است که در دولت قبل نیز احتمال وزارت وی بسیار بالا بود که اکنون با توجه به سابقه کاری قابل قبولش احتمال تصدی‌گری او در وزارت نیرو پر رنگ‌تر از سایرین است.

حبیب‌الله بیطرف وزیر نیرو در دولت های اول و دوم دولت اصلاحات بوده است. وی در سال ۱۳۶۵ و در زمانی که دولت با نخست وزیر اداره می‌شد، استاندار یزد بود و در دولت هشتم در ستاد ائتلاف اصلاح‌طلبان عضویت داشت.

بیطرف در سال ۱۳۳۵ در یزد به دنیا آمد و فارغ التحصیل رشته راه و ساختمان در مقطع کارشناسی و کارشناسی ارشد از دانشگاه تهران است.

وی در کارنامه اجرایی خود به جز وزارت نیرو، عناوینی چون عضو رسمی سپاه پاسداران در سال‌های ۱۳۶۴-۱۳۵۹، موسس و مدیر مرکز تحقیقات آب جهاد سازندگی در سال‌های ۱۳۶۵-۱۳۶۴، استاندار یزد در سال‌های ۱۳۶۸-۱۳۶۴، عضو هیات علمی دانشگاه امام حسین سپاه پاسداران در سال‌های ۱۳۶۹-۱۳۶۸، معاون آموزشی وزارت نیرو در سال‌های ۱۳۷۳-۱۳۶۹ و مجری طرحهای ملی کارون ۳، ۴ و عضو هیات مدیره شرکت آب و نیرو در سال‌های ۱۳۷۶-۱۳۷۳ را دارد.

بیطرف در زمان دولت هفتم و هشتم وزیر نیرو بوده است و پس از انقلاب در تاسیس انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه تهران و تشکیلات سراسری انجمنهای اسلامی دانشگاههای کشور، تسخیر لانه جاسوسی آمریکا، جلسات دفتر مشاوره سیاسی مقام معظم رهبری، تاسیس انجمن اسلامی فارغ التحصیلان دانشکده فنی دانشگاه تهران مشارکت داشته است.

اهم اقدامات در مسئولیتهای اجرایی وی شامل دوره سپاه پاسداران (برنامه ریزی و مشارکت در راه اندازی و ایجاد ساختارهای مورد نیاز کشور (دوره معاونت آموزشی) ارتقاء سطح مراکز آموزشی وزارت نیرو به یک دانشکده صنعتی و شش آموزشکده فنی، توسعه آموزشهای کوتاه مدت و بلند مدت داخلی وزارت نیرو) و دوره مدیریت اجرایی طرحهای ملی (شروع واقعی فعالیتهای اجرایی طرح عظیم نیروگاه آبی کارون ۳ و انعقاد قراردادهای خرید تجهیزات نیروگاه با اتکا به ساخت داخل و حل مسائل تجهیز کارگاه) می‌شود.

اردکانیان: خیلی دور، خیلی نزدیک

رضا اردکانیان نیز یکی دیگر از گزینه های احتمالی وزارت نیرو بوده است، نام اردکانیان در دولت یازدهم هم به عنوان یکی از گزینه‌های تصدی وزارت نیرو مطرح شد، اما باقی ماندن چندسال از ماموریتش در سازمان ملل باعث شد در آن زمان از ساختمان شیشه‌ای نیایش دور بماند. او در سال ۱۳۳۷ در یزد متولد شد؛ وی مدرک کارشناسی خود را در رشته مهندسی سازه از دانشگاه صنعتی شریف، مدرک کارشناسی ارشد خود را از دانشگاه مک مستر کانادا و مدرک دکترای خود را در رشته مدیریت آب از انگلستان گرفته است.

وی که اکنون مدیر برنامه دهه بین‌المللی آب سازمان ملل متحد است، پیش از این عهده دار سمت‌های معاونت وزیر نیرو و وزیر کشور، نایب رییسی انجمن آب‌شناسی ایران و مدرس در دانشگاه شریف بوده و طرح‌ها و پروژه‌های مختلفی را به انجام رسانده است.

بر این اساس اردکانیان در سال‌های ۱۳۸۰ تا ۱۳۸۴ معاون امور آب وزارت نیرو بوده است و همچنین در گذشته به عنوان رئیس شورای حکام مرکز بین‌المللی قنات و سازه‌های تاریخی آبی- یزد فعالیت می‌کرده است.

وی‌ در مدیریت مجامع مختلف علمی و تخصصی بین‌المللی مرتبط با آب از جمله فرهنگستان بین‌المللی آب، شورای حکام موسسه آموزشی آب یونسکو، انستیتوی آب و محیط زیست دانشگاه ملل متحد، انجمن بین‌المللی برقابی، مرکز منطقه‌ای مدیریت آب شهری تهران و برنامه جهانی مطالعات اقلیم سازمان جهانی هواشناسی همکاری دارد.

منوچهری، گزینه‌ای که نزدیک نشد

هرچند که منوچهری به واسطه مسئولیت‌های سال های اخیرش بیشتر به عنوان یک مدیر نفتی شناخته می‌شود، اما شاید کمتر کسی فراموش کرده باشد که وی از موسسین شرکت مهندسی آب و فاضلاب بوده و سابقه ای طولانی در این زمینه داشته است. منوچهری که در گذشته مشاور معاون وزیر نیرو در امور آب هم بوده است، در روزهای اوج گمانه زنی به عنوان یکی از گزینه‌های جدی حضور در وزارت نیرو مطرح بود، اما هیچ گاه رایزنی جدی در این زمینه انجام نداد تا اکنون جزو گزینه های جدی این مسئولیت نباشد.

غلامرضا منوچهری اردستانی در دولت هفتم، نشان دولتی درجه سوم سازندگی را از آن خود کرده است. وی متولد سال ۱۳۳۵ در شهر اردستان است. منوچهری فارغ التحصیل رشته راه و ساختمان از دانشگاه تهران و دارای مدرک دکتری در رشته عمران و محیط زیست از دانشگاه آخن آلمان است.

او در سال های ۸۰-۸۹ مدیر پروژه فازهای ۸، ۷، ۶ و عضو هیاًت مدیره و مدیر عامل شرکت پترو پارس و در سال های ۸۹-۹۰ مشاور مدیر عامل شرکت ملی نفت بوده است.

وی همچنین مدیرعامل گروه صنعتی سدید و رئیس هیئت مدیره تسدید است.

شریعتمداری، کم‌رنگ ترین گزینه

یکی از گزینه هایی که در هفته‌های گذشته برای وزارت نیرو مطرح شد، محمد شریعتمداری معاون اجرایی رئیس جمهور، جانشین رئیس‌جمهور در شورای عالی ایرانیان، شورای عالی فضایی و شورای استاندارد و تحقیقات صنعتی است. او در آغاز کار دولت یازدهم حسن روحانی، بیست روز سرپرست وزارت ورزش و جوانان و در دولت اول و دوم سید محمد خاتمی وزیر بازرگانی بوده‌است.

او عضو جمعیت دفاع از ارزش‌های انقلاب اسلامی و از حامیان محمدی ری شهری در انتخابات دوم خرداد ۱۳۷۶ بود و در حال حاضر معاون اجرایی رییس‌جمهور است.

انتهای پیام