محمدمهدی مافی در گفت وگو با ایسنا اظهار کرد: وام بانکی حتی اگر ۱۰۰ درصد قیمت مسکن را پوشش دهد، در صورتی که شرایط شغلی و اقتصادی خانواده ها را لحاظ قرار ندهد بلااثر خواهد بود.

وی افزود: برای اینکه به بازار مسکن رونق دهیم باید اقداماتی انجام دهیم و یکی از کارهای مفید کاهش سود بانکی بود که صورت گرفت. همچنین باید فاصله قیمت فروش و توان متقاضی کم شود. برای این اقدام باید در بخشهای اقتصادی تحرک ایجاد کنیم و تولید ناخالص داخلی را بالا ببریم، اما من در هیچکدام از گفته های مسوولین نشنیدم که هدف بالا بردن قدرت خرید از طریق افزایش اشتغال باشد. چیزی که همیشه بر آن تاکید می شود کاهش سود تسهیلات و افزایش مدت زمان بازپرداخت بوده که الزامی است اما کافی نیست.

مافی تصریح کرد: جامعه هدف وام‌های ۱۶۰، ۱۲۰ و ۸۰ میلیون تومانی بخصوص در شهر تهران اقشار متوسط و بالا هستند، پس نتیجه می گیریم برای دهکهای پایین فکری نشده است. از سوی دیگر نمی توان به ضرس قاطع گفت که دهکهای متوسط از وام ۱۶۰ میلیونی استفاده می کنند، چون خرید یک مسکن متوسط به حدود ۲۴۰ میلیون تومان پول نیاز دارد، لذا یک خانواده باید ۸۰ میلیون تومان پس انداز داشته باشد.

دبیر انجمن انبوه سازان تهران با بیان اینکه فرض کنیم خانواده ای مبلغی حدود ۸۰ میلیون تومان دارد و می خواهد با استفاده از وام ۱۶۰ میلیون تومانی یک مسکن تهیه کند، افزود: اولین پیش شرط این است که این خانواده توان پرداخت اقساط ماهیانه ۲ میلیون تومان را داشته باشد، اما زمانی اقدام به خرید می کند که بداند سال آینده قیمت مسکن از سود بانکی که طی یک سال می تواند به ۸۰ میلیون تومان برسد بیشتر خواهد شد؛ در غیر این صورت اقدام به خرید نخواهد کرد و اینجاست که تاثیر افزایش وام و کاهش سود خنثی می شود.

به گفته مافی، اقتصاد هر بخشی یک چرخ دارد که می تواند حرکت کند. هر نیرویی که به این چرخ وارد شود مقداری به سرعت آن می افزاید. افزایش میزان وام و کاهش سود، یکی از مولفه های تاثیرگذار برای حرکت چرخ بخش مسکن است که باید میزان آن اندازه گیری شود اما بعضا میزان تاثیر آن از آنچه سیاستگزاران فکر می کنند کمتر می شود. درخصوص اثرگذاری کاهش سود تسهیلات بر رونق بخش مسکن این اتفاق افتاده است؛ چرا که وام‌ها از جامعیت لازم برای در برگیری اقشار مختلف برخوردار نیست.

انتهای پیام