به گزارش ایسنا، تاکنون تاریخ‌های مختلفی برای برگزاری نخستین مناقصه نفتی ایران پس از رونمایی از قراردادهای جدید و لغو تحریم‌ها از سوی مسئولان اعلام شده که هربار به دلایلی به تعویق افتاده است. هرچند بخش عمده‌ای از این تاخیر ناشی از اختلافات داخلی بر سر مدل جدید قراردادهای نفتی بود که در نهایت در هفته‌های پایانی تابستان امسال تاحدودی فرونشست. در نهایت اوایل آبان ماه،آخرین تاریخی است که از سوی علی کاردر، مدیرعامل شرکت ملی نفت ایران برای برگزاری این مناقصه ها اعلام شد.

در این مناقصه ها قرار است میدان های نفتی ایران به سرمایه‌گذاران علاقه‌مند معرفی شده تا شرکت های بزرگ نفتی دنیا، برای سرمایه‌گذاری در آن‌ها و توسعه این میدان‌ها  اقدام کنند. موضوعی که حالا برای کسانی که اخبار صنعت نفت را پیگیری می‌کنند سئوال شده این‌ است که متقاضیان سرمایه‌گذاری در میادین نفتی ایران کدام شرکت‌ها هستند و هر شرکت خود را آماده شرکت در مناقصه کدام میدان می‌کند.

نخستین مناقصه نفتی ایران با قراردادهای جدید در حالی برگزار می شود که چندی پیش کاردر در یک نشست خبری از امضای هفت قرارداد محرمانگی با شرکت های نفتی بین المللی با هدف انجام مطالعات مربوط به میدان های نفتی خبر داده و گفته بود این شرکت ها قرار است نتایج مربوط به مطالعات این میدان ها را در اختیار ما قرار دهند و تعهدی برای ما برای واگذاری توسعه میدان ها به این شرکت ها ایجاد نخواهد شد و تاکید کرده بود  در واقع شرکت ملی نفت از طریق امضای این قراردادها از خدمات مشاوره ای این شرکت ها برای مطالعه میدان ها استفاده می‌کند.  موضوعی که هرچند به طور دقیق مشخص نمی‌کند کدام شرکت‌ها در مناقصه کدام میدان شرکت می‌کنند، اما حداقل از تمایل هر شرکت برای جمع‌آوری اطلاعات میدان‌های خاص خبر می دهد که می‌تواند گام نخست شرکت در مناقصه میدان بوده و البته رقیبان خارجی را هم نسبت به تمایل هر شرکت برای هر میدان آگاه می‌سازد.

توتال فرانسه، پترومینا اندونزی، لوک اویل روسیه، زاروبژ نفت روسیه، او.ام.وی اتریش و وینترشال آلمان، یک سر قراردادهای محرمانگی بودند که معاون وزیر نفت به آن ها اشاره کرد. با توجه به امضای قراردادهای محرمانگی و نزدیک شدن به زمان برگزاری مناقصه های نفتی، باید منتظر نشست و دید در نهایت بار کدام قرارداد به منزل کدام متقاضی می‌رسد و کدام شرکت نفتی مسئولیت توسعه کدام یک از میدان های نفتی کشورمان را عهده دارد شود.

آزادگان به توتال می‌رسد؟

بر اساس این گزارش، در اوایل سال جاری بود که وزیر نفت از امضای سند محرمانگی قرارداد "توسعه میدان نفتی آزادگان جنوبی" بین شرکت ملی نفت ایران و "توتال فرانسه" خبر داده و گفته بود در حال حاضر شرکت توتال فرانسه در حال مطالعه حضور در این میدان نفتی است.

"لوک اویل روسیه"، شرکت دیگری است که با ایران قرارداد محرمانگی امضا کرده است. این شرکت در اواخر تابستان با شرکت ملی نفت ایران برای مطالعه ٢ "میدان نفتی منصوری و آب تیمور" قرارداد محرمانگی امضا کرده بود. البته وحید علی‌‌اکبروف، مدیر عامل لوک اویل اعلام کرده بود که به بررسی اکتشاف نفت در بخشی از دریای خزر در نزدیکی ایران، علاقمند هستند.

"زاروبژ نفت"، شرکت روسی دیگری است که با ایران سند محرمانگی امضا کرده؛ در اواسط تابستان سال جاری شرکت ملی نفت ایران و شرکت زاروبژ نفت روسیه، یادداشت تفاهمی (MOU) را امضا کردند که بر مبنای آن، مطالعه ٢ میدان مشترک غرب کشورمان در دستور کار شرکت روسی قرار می گیرد بر پایه این تفاهمنامه مقرر شد شرکت روسی با مطالعه ٢ میدان "پایدار غرب و آبان"، پیشنهادهای خود را در خصوص افزایش ضریب بازیافت نفت در این میدانها ارائه کند.

در اوایل سال نیز قرارداد پروژه مطالعه مشترک "توان هیدروکربوری تله‌های مرتبط با گنبدهای نمکی در نواحی شرق زاگرس و خلیج فارس" میان مدیریت اکتشاف شرکت ملی نفت ایران و شرکت اتریشی او ام وی امضا شد.البته "چشمه خوش" اصلی‌ترین برنامه این شرکت نفتی بزرگ اتریشی است، OMV اعلام کرده است که این شرکت به منظور افزایش دامنه همکاری‌های خود با ایران، مذاکراتی با شرکت ملی نفت ایران برای توسعه مجدد میدان چشمه خوش، میدانی که کار آن را نیمه تمام رها کرده بود، انجام داده است.

این ها نمونه‌ای از قراردادهای محرمانگی ایران با شرکت های بزرگ دنیا است که گمان می‌رود این قراردادها در گمانه‌زنی نتایج احتمالی مناقصه‌های نفتی بی‌تاثیر نباشد و در نهایت، شرکت های مذکور که اطلاعات میدان های نفتی را در اختیار دارند، شانس بیشتری دارند که برنده مناقصه‌های این میادین نفتی باشند.

انتهای پیام