به گزارش ایسنا، غلامحسین دهقانی، سفیر و معاون نماینده دائم کشورمان نزد سازمان ملل متحد روز سه‌شنبه در کمیته سوم مجمع عمومی سازمان ملل متحد گفت: پیش‌نویس قطعنامه‌ای که قرار است در این کمیته در مورد آن رای گیری شود، یک بار دیگر به خوبی فقدان صداقت از سوی آن دسته از مدعیان خود خوانده حقوق بشر که بانیان این قطعنامه  هستند را آشکار می‌کند. تردیدی نیست که وضعیت حقوق بشر در ایران در خور چنین قطعنامه مغرضانه‌ای نیست و کانادا و سایر بانیان این قطعنامه نیز از این واقعیت آگاهند. لیکن بانیان این قطعنامه به حدی بی‌پروا بوده‌اند که کشورهایی را که به طور فاحش به نقض حقوق بشر می‌پردازند و با مصونیت کامل مرتکب قساوت علیه شهروندان شده و می‌شوند را نیز در میان بانیان قطعنامه آورده‌اند.    

او افزود: حضور بزرگ‌ترین ناقض حقوق بشر در جهان (رژیم صهیونیستی) در فهرست بانیان این قطعنامه نفرت‌انگیز است. بدیهی است که ایران صرفا به دلیل تسلیم نشدن در مقابل فشارهای سیاسی بانیان اصلی این پیش‌نویس مورد هجوم واقع شده است. امروز شاهدیم که بار دیگر حقوق بشر به ابزاری برای اعمال فشار ناعادلانه بر ملتی که استقلال را بر تسلیم در مقابل مداخله انتخاب کرده است، مورد سوء استفاده قرار می‌گیرد. شاهد آنیم که موضوع حقوق بشر هم‌چنان برای دنبال کردن منافع نامشروع کشورهایی که به صورت سنتی و تاریخی مدافع استعمار، برده‌داری، نژادپرستی و آپارتاید بوده‌اند مورد سوء‌استفاده قرار می‌گیرد.

سفیر ایران در سازمان ملل افزود: حقیقت امر این است که ورای ملاحظات سیاسی، هیچ زمینه معتبر دیگری برای طرح پیش‌نویس این قطعنامه علیه کشور من وجود ندارد. تعداد بسیار کمی ممکن است که چنین قطعنامه سیاسی‌ای را به عنوان یک تلاش واقعی برای حمایت و ارتقای حقوق بشر تصور کنند. ایران صادقانه به ضرورت رعایت و ارتقای حقوق بشر اعتقاد دارد. به عنوان نمونه‌ای مبرهن، در طول چهار دهه گذشته، انتخابات دموکراتیک متعددی در ایران برگزار شده و از طریق این انتخابات بوده است که جهت‌گیری امور داخلی و خارجی کشور تعیین شده است. چنین اتکایی به رای و صدای مردم، یک پیشرفت قابل توجه در منطقه ما محسوب می‌شود. اتکای همیشگی به صندوق‌های رای در کشور من، در واقع ترغیب کننده فرایندهای دموکراتیک و صلح‌آمیز در جامعه بوده و منجر به شفافیت، مسوولیت‌پذیری، و ثبات در تمامی سطوح دولت شده است.

معاون نماینده دائم کشورمان در سازمان ملل گفت: به هر حال، برای برخی از قدرت‌ها، انتخاب مردم مادامی مورد احترام است که هماهنگ با منافع خودشان باشد. مردمی که شهامت انتخاب امری غیر از این {تمایل این قدرت‌ها} را داشته باشند، از طریق کودتای نظامی، خشونت، تحریم، اشغال و یا اتهامات حقوق بشری مورد تنبیه قرار می‌گیرند. ولی در مورد متحدان و جیره‌خواران این قدرت‌ها، دموکراسی و احترام به حقوق بشر امری اختیاری است. این قدرت‌ها به راحتی و بدون توجه به عمق فجایع {حقوق بشری} که در سوابق متحدان‌شان وجود داشته باشد، از آن‌ها حمایت می‌کنند و از طرفی دیگر، به شدت دولت‌هایی که با آن‌ها هم‌سو نیستند، مورد سرزنش شدید قرار می‌دهند هر چند که رفتاری دمکراتیک داشته باشند. همان‌طور که از محتوای این پیش‌نویس این قطعنامه و نیتی که پشت آن وجود دارد بر می‌آید ما به وضوح شاهد چنین الگوی رفتاری یعنی رفتار مغرضانه‌ای علیه ایران و ایرانیان هستیم که در حال اجرا شدن است.

دهقانی افزود: برخلاف ادعاهای بی‌اساسی که در پیش‌نویس قطعنامه مطرح شده است، ایران در طول چهار دهه گذشته، پیشرفت‌های برجسته‌ای را در بسیاری از عرصه‌های حقوق بشری رقم زده است. صرفا به عنوان نمونه، ایران در طول این مدت دومین کشوری بوده است که در جهان بالاترین رشد شاخص توسعه انسانی را داشته است. هم‌چنین ایران، یکی از موثرترین شبکه‌ها و برنامه‌های مربوط به آموزش و سلامت زنان و دختران را تدارک دیده است. تعداد دانشجویان دختر در سطوح بالای تحصیلاتی همواره نسبت به مردان بیش‌تر بوده است. آمار کارهایی چون "ختنه زنان" و "قتل ناموسی" در ایران در مقایسه با حتی کشورهای اروپایی نیز کم‌تر است. آمار ازدواج کودکان در ایران از همه کشورهای منطقه پایین‌تر است. با این وجود، و بر خلاف چنین زمینه‌ای، این ایران است که باید با قطعنامه حقوق بشری نشانه گرفته شود!

او ادامه داد: در جبهه مرتبط دیگری که مستقیما حقوق بشر میلیون‌ها انسان را تحت تاثیر قرار می‌دهد، ایران در خط مقدم مبارزه با مجرمان فراملیتی و مقابله با مواد مخدر غیرقانونی است که همواره منجر به از دست رفتن حیات و دارایی افراد بی‌شماری شده است. در طول تلاش‌های خستگی‌ناپذیر ایران علیه قاچاقچیان فرامرزی مواد مخدر، که عمدتا مسلح، و متصل به جرایم سازمان یافته فراملی و شبکه‌های تروریستی نیز هستند، هزاران نیروی ایرانی مجری قانون یا جان خود را از دست داده‌اند و یا معلول شده‌اند. همان طور که در اسناد سازمان ملل نیز مورد اشاره قرار گرفته است، آمار کشف و ضبط انواع مختلف مواد مخدر غیرقانونی که از تریاک گرفته می‌شود در ایران بسیار فراتر از تمام موادی است که در مجموع در سایر کشورها کشف می‌شود. با وجود این واقعیت که بیش‌ترین نفع استقامت ایران در مقابل قاچاق مواد مخدر را غرب می‌برد، و جوانان غربی هستند که از خطر اعتیاد به این مواد در امان می‌مانند، حمایت آن‌ها {غربی‌ها} در این زمینه بسیار ناچیز بوده است. و این بسیار معنی‌دار است که در بی‌احترامی کامل به این همه جان فشانی‌ها، این ایران است که باید با طرح قطعنامه حقوق بشری نشانه گرفته شود.

نماینده کشورمان در سازمان ملل در ادامه افزود: اجازه دهید موضوع دیگری را مورد توجه قرار دهیم که بسیار به حقوق بشر مربوط است. در حالی که از نظر برخی از کشورهای ثروتمند، پذیرش ورود تنها چند هزار آواره تهدیدی امنیتی محسوب می‌شود، ایران برای چهار دهه گذشته مستمرا میزبان میلیون‌ها آواره و مهاجر بوده است. ایران همواره در میان 10 کشوری بوده است که میزبان بالاترین تعداد پناهندگان بوده‌اند. میزبانی این آوارگان و پناهندگان، آن هم در شرایط فقدان حمایت بین‌المللی قابل توجه، نقش برجسته‌ای را در حفظ صلح و ثبات در کشورهای همسایه بحران زده ما ایفا کرده است. تنها در سال تحصیلی اخیر، 460 هزار کودک پناهنده که 100 هزار نفر آن‌ها جزء خانواده‌های پناهنده غیر ثبت شده هستند، به صورت رایگان در مدارس جمهوری اسلامی ایران در حال تحصیل هستند و تامین این جمعیت، دشواری عظیمی را بر سیستم آموزشی کشور ما تحمیل کرده است. با این وجود، این ایران است که باید با قطعنامه‌ای حقوق بشری نشانه گرفته شود!

این دیپلمات ایرانی با اذعان به رابطه واضح بین ارتقای حقوق بشر و مبارزه با ناشکیبایی، افراط‌گرایی و تروریسم، و با وجود این که برخی از کشورها در مصالحه و همکاری با گروه‌های تروریستی هستند، ایران ثابت کرده است که ثابت قدم‌ترین کشور در مبارزه با گروه‌های تروریستی بوده است. در غیاب چنین اراده مصممی از سوی ایران، ممکن بود امروز بخش‌های بیش‌تری از خاورمیانه تحت بیرق سیاه داعش باشد؛ که اگر چنین می‌شد، در آن شرایط وحشتناک، تراژدی‌ها و قصاوت‌های بسیار بیش‌تری ممکن بود رخ دهد، زنان و کودکان بیش‌تری مانند یزیدی‌ها ممکن بود قربانی افراط‌گرایی شوند، هزاران جوان دیگر ممکن بود سربریده، زنده سوزانده یا به عنوان پیاده نظام گروه‌های تروریستی به‌کار گرفته شوند، کشتار دسته جمعی بیش‌تری رخ می‌داد، جرایم بیش‌تری علیه اقلیت‌ها ارتکاب می‌یافت، میراث فرهنگی بیش‌تری به تله‌هایی از خاک و سنگ تبدیل می‌شد و میلیون‌ها نفر بیش‌تر آواره سواحل مدیترانه و ورای آن می‌شدند. با این وجود، این طنز آمیز است که با وجود چنین واقعیت‌های مستحکمی، ایران باید با قطعنامه‌ای حقوق بشری مورد نشانه گیری قرار گیرد!

دهقانی در پایان گفت: نه دولت من و نه هیچ دولت دیگری نمی‌تواند ادعای کامل بودن در حقوق بشر را داشته باشد. ولی کامل نبودن ما از هیچ کشور دیگری بیش‌تر نیست که ما را سزاوار داشتن قطعنامه کند. تلاش‌های سیاسی و جهت مند در این حوزه تنها منجر به افزایش بی‌اعتمادی می‌شود. سیاست دولت آقای روحانی برای تعامل سازنده با جهان، نوید بخش افق جدیدی از گفت‌وگو، شناخت، احترام متقابل و همکاری در همه حوزه‌هاست. برای ارتقای اعتبار گفتمان حقوق بشر، ما به‌دنبال گفت‌وگوهای مبتنی بر احترام و خالی از اتهام و سرزنش هستیم و همان گونه که در گفت‌وگوهای هسته‌ای نیز نشان دادیم، ما از هر گونه تعامل معنادار با حریفان جدی خود استقبال می‌کنیم.

وی افزود: مطمئناً، ارائه  پیش‌نویس این قطعنامه از سوی کشوری با سابقه‌ای غیرقابل دفاع در حقوق بشر، حرکتی غیرصادقانه محسوب می‌شود و کمکی به تحقق اهداف ادعایی نمی‌کند. خودستایی بانی اصلی قطعنامه و تعدادی از هم‌بانیانی که سابقه حقوق بشری سیاهی در پرونده خود دارند، تعجب برانگیز است. مخصوصا، زمانی که بی‌توجهی مستمری در جوامع خودشان به رشد هشدار دهنده به حاشیه رانده شدگان، کنار زده شده‌گان اجتماعی، محرومیت‌ها، تعصبات فرهنگی افراطی، تمایلات بیگانه هراسانه فزاینده، تنفر نژادی و نژادپرستی که بستر لازم برای زایش قصاوت‌ها و تروریسم را فراهم می‌آورند از خود نشان می‌دهند. انتظار می‌رود که افکار عمومی جهانی، هم‌چنان تمامیت و صحت {ادعاهای} این قهرمانان خود خوانده حقوق بشری را مورد سوال و تردید قرار دهد.

دهقانی در پایان گفت: در نهایت از دولت‌های عضو می‌خواهم که با  پیش‌نویس این قطعنامه سیاسی که بارها بی فایدگی آن به اثبات رسیده، مخالفت کنند.
انتهای پیام