عباس پاپی‌زاده در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا عنوان کرد: امسال هم بارندگی‌ها خوب بود و هم برنامه‌ریزی کشت که این مساله منتهی به تولید خوب گندم شد. امیدواریم تا پایان شهریور، برداشت گندم بالاتر برود و کشور از واردات بی‌نیاز شود. این دستاورد هم از جامعه کشاورزان که بار اصلی خودکفایی را به دوش می‌کشند و هم کسانی که برای این موضوع برنامه‌ریزی کردند، جای تشکر دارد.
او ادامه داد: تجربه نشان داده که خودکفایی در گندم وابستگی شدیدی به اقلیم و تغییرات آب و هوایی و میزان بارندگی داشته است. نزدیک 50 درصد تولید گندم با تولید دیم اتفاق می‌افتد؛ کاشت دیم هم وابسته به آب و هواست. بنابراین ما مدیریت ثابت و تثبیت‌شده‌ای روی گندم نداریم.
پاپی‌زاده متذکر شد: برای این‌که بتوانیم مدیریت را در دست بگیریم باید از ارقام بهتر با عملکرد بیشتر برای اراضی استفاده کنیم. برای مناطق آبی هم از ارقامی استفاده کنیم که به آب کمتری نیاز داشته باشند. مساله دیگر، آموزش کشاورزان است. ما سالانه تعداد زیادی مقاله علمی داریم، سازمان تحقیقات جهاد کشاورزی دومین سازمان بعد از وزارت علوم به جهت تعداد هیات‌علمی است. اما این که چرا این دانش به مزارع منتقل نمی‌شود، حلقه مفقوده ترویج را نشان می‌دهد.
این عضو کمیسیون کشاورزی اضافه کرد: سال‌ها قبل، بحث ترویج یکی از ارکان اساسی کشاورزی بود. یعنی ترویج، حلقه اساسی بین تحقیقات و مزرعه بود. متاسفانه با سیاست‌های اشتباهی که در پیش گرفته شد، بخش ترویج در سایر بخش‌ها ادغام شد به طوری که از اهمیت افتاد، کارشناسان ترویج دچار مشکلات جدی شدند، حقوق و مزایایشان با مشکل مواجه شد و ساختار تشکیلاتی‌شان هم بسیار قدیمی ماند و به روز نشد. درنتیجه تکنولوژی‌ای که در سازمان تحقیقات به آن دسترسی پیدا می‌شد به مزارع منتقل نمی‌شود.
او تاکید کرد: اگر بخواهیم یک کار تثبیت‌شده انجام دهیم باید انتقالِ یافته به مزارع را تسریع کنیم، یعنی یافته‌ها را با کمک حلقه ترویج سریع به مزارع منتقل کنیم.
انتهای پیام
نظرات