به گزارش ایسنا، روزنامه شهروند نوشت: «پارازیتها را دیگر همه میشناسند. امواجی که حالا سالهاست با سبک زندگی ایرانیان گره خوردهاند. یک بار میگویند مضر است، سرطانزاست، عامل سقط جنین است و سردرد میآورد و... یک بار میگویند مضر بودنشان ثابت نشده؛ «احتمالا سرطانزا» هستند و نه مطمئنا. مردم هنوز هم نمیدانند ماجرای واقعی این پارازیتها چیست. زندگیشان، جانشان و بچههایشان در امان هستند، نیستند. با این که پیش از این مسئولان وزارت بهداشت و وزارت ارتباطات و سازمان انرژی اتمی و ... درباره بود و نبود پارازیتها و مضر بودن و نبودنش، مورد سوال خبرنگاران قرار گرفتهاند اما هیچ وقت پاسخ مشخص و واضحی از سوی آنها داده نشده، حتی با وجود این که پیش از این بسیاری از متخصصان، درباره مضر بودن و سرطانی بودن این پارازیتها حرف زدند و نسبت به سقط جنین و ناباروری هشدار دادهاند اما هیچکس تا این لحظه زیر بار آن نرفته است؛ حتی زمانی که دوم دی ماه معاون تحقیقات و فناوری وزارت بهداشت به صراحت روی سرطانزا بودن امواج و پارازیتها دست گذاشت، وزیر بهداشت دو روز بعد از آن، نسبت به این موضوع واکنش نشان داد و تأکید کرد که: «تاکنون مدرکی در این باره ارایه نشده است و بدون مدرک نمیتوان در مورد رابطه پارازیت و سرطان کلیگویی کرد.»
«هیچ اطلاعاتی وجود ندارد، تحقیقی هم انجام نشده.» این پاسخی است که از مراجع رسمی درباره پارازیتها و مضر بودنشان شنیده میشود؛ تنها کسانی که میتوانند درباره وضع سلامت ایرانیان در برابر امواجی که شبانهروز در معرضش قرار دارند، اظهار نظر رسمی کنند.» علی گورانی، رئیس اداره بهداشت پرتوهای وزارت بهداشت، یکی از این مسئولان است؛ کسی که اطلاعات دقیقی درباره امواج دارد اما قاطعانه میگوید که: «مستند علمی معتبری مبنی بر سرطانزا بودن پارازیتها وجود ندارد.» مستند علمی وجود ندارد اما این مسئول در وزارت بهداشت از دانشگاهها میخواهد تا اگر اطلاعاتی در اختیار دارند، به وزارت بهداشت بدهند؛ دانشگاههایی مانند صنعتی شریف و امیرکبیر و... همانجا که دانشکدههای تخصصی مخابرات الکترونیک دارند و به گفته گورانی، در دنیا از رتبه قابل توجهی برخوردارند اما دراین زمینه اظهار نظر نمیکنند.
شما از دانشگاهها خواستهاید تا اگر اطلاعاتی در زمینه امواج و پارازیتها دارند، دراختیار وزارت بهداشت قرار دهند، این موضوع به صورت رسمی به دانشگاهها ابلاغ شده؟
خیر. به صورت رسمی از سوی وزارت بهداشت ابلاغ نشده، چون وزارت بهداشت هم متولی اصلی این کار نیست بلکه وظیفه خیلی از سازمانها و وزارتخانههاست اما همین که ما در رسانهها اعلام میکنیم، به هر حال به گوش دانشگاهها میرسد. ما از همه دانشگاهها میخواهیم که اگر دلیل محکمی مبنی بر مضر بودن پارازیتها یا بالا بودن آنها دارند، در اختیار ما قرار دهند. به هر حال دانشگاههایی مانند علم و صنعت، دانشگاه صنعتی شریف و امیرکبیر امکانات و تجهیزات دقیق و خوبی در اختیار دارند. واقعا از این دانشگاهها انتظار میرود که در این زمینه تحقیقاتی را انجام دهند و در قالب پروژه از دانشجویان دکتری و ارشد بخواهند که در این زمینه تحقیق کنند. واقعا برای این دانشگاهها کار سختی نیست. سوال ما این است که چرا تا به حال در این زمینه کاری نکردهاند؟ چرا سازمان انرژی اتمی در این زمینه نظر صریح خودش را اعلام نمیکند؟
خود وزارت بهداشت یا سازمانها و وزارتخانههای مرتبط با این موضوع اطلاعاتشان درباره امواج و تشعشات و به طور مشخص پارازیتها را از چه طریقی به دست میآورند؟
ما اطلاعاتمان را از آژانس بینالمللی انرژی هستهای، سازمان بهداشت جهانی و کمیسیون بینالمللی حفاظت در مقابل پرتوهای غیر یونساز که ٩٠ کشور دنیا از جمله ایران، از استانداردهای آن استفاده میکنند، به دست میآوریم. استانداردهای ملی ما هم بر اساس استاندارد کمیسیون بینالمللی حفاظت در مقابل پرتوهای غیر یونساز است و این کمیسیون بر استانداردهای ما صحه گذاشته است.
چه کسی بر اجرای این استانداردها نظارت میکند؟
استانداردها یک میثاق ملی و بینالمللی است. به هر حال این که پرتوگیری ما زیاد است یا نیست، همه بر اساس استانداردها تعیین میشود و ملاک قضاوت قرار میگیرد. همین استانداردها تعیین میکند که ما چقدر در قالب استانداردها عمل کردهایم. میزان امواج با شیوههای علمی سنجیده میشوند.
در این سنجشهای شما، مورد مشکوک یا نگرانکنندهای دیده شده؟ این که چقدر این امواج در قالب همان استانداردها رعایت میشوند؟
به هر حال در این زمینه ابهاماتی وجود دارد. سوال این است که آیا امواج رادیوفرکانسها یا همان پارازیتها انرژی دارند یا خیر؟ باید بگوییم که حتما دارند، چون اینها سیگنالها را مختل میکنند. به هر حال انرژی عامل حرکت و کار است، پس اثر هم دارد اما این اثر چقدر است و چه آسیبهایی ایجاد میکند؟ بر اساس اطلاعاتی که در دنیا وجود دارد، نشان میدهد که این امواج، اثرات حرارتی روی بافتهای سطحی بدن افراد ایجاد میکند. برای سایر آسیبهایی که ایجاد میکند، اطلاعات قطعی وجود ندارد. حتی یک موسسه تحقیقات سرطان وابسته به سازمان جهانی بهداشت، که یک مرکز معتبر تحقیقات سرطان است، تأکید دارد که رادیوفرکانسها در دسته دبی قرار دارند و احتمالا سرطانزا هستند. بنابراین منطقی است که باید در این زمینه احتیاط شود. به همین دلیل است که در دنیا اصل حفاظت بر تشعشعات که به آن آلارا میگویند، باید به حداقل ممکن برسد. یعنی تا جایی که امکان دارد، پرتوگیری کم شود، مثلا استفاده از وسایلی که پرتو از خودشان خارج میکنند، مانند تلفنهمراه، مایکروویو و... کم شود. البته نباید خیلی مردم را در این زمینه نگران کرد؛ هر چند که در طول روز خیلیها با ما تماس میگیرند و مدام درباره مضر بودن این اشعهها از ما میپرسند. بعضیها حتی با گریه سوالشان را مطرح میکنند. مردم واقعا دراینباره نگران هستند.
درست است اما چه اطمینانی وجود دارد که پارازیتها بیشتر ازحد مجاز نباشد؟
ما امیدواریم که این طور نباشد. به هر حال ما نمیتوانیم بگوییم که نگران این بخش هستیم، چون مدرک محکمی هم نداریم. اگر واقعا عکس این بود، حتما واکنش جدیتری نشان میدادیم. در حال حاضر با توجه به اطلاعاتی که وجود دارد، نمیتوان اظهار نظر محکمی کرد. ما امیدواریم که از پارازیتها به میزان زیاد استفاده نشود.
چرا با این که خیلی درباره این موضوع حرف زده میشود و مردم اعلام نگرانی میکنند اما حتی یک بررسی هم درباره آن نشده است؟ هر چند که اخیرا هم معاون تحقیقات وزارت بهداشت از سرطانزا بودن پارازیتها و امواج خبر داده بود و آنها را مستند به یک تحقیق کرده بود.
ببینید، این پدیده جدیدی نیست. بر اساس استاندارد ملی و بینالمللی، انرژی طیف امواج در دو گیگاهرتس تا ٣٥٠ گیگاهرتس نباید بیشتر از ٦١ ولت بر متر باشد. یعنی دیگر مهم نیست که در این ٢ تا ٣٥٠ گیگاهرتس امواج برای مخابرات استفاده میشود یا بیسیم پلیس یا آمبولانس یا پارازیت. باید تلاش شود که از این میزان بیشتر نباشد که بیشتر هم نیست.
از کجا میدانید که نیست؟
ما اطلاعاتی داریم که نشان میدهد انرژی امواج به ٢٠ ولت بر متر هم نمیرسد. بنابراین اگر این امواج و انرژیها در حد استاندارد باشد، مشکلی ایجاد نمیکند.
شما از ماجرای اخیری که در شهر شیراز در ارتباط با پارازیتها ایجاد شده، اطلاع دارید. مردم آنجا به شدت از تأثیرات امواج بر زندگی و بدنشان شکایت دارند. اگر شما میگویید که اینها در قالب استاندارد رعایت میشوند، پس چرا برای مثال در شیراز چنین اتفاقی میافتد؟ پس ممکن است در برخی مناطق این استانداردها رعایت نشود.
من واقعا نمیدانم چرا در شیراز چنین اتفاقی افتاده است. آن چه من از ماجرا میدانم، در همین حدی است که شما میدانید اما حالا دانشگاه علوم پزشکی شیراز وارد عمل شده و در حال پیگیری موضوع است. مستندات ما نشان میدهد که این مقدار انرژی که در کشور مصرف میشود، زیر استاندارد است. البته باید به این موضوع هم توجه داشته باشید که نمیشود خیلی این استانداردها را امن و امان فرض کرد.
شما درباره میزان مجاز استفاده از امواج توضیح دادید اما ممکن است که کیفیت امواج متفاوت باشد یعنی مثلا پارازیتها اثرات مخربتری داشته باشند؟
زمانی که انرژی بیشتر از ٦٠ ولت بر متر باشد، خطرناک میشود. معمولا وسایل تجمیعکننده انرژی مثل تلفن همراه این ویژگی را دارند که پس از استفاده طولانی ممکن است در فرد سردرد و گوشدرد و... ایجاد کند. اما درباره پارازیتها هنوز به این نتیجه نرسیدهاند و ممکن است خیلی از علایم مانند سردرد را به آن نسبت داد.
خود وزارت بهداشت در این باره تحقیقی انجام نداده است؟
خیر ما اصلا در این زمینه بررسی نکردیم. نیازی هم نیست چون در دنیا استانداردهای آن اعلام شده و بر اساس آن هم سنجیده میشود.
تحقیقی که معاون تحقیقات وزارت بهداشت به آن استناد کرده بودند، چه بود؟
برداشت من این است که ایشان هم به گزارش موسسه تحقیقات بینالمللی سرطان وابسته به سازمان بهداشت جهانی استناد کرده باشد؛ چرا که اگر تحقیقی انجام شده بود، باید در دسترس ما قرار میگرفت. البته این را هم باید اضافه کرد که این ماجرای تأثیر پارازیتها بر شبکههای ماهوارهای هم دیگر کارایی خودش را از دست داده است.
یعنی وزارت بهداشت اصلا نمیخواهد در این باره تحقیقی هم انجام دهد؟
چرا خوب است که انجام شود. به هر حال خود سازمان جهانی بهداشت در ارتباط با سرطانزا بودن این امواج ابهاماتی دارد و گفته که احتمالا میتواند ایجاد سرطان کند اما ما برنامه خاصی در این زمینه نداریم و اطلاعات ما بر اساس همانهایی است که وجود دارد.
در تهران یا در کلانشهرها تاکنون بررسی شده که امواج در کدام مناطق بیشتر است؟
خیر تاکنون چنین بررسیاي نکردهایم که کدام مناطق درگیری بیشتری با امواج دارند اما اگر هر کسی اطلاعاتی دارد، در اختیار ما قرار دهد.»
انتهای پیام
نظرات