به گزارش ایسنا، وزیر نیرو در نخستین کنفرانس ملی اقتصادی آب با بیان این‌که برنامه‌ریزی برای اقتصاد آب باید از دهه‌های گذشته آغاز می‌شد، گفت: این سمینار و جمع علمی ٣ دهه دیرتر از آن زمان که باید تشکیل می شد تشکیل شده است.

حمید چیت‌چیان با اشاره به این‌که تفاوت قابل توجهی در دیدگاه ها و رویکردهای سازمان های مختلف، متفکران و صاحبنظران و مدیران مسئول در مورد اقتصاد آب وجود دارد، ادامه داد: لازم است با همگرایی در زمینه های نظری بتوانیم به یک برنامه مشترک ملی در خصوص آب و اقتصاد آب برسیم و آن را مبنای تصمیم گیری ها قرار دهیم.

این عضو کابینه دولت تدبیر و امید گفت: در مجلس و دولت و در درون آن وزارتخانه های کشاورزی و نیرو و سازمان برنامه ریزی و بین بخش های مختلف اقتصادی و اجتماعی نظرات بسیار متفاوت و بعضا متضادی درباره این مساله وجود دارد و طبیعی است این تفاوت دیدگاه اثرات نامطلوبی در برنامه های  کشور بر جای میگذارد. بنابراین ضروری است که فارغ از تعارفات و گرایش های سیاسی، کار علمی با مشارکت تمام صاحبنظران و تمام سازمان های اجرایی و تمام مراکز علمی کشور انجام شود. این کار وزین علمی در مورد اقتصاد آب صورت بگیرد تا با بکارگیری نظریه های علمی به یک تئوری مشترک برسیم.

به گفته وزیر نیرو ناچاریم در میزان مصرف آب تجدید نظر کنیم، زیرا ادامه وضعیت موجود حیات انسان و ادامه تمدن ایرانی  را مورد تهدید قرار می‌دهد. علامتی که قیمت کنونی آب به مردم میدهد این است که هرچه بیشتر میتوانید مصرف کنید! کسی انگیزه ای برای صرفه جویی ندارد.

چیت‌چیان با اشاره به این‌که دو سوم ایران در منطقه خشک است، گفت: متوسط بارندگی کاهش یافته که یک سوم متوسط جهان است؛ تغییر اقلیم موجب شده از نظر نوع شدت و مدت بارش کشور دچار تغییر جدی شود و موجب شده دمای هوا به طور متوسط در کشور دو درجه سانتی گرد افزایش یابد. 

وزیر نیرو با اشاره به فرهنگ اسلامی ایرانی مردم، گفت: فرهنگ ما فرهنگ احترام به آب است و در هیچ دینی مثل دین اسلام به این صراحت به اسراف کنندگان هشدار داده نشده است. پس چرا به آن عمل نمیشود؟ به نظر من مهم‌ترین عامل قیمت آب است.

به گفته این عضو دولت، تخصیص بهینه  ومدیریت درست منابع آب با سیاست های تبلیغی و تمنایی و بخشنامه امکان پذیر نیست و تا زمانی که آب با قیمت مناسب در اختیار مصرف کنندگان قرار نگیرد مدیرت قابل کنترل نیست.

چیت چیان با تصریح این‌که "قیمت آب برای کشاورزی کمتر از یک بیستم یا 5 درصد قیمت واقعی است"، ادامه داد: از سوی دیگر، محصولات تولیدی با قیمت تضمینی از کشاورزان خریداری میشود، قیمتی که بسیار بالاتر از قیمت جهانی است.

وی با اشاره به برنامه‌های انتقال آب در کشور، گفت: برای تامین آب شرب مردم منابع موجود در محل کفایت نمی‌کند و ناچار به اجرای برنامه های انتقال آب با هزینه های بسیار بالا هستیم. اجرای چنین برنامه‌هایی مستلزم افزایش هزینه‌های سرمایه گذاری در صنعت آب است. این درحالی است که با گذشت ٤ ماه از سال هنوز اعتبارات عمرانی در اختیار قرار نگرفته است. کدام منابع دولت می خواهد پاسخگوی رفع این نیازهای حیاتی باشد؟!  بخش خصوصی هم اگر بخواهد سرمایه گذاری کند، نیاز به تضمین و برگشت سود خود دارد. آیا دولت می تواند چنین تضمینی را به بخش خصوصی بدهد؟ این یک مَساله پیچیده است که به اقتصاد آب مربوط می شود و باید برای آن راهکاری اندیشیده شود.

وی ادامه داد: باید تمهیدی اندیشیده شود که برای نیاز روز افزون ومنابع کم تدبیر شود؛ امیدواریم با تعامل و تبادل آرا در این جمع به یک نتیجه درستی برسیم. فارغ از گرایش های سیاسی باید همه به صورت مشترک تفکر کنند که برای پایداری منابع آب باید چه تدابیری کرد و اقتصاد آب را چگونه پیش برد.

انتهای پیام