محمد عدالت‌خواه در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا اظهار کرد: بزرگ‌ترین مشکل شهرداری تهران، اصرار بر وسیع کردن بی دلیل است. با این اقدام هزینه خود را افزایش داده و مجبور به شهرفروشی شده است. شهرداری فکر می کند همیشه درآمد نفت بالاست، مردم ساخت و ساز می کنند و این ارگان می تواند از طریق پروانه ساختمان، فروش تراکم و تغییر کابری کسب درآمد کند. به همین دلیل انواع و اقسام استخدام‌ها را انجام دادند و استدلال آنها این است که بیکاری را کاهش داده‌ایم. درست است که مقدار اندکی شغل ایجاد کرده اند اما حل مشکل بیکاری وظیفه شهرداری نیست.

وی افزود: شهرداری طرح‌های بسیاری را اجرا می کند که سودی ندارد. مثلا طرح دو طبقه کردن اتوبان صدر معلوم نیست از کجا آمد و چرا تصویب شد. این طرح ناموفق هزینه‌های بسیاری به شهرداری تحمیل کرد که حالا باید از فروش هوای پاک تامین شود. البته من از بدنه کارشناسی و مهندسی هم گلایه دارم که در زمان ارایه این طرح‌ها انتقاد نمی کنند و به جای کارشناس، مباشر می شوند.

این استاد دانشگاه درباره طرح جامع شهر تهران مدعی شد: آقای قالیباف می گوید طرح جامع شهر تهران در دهه ۷۰ در کشوی میز قرار داشت اما امروز شهرداری صاحب طرح جامع و تفصیلی شده است. اما من معتقدم شهرداری با اعمال نفوذ و تحت فشار قرار دادن مشاوران، طرحی را درآورد که پولساز باشد. کجای طرح جامع سقف جمعیتی پیش‌بینی شده است؟ جمعیت که مرتبا کنترل نمی شود اما تبعات آن یکدفعه خود را نشان می دهد؛ مثلا اضافه کردن یک طبقه به منازل مسکونی می تواند جمعیت تهران را یک میلیون نفر افزایش دهد.

عدالت‌خواه تاکید کرد: در تمام دنیا هرجا لازم باشد ساختمان‌های بلندمرتبه می سازند ولی قطعا جمعیت و سطح اشغال مناطق را در نظر می گیرند. جدا از این‌که من به استحکام بناهای در حال احداث فعلی در شهر تهران انتقاد دارم از نظر جمعیت پذیری باید گفت تهران دیگر گنجایش حتی ساخت و ساز یک طبقه را ندارد؛ چه برسد به برج‌های ۲۶ طبقه و بالاتر. در حال حاضر ۲۴۰ هزار خانه خالی در تهران وجود دارد پس ساخت و ساز جدید توجیه ندارد، مگر این‌که عده‌ای بخواهند از ساخت و ساز کسب درآمد کنند.

وی با بیان این‌که زمین‌های بایر فعلی که به ندرت باقی مانده باید به فضاهای عمومی اختصاص یابد، گفت: ظرفیت تهران از نظر آب و محیط زیست اشغال شده است و بیش از این نباید بزرگ شود. الان هم تهران از سقف جمعیتی خود عبور کرده است، پس به دنبال ساخت و ساز اضافی حتی در طبقات مصوب هم نباید برویم.

این استاد معماری و شهرسازی به انتقاد از طرح جامع شهر تهران پرداخت و گفت: یکی از اشکالات اساسی این است که کاربری‌های شانزده گانه را کاهش دادند و چهار کاربری پهنه سکونت، فعالیت، حفاظت (سبز و باز) و پهنه مختلط تعریف کردند که این آخری دست شهرداری را برای هر نوع اقدامی باز می‌گذارد.

عدالت‌خواه ادامه داد: پهنه مختلط شامل فضای تجاری و خدماتی است. بدین ترتیب تمام خدمات غیرانتفاعی را کنار خدمات تجاری قرار دادند. مثلا زمین بیش از یک هکتار خانه «ثابت پاسال» را که تقریبا بزرگ‌ترین خانه تهران محسوب می شد به پهنه مختلط تبدیل کردند. بدین ترتیب این امکان به شهرداری داده شد که به بهانه اینکه در پهنه مختلط می شود تجاری ساخت، در حال احداث مجتمع تجاری هستند که مورد اعتراض شهروندان قرار گرفت.

وی با اشاره به انتقاد رییس جمهور و وزیر راه و شهرسازی از فروش تراکم و کاهش سرانه فضای سبز منطقه یک تهران تصریح کرد: از رییس جمهور و وزیر راه و شهرسازی که طی ماه‌های اخیر به معضلات شهر تهران حساسیت نشان می دهند تشکر می کنم. البته این اقدام باید خیلی زودتر و در دولت‌های قبل نیز انجام می شد. اما باید این را هم در نظر گرفت که انتقاد وظیفه اپوزیسیون است و دولت باید پیگیر مشکلات و اقدامات عملی برای جلوگیری از فاجعه شهرفروشی باشد. شهرداری تهران با وجودی که استقلال دارد  در هر حال زیرمجموعه است و رییس جمهور و دولت باید جلوی سیاستهای نادرست این ارگان را بگیرند.

به گفته این استاد دانشگاه، متاسفانه سایر کلان شهرها هم از رویه اشتباه شهرداری تهران الگو گرفته‌اند و  در حال وسیع کردن خود هستند. به همین لحاظ در آینده نزدیک احتمالا مشکلات تهران را در شهرهایی همچون مشهد، تبریز، اصفهان، شیراز و ... نیز مشاهده خواهیم کرد.

انتهای پیام