اسماعیل شهبازی - استاد دانشگاه شهید بهشتی - در گفت‌وگو با ایسنا، اظهار کرد: قبل از هر چیز باید قبول کنیم که کشاورزی یک کار عامیانه و کار مردم بی‌سواد نیست بلکه کار افرادی است که دانش داشته باشند و روز به روز به دانش خود بیفزایند. در واقع بخش کشاورزی باید مجتمعی از دانشمندان، کارورزان و متخصصانی باشد تا بدانند از منابع نایاب این کشور چگونه بتوان برای ارتزاق مردم و تامین امنیت غذایی کشور استفاده کرد و از سوی دیگر نیز جمعیت روستایی و کشاورز آماده یادگیری هستند و باید به آنها کمک کنیم تا از این منابع به گونه‌ای استفاده کنند که به توسعه پایدار بخش کشاورزی بینجامد.

وی افزود: دستگاه و متولی دولتی که می‌خواهد این ماموریت را انجام دهد خود باید مدیرانش سرآمد متخصصان و کارورزان و دانشمندان باشد، چراکه کشاورزی امروز یک علم در حال پیشرفت است و درگیر کردن مسائل کشاورزی به کم بودن مواد غذایی مانند لبنیات و ... جز هدر دادن منابع چیزی را در پی ندارد. به عبارت دیگر مهم‌ترین مسئله‌ای که باید مدنظر قرار بگیرد این است که منابع پایه کشاورزی باید حفظ شود و از آنها در راستای افزایش تولیدات کیفی استفاده کرد. همچنین در کنار چنین سیاست‌هایی حفظ محیط زیست، اقلیم و آب و هوا از تخریب و آلودگی باید در دستور کار قرار گیرد که این همان توسعه پایدار است.

این عضو هیات علمی دانشگاه شهید بهشتی با تاکید بر اینکه خودکفایی در گندم گرچه عملکردی موفق از سوی وزارت جهاد کشاورزی بود اما کافی نیست، گفت: وزیر جهاد کشاورزی و مدیران آن باید توجه کنند که شورای عالی کشاورزی و عمران روستایی باید هر چه سریع‌تر احیا شود تا کشاورزانی که ۳۰ درصد اشتغال کشور را به خود اختصاص داده‌اند بتوانند مسائل خود را از این طریق مطرح و حل و فصل کنند. در واقع  باید به جای سنجش و ارزیابی عملکرد وزارت جهاد کشاورزی بر مبنای شرایط اقلیمی باید دید که تاکنون چقدر از روستاییان شهرنشین شده‌اند و روستاهای کشور تا چه حد تخلیه شده‌اند. از سوی دیگر باید نگاه کنیم که تغییر کاربری‌ها تا چه حد رشد پیدا کرده است.

شهبازی ادامه داد: هیچکس مخالف مکانیزاسیون و توسعه آن نیست اما باید دید که با خرید و بکارگیری یک کمباین چند نفر بیکار می‌شوند و برای پیشگیری از این بحران اجتماعی در سطح روستاها باید سنجیده مکانیزاسیون را به خدمت بخش کشاورزی درآوریم و اگر ناگزیر به بکارگیری شدیم باید افرادی که ناشی از توسعه این سیاست بیکار می‌شوند را در صنایع تبدیلی و تکمیلی که قبل از آن ایجاد کرده‌ایم به کار گیریم نه آنکه با توسعه مکانیزاسیون کاری تا صدها نفر بیکار شوند و مهاجرت به شهرها افزایش بیابد.

وی تصریح کرد: در گذشته صدهزار نقطه از مزارع تا روستاها به عنوان نقاط مولد در کشور وجود داشت اما در حال حاضر روز به روز از تعداد این مناطق کاسته می‌شود و تولیدکنندگان به تدریج به مصرف‌کننده تبدیل می‌شوند. اینها همان مسائلی است که باید در شورای عالی کشاورزی مطرح شود و برای آن راهکاری در نظر بگیریم.

این کارشناس کشاورزی تاکید کرد: گرچه عملکرد وزیر جهاد کشاورزی دولت یازدهم نسبتا مطلوب بوده است اما باید در نظر داشت که بخش کشاورزی نیاز به مدیریت علمی و کارآمد شخصیت‌های سرآمد علمی دارد تا بتوانند بخش کشاورزی را با علم روز مدیریت کنند.

انتهای پیام