واقعا فاجعه بود. دیروز ما 12ساعت پشت تونل کندوان موندیم. هر لحظه ممکن بود یه اتفاق بدتری هم بیفته. از ساعت 2 بعدازظهر چهارشنبه تا 2صبح پنجشنبه جلوی آشکده توقف داشتیم. واقعا مدیریت پلیس راهنمایی رانندگی تو این ماجرا افتضاح بود. مامانم مشکل تنفسی داره، شانس آوردیم اتفاقی براش نیفتاد...

به نام خدا ساعت11 صبح روز عید؛ حرکت از تهران به سمت چالوس. اولین ترافیک قبل از تونل نرسیده به میدان امیر کبیر کرج و بسیار سنگین. پس از رسیدن به محل دو طرفه شدن مشاهده شد سه سرباز نیروی انتظامی جلوی ماشین ها را گرفته اند و هر سه ثانیه اجازه خروج به یکی را می دهند. یادم رفت بگویم از سربازی قبل تونل پرسیدم جاده چطوره؟ گفت تا چالوس همینه و یک سری از مسافران برمی گشتند. بعد از وارد شدن به جاده، ترافیک روان بود. بعضی جاها تا قبل از وینه سنگین می‌شد. قبل از وینه از یک ماشین پلیس در ترافیک پرسیدم، مگر یک طرفه نیست؟

قسمت دوم// پلیس گفت کی گفته؟ گفتم شنیدم برای همین راه افتادم. گفت شنیدن کی بود مانند دیدن؟! ناراحت شدم و دیگر سوالی نکردم. بعد از وینه انگار تمام ترافیک سنگین از بین رفت. با حداکثر سرعت مجاز حرکت می کردم. جاده عالی بود، تا اینکه حدود 2 کیلومتری تونل کندوان ساعت حدود سه و چهل دقیقه بعد از ظهر به یکباره با ترمز ماشین های جلویی توقف کردم. حدس زدم حتما تصادف شده. بعد از یک ربع ماشین را خاموش کردم. حدود دو یا سه دقیقه بعد از توقف ما متاسفانه چون از روبرو هیچ ماشینی نمی آمد ماشین های پشت سر ما سبقت گرفتند و ...

قسمت سوم// هر دولاین جاده بسته شد. پس از گذشت نیم ساعت از توقف کامل چون بچه کوچکم تحمل نداشت، از خودرو پیاده شدم. همینطور بر حجم خودروها پشت سرمان اضافه می‌شد. یک ماشین گشت پلیس یک کیلومتر پایین تر توقف کرده بود ولی انگار می دانست چه خبر شده چون راه خود را باز کرد و دور زد و برگشت. بعد از دو ساعت آب داخل ماشین داشت تمام می شد. نگران بودم. به همسرم گفتم می‌روم کمی آب بخرم. از ماشین پیاده شدم و به سمت آش فروش های قبل تونل راه افتادم. آنجا که رسیدم ابتدا به سمت صف دستشویی رفتم...

قسمت 4// همه پلیس را مقصر می دانستند. بعد از آن رفتم آب بخرم. آب معدنی ها داشت تمام می شد. پنج تا بطری خریدم بعلاوه کمی خوراکی و برگشتم. بعضی حالشان بد شده بود و بچه های هلال احمر که واقعا خدا حفظشان کند سخت مشغول کار بودند. کنار آنها از اتاق پلیس به آرامی سه درجه دار بیرون آمدند. از یکی که سلاح کمری هم داشت پرسیدم تصادف شده؟ گفت: نه. پرسیدم: کی باز می شود؟ گفت: آن طرف هم مثل این طرف لاین ها اشغال شده و امکان باز کردن جاده نیست. خدایا. با این حرف بیشتر نگران شدم. رفتم سمت ماشین و سوار شدم گفتم اوضاع خرابه ولی ...

قسمت 5 بالاخره راه باز میشه. آفتاب به سرخی می گرایید و نم باران شروع شد. مردم راه را برای یک آمبولانس باز کردند. یک سری آمدند دوباره لاین را اشغال کنند که مردم معترض شده و اجازه ندادند راه به سمت کرج بسته شود. ساعت نه و چهل و پنج دقیقه شب، یک آمبولانس هلال احمر که پایین می رفت با بلند گو می گفت راه دیزین به سمت تهران باز شده، برگردید، راه به این زودی باز نمی شود. خدایا حدود شش ساعت و نیم کاملا متوقف بودیم. همسرم که با اصرار به من پشنهاد سفر شمال داده بود، ناامیدانه گفت برگردیم...

قسمت 6// گفتم: آش و اینها که خریدیم و خوردیم، نگران آب هم نیستیم. همسرم با کلی آه و ناله به درگاه خدا برای پلیس راه گفت: برگردیم. ساعت ده مثل خیلی ها برگشتیم. راه برگشت هم چندان باز نبود. حتی تا کیلومترها بعد از خروجی دیزین به سمت چالوس خودرو ها متوقف بودن. قبل از دیزین هرکس از ما می پرسید چه خبر می گفتیم از دم تونل برگشتیم، ما از اینجا می رفتیم خودروهای کمی تو جاده بود ولی الان تا بالا خودرو هست. ساعت سه نیمه شب قبل دو راهی لواسان تهران از فرط خستگی به همسرم گفتم بریم رستوران...

قسمت 7 داخل رستوران روی تخت کمی دراز کشیدم. به یاد سحرهای ماه رمضان یک سحری توپ خوردیم و کمی هم با بچه‌ها که خوابشان بهم ریخته بود شوخی می کردم تا شاد بشوند. بالاخره ساعت چهار ونیم صبح رسیدیم خونه. و اما یک نکته. به نظر من همه این اتفاقات به دلیل بی برنامگی شدید پلیس راه البرز و مازندران برای روز عید فطر بود. خدایا چه قدر سرمایه این مملکت دود شد و رفت هوا؟ الان که خبرها رو می خونم مغزم درگیره باز. یعنی پلیس ها چون رییسشان می خواسته با هلیکوپتر کارشون رو ببینه ترافیک ایجاد کردند؟! ...

قسمت آخر نمی دانم علت چه بود ولی هرچه بود کاملا عدم کارآیی پلیس راهور مشهود بود. آنها هیچ درک صحیحی از شرایط نداشته و برنامه ریزی نکرده بودند. تسلیم کامل بودند واز خود کرج می گفتند تا چالوس ترافیک است. در طول توقف کامل، کلی تلاش کردم به 141 و 110 زنگ بزنم ولی نشد که نشد. دلم پره ولی چی بگم. هرچه علت بود، امیدوارم موضوع در استان البرز، مازندران و وزارت کشور بررسی، مسببین آن شناسایی و محاکمه شوند.