به گزارش ایسنا، حجت‌الاسلام محمدرضا زائری در ادامه یادداشت خود در «خبرآنلاین» می‌نویسد: «جورج جرداق» با نگارش كتاب عظیم «امام علی، صدای عدالت انسانی» جریان فرهنگی مؤثری در فضای بین ادیان به راه انداخت و توجه میلیون‌ها نفر را به شخصیت برجسته و متفاوت امام علی جلب كرد.

او كه با خواندن نهج‌البلاغه شیفته و دلباخته امام علی شده بود، می‌گفت: من در شگفتم كه چگونه مسلمان‌ها این شخصیت استثنایی تاریخ بشر را به اختلافات خود منحصر كرده و ابعاد متفاوت و متنوع شخصیت ایشان را برای جهانیان معرفی نمی‌كنند!

جورج جرداق كه تا پایان عمر همچنان امام علی را شخصیت محبوب خود می‌دانست، همیشه شعری را تكرار می‌كرد كه برای آن حضرت سروده بود و می‌گفت: «علی نه به یك دوره زمانی خاص تعلق دارد و نه به مردم و سرزمین و دین مشخصی محصور می‌شود، او مال همه بشریت است».

او كه در زمان حیاتش بارها مورد تكریم و تجلیل قرار گرفته بود، یكبار هم سال‌ها پیش به ایران آمد و بسیار به جمهوری اسلامی علاقه داشت و شخصیت‌های رأس نظام اسلامی را می‌ستود و یاد می‌كرد.

در زمان حیات او پیشنهاد نامگذاری خیابانی در تهران را مطرح كردیم و گزینه ما نیز خیابانی بود كه در زیر كلیسای مركز ارامنه قرار داشت و ساختمان بنیاد نهج‌البلاغه و سفارت لبنان نیز در آن قرار داشت؛ یعنی تناسب بیش از این قابل تصور نبود!

این نكته را تاكنون جایی نگفته‌ام كه درباره این پیشنهاد با او صحبت كردم و كوشیدم او را كه این اواخر بسیار بیمار و خسته بود برای سفر به ایران متقاعد كنم. وقتی به او گفتم كه در حال برنامه‌ریزی برای چنین كاری هستیم، برخلاف انتظار من كوچكترین واكنشی نشان نداد و اصلاً استقبال نكرد! بلكه ضمن تشكر متواضعانه پاسخ داد كه من كاری نكرده‌ام. كار من در مقابل عظمت امام علی مثل قطره در برابر دریاست. به‌جای این كار باید برای نیاز انسان‌ها به شناخت امام علی فكری كرد!

اصرار ما برای این موضوع البته فقط برای قدرشناسی از كار بزرگ این ادیب و اندیشمند فرزانه نبود بلكه باور داشتیم كه چنین قدم‌هایی حتى در تحكیم روابط ما با هموطنان مسیحی‌مان نیز مؤثر است و در عین حال در روزگار تركتازی وهابیت و داعش، این اقدام تصویری دلنشین از روابط فرهنگی بین‌المللی ما ارائه می‌دهد. اكنون كه به همت شهرداری تهران و در جشن‌های دهه ولایت و عید غدیر بالاخره نامگذاری این خیابان به نتیجه رسیده است، بسیار خوشحالم و دیگر جا ندارد بگویم كه چه كسی مانع رقم خوردن این اتفاق در زمان حیاتش بود كه اگر چنین می‌شد، قطعاً دستاوردهایی به مراتب بیشتر می‌داشت.

اینك گرچه جورج جرداق نیست تا ببیند دوستداران امام علی چگونه جایگاه رفیع او را پاس می‌دارند، اما شاید برای جورج‌های بعدی این انگیزه را ایجاد كند كه باز هم نهج‌البلاغه را بردارند و پیام امام علی را بخوانند و دریابند.

كمترین اثر نامگذاری خیابان «جورج جرداق» شاید این باشد كه شهروندان تهرانی از خود بپرسند او كه بوده و وقتی به یاد می‌آورند آن جوان مسیحی لبنانی ده‌ها بار نهج‌البلاغه را خوانده بود و تا پایان عمر بخش‌هایی از آن را در حافظه داشت، شاید مسلمان‌ها همت كنند و گاهی سری به بوستان نهج‌البلاغه بزنند.

انتهای پیام