به گزارش ایسنا کردونی در یادداشت خود آورده است:

حسن روحانی یکشنبه در معدن یورت نشان داد رئیس‌جمهور دوران رنج، درد و عزای مردم هم هست. این از ویژگی‌های رهبران مقتدر است که حتی در اوج رقابت‌های انتخاباتی و با وجود بی‌اخلاقی‌ها و احتمال سوءاستفاده رقبا باز هم عافیت‌طلبی نمی‌کند و به میان مردم عزادار، معترض و خشمگین می‌رود.

امروز از نزدیک ضجه‌های مادران و همسرانی را شنیدم که گهواره‌شان، کوچه‌شان و وطنشان معدن بود و امروز عزیزانشان شده است. امروز شاهد آن بودم که کارگران و عزاداران معدن یورت بدون لکنت زبان، با جرئت و با صدایی رسا بغض طولانی خود از دردهای کهنه را فریاد زدند.

حضور روحانی در بین معدنچیان عزادار و شنیدن فریاد کارگران سند افتخار دولت تدبیر است.

اگرچه روحانی دو بار وزیر کار خود را برای پیگیری موضوع به منطقه فرستاد اما خود نیز در میدان حاضر شد تا مثل همیشه از نزدیک ببیند و لمس کند آلام مردم ایران را. رئیس‌جمهور روحانی دیروز مثل برخی مدیران و مسئولین به نشستن در تهران و نگاه کاریکاتوری به مدیریت بحران بسنده نکرد.

او برای درک لحظه‌های سکوت به محل حادثه رفت تا زمزمه‌های معدنچیان به فریاد تبدیل شود و زیر آوارهای معدن دفن نشود. او پدرانه شنید تا بتواند خستگی و درد کهنه کارگران را التیام بخشد. روحانی اجازه نداد زخم‌های کهنه معدنچیان زیر آواری سنگین دفن شود. او پیش از این در پلاسکو هم همین کار را کرده بود.

متعجبم مخالفین روحانی چه چیزی را هدف قرار داده‌اند، پیشنهاد می‌کنم فیلم‌ها و عکس‌های منتشر شده در رسانه‌های مخالف را ببینید. آنها بهترین شاهد برای این ادعا هستند که با گذشت 4 سال از دوران رفتارهای بسته و اهانت‌آمیز با منتقدان، دولت روحانی فضایی ایجاد کرده که بدون واهمه می‌توان بر سر بالاترین مقام اجرایی کشور فریاد کشید و او این فریاد را پاس بدارد. رفتار روحانی در مواجهه با پلاسکو و معدن یورت می‌تواند و باید الگویی برای سیاست‌گذاران امروز و فردای ایران باشد. روحانی عامل نزدیکی دل‌های ماست. او و دولتش را پاس بداریم.

انتهای پیام