به گزارش ایسنا در متن این یادداشت می‌خوانیم:

«انتظار "مکتب" ما است، انتظار راهی است که آفرینش، پیش روی فرزندان ستمدیده خود قرار داده است تا با سلاح تفکر، تلاش و توکل، امواج را بشکافند، حنجره‌ها را آزاد کنند، همت‌ها را در طبق تقدیم گذارند و همدوش و همراه برای برداشتن موانع کمال و حیات طیبه حرکت کنند و مدبرانه از پیچ‌ و خم‌های جادة "انتظار" بگذرند و به امید اردو زدن در قله‌های عزت و افتخار برنامه‌ریزی کنند.

جوانان برومند ايران زمين با شور شوق خبر از "بعثتي" ديگر مي‌دهند. آنان با همه همت و توان خود به صحنه آمده‌اند تا مظاهر طلسم و جادوگري را به گورستان فرستند. آنان آمده‌اند تا كوچه‌هاي توهم را غبارروبي كنند و بناهاي عنكبوتي و نمادهاي "زر" و "زو" و "تزوير" را دفن نمايند.

کشتی "تقدیر" در راه است. ناخدای کشتی هوشیارانه از جزر و مدهای کوچک و بزرگ به سلامت عبور می‌کند و آرام و مدبرانه به سوی ساحل " امید" نزدیک می‌شود. ساحل‌نشینان امیدوارانه با خواندن آية "ان الله لا يغير ما بقوم حتي يغيروا ما بانفسهم" خبر از نشاط و شادابی و تحرک و تحول می‌دهند. ناخدای کشتی همگان را به تغییر و تعدیل و حضور در روز "سرنوشت" فرا می‌خواند. از ناخدای "کشتی تقدیر" استقبال می‌کنیم، به او خدا قوت می‌گوئیم، به او نزدیک می‌شویم، عطر امام را استشمام می‌کنیم و دیگر بار بارقه امید در کالبدمان دمیده می‌شود و مشتاقانه از اعماق وجود فریاد برمی‌آوریم که  گويا"نوروزی" در راه است، آری "نوروز" همان روزی است که خبر از "نو" شدن می‌دهد. "نوروز" میراث ارزشمند نیاکان و اجداد بزرگ مردان و شیر زنان ایران زمين است. "نوروز" سند گویای فرهنگ و تمدن پر افتخار ایرانیان است. غنچه‌های امید در حال شکفتن است به استقبال بهار می‌رویم، خانه تکانی می‌کنیم، لباس‌های کهنه و غبار گرفته را از تن درمی‌آوریم. نمادهای جادوگری و طلسم را در هم می‌نوردیم. اردوگاه رانت و اختلاس را رسوا مي‌كنيم و به انتظار شکفتن غنچه‌های معطر "امید" آیة "امن یجیب المضطر" و دعای "یا محول الحول و الاحوال" می‌خوانیم.

آري بیست و نهم اردیبهشت، روز به نمايش گذاشتنن "غيرت" و "قدرت" ملي براي رقم زدن عزت و افتخاري ديگر است. بیست و نهم اردیبهشت ماه روز "حضور" روز "موعود" و روز "تقدير"و  هنگامه در آغوش گرفتن ايران عزيز است. بیست و نهم اردیبهشت ماه روز "حماسه" روز "شكوه" و روز "تكريم" و "تجليل" از خواست و اراده شهيدان والامقام است. بیست نهم اردیبهشت ماه روز فرصت، روز انتخاب و روز به رخ كشيدن خواست و اراده ملت بزرگ ايران در دفاع از ميراث ارزشمند بزرگ معمار انقلاب اسلامي و لبيك به فرمان مقام معظم رهبري است. تغيير در سايه "حضور" شدني است؛ هر كس در صحنه "تغيير" حضور نداشته باشد؛ خواست و اراده خود را به غارت داده است و بايد كه نوميدانه به تماشاي بلعيدن حقوق خود حسرت بخورد. قهر كردن با صندوق رأي سپردن سرنوشت خود به فرصت طلبان و عافيت جوياني است كه شرافت و كرامت مردم را نشانه گرفته‌اند. پس آنان‌كه در انتظار تغييرند، بدانند كه تغيير نيز در انتظار حضور" آنان است. آنان كه حق انتخاب را از خود سلب مي‌کنند، حق تعيين سرنوشت خود را نيز به ديگران مي‌سپارند و اين شايسته هيچ انسان هوشمند و آزاده‌اي نيست.

یوم القدر بیست و نهم اردیبهشت ماه را به خاطر سپاريم و هوشمندانه قدر را قدر بدانیم و با رأی انديشمندانه خود به بهترين ها، قله "قدر" را چراغانی کنیم و كليد سرنوشت و ترسيم افق‌هاي آرماني  و ريل گذاري جاده "قانون" و حقوق شهروندی را به راست قامتاني سپاريم كه از جنس مردمند و آلوده سفر رانت و دروغ و نیرنگ نشده اند و درد و رنج  فقر و بيكاري و در خانه ماندن دختران و پسران جوان را مي‌دانند و باور دارند كه صداي مردم صداي خداست.

شایسته نیست که برای شناخت فرد اصلح گرفتار شعار و پوپولیست و مردم فریبی شویم. کافی است باور کنیم که بالارفتن از دیوار خانه مردم ظلم است. باورکنیم که آتش افروزی هنر نیست؛ هنر آن است که آتش را خاموش کنی. هنر آن است که در هنگام معرکه در میدان حضور داشته باشیم. آنان که با بالا رفتن از دیوار سفارت عربستان موجبات شرمندگی ملت بزرگ ایران را فراهم کردند، لباس عزا بر تن ایران کردند. آنان که شاهد این رفتار نابخردانه بودند و لب به اعتراض نگشودند، شریک آن نابخردان در هتک حرمت به حریم قانون هستند.آنان اگر نگوئیم دشمن؛ دوستان نادانی هستند که به تعبیر امام علی (ع) در قصار 117 نهج البلاغه از مسیر انصاف و عدالت خروج کرده اند. در زمانة سختی زندگی می کنیم. عده ای چون نهروانیان با قران به جنگ قران آمده اند. به تعبیر دیگری از امام علی (ع) پوستین اسلام را وارونه به تن کرده اند و با رفتارهای هنجارشکنانة خود، موجبات وهن اسلام عزیز را فراهم می‌کنند. باید هوشیارانه عمل کنیم و رأی خود را به رایگان هدر ندهیم. باید باور کنیم که رأی ما قیمت دارد. شاید تنها با همین رأی من سرنوشت عوض شود. پس باید.»
انتهای پیام