عضو هیات علمی دانشگاه سیستان و بلوچستان گفت: یکی از کهن‌ترین تمدن‌های بشری در دل تپه‌های سیستان، شهر سوخته حلقه اتصال تمدن‌های شرق و غرب در گذشته بوده است.

دکتر عیسی ابراهیم‌زاده در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، منطقه سیستان و بلوچستان، افزود: شهر سوخته در حدود 60 کیلومتری جنوب غربی محل فعلی شهر زابل در سیستان واقع شده است.

عضو هیات علمی دانشگاه سیستان و بلوچستان در ادامه اظهار کرد: اهمیت وسعت اکتشافات شهر سوخته طی چند سال اخیر این محوطه را به صورت محوطه باستانی عادی از دوران مفرغ بیرون آورده و به صورت مهمترین مرکز استقرار و در حقیقت مرکز اجتماعی، سیاسی اختصاص و فرهنگی تمام منطقه در طی هزاره‌های سوم و دوم بیش از میلاد مبدل ساخته است.

به گفته وی، یک نکته مهم که در اکتشاف‌های شهر سوخته مشخص شده است این که در آن زمان از چرخ سفالگری به شکل امروزی استفاده می‌شده است.

ابراهیم زاده تصریح کرد: شهر سوخته در بین سال‌های 3200 تا 2200 قبل از میلاد نه تنها یک شهر مهم بوده بلکه پایتخت و مرکز یک منطقه وسیع فرهنگی نیز به شماره می رفته است.

وی بیان کرد: بقایای مواد ارگانیک، ابراز تولید و محصولات تولیدی کشف شده در شهر سوخته نشانگر آن است که این نقطه محلی برای ساخت و توزیع این مواد بوده است.

وی گفت: به طور کلی، شهر سوخته مظهر مدنیت و شهرنشینی در جنوب شرق ایران در دوره‌های باستان بوده است.

وی تاکید کرد: همچنین باید به وجود ارتباط بین شهر سوخته و مناطق غربی و شمالی، همچون بین النهرین و خراسان و ماورالنهر نیز اشاره کرد.

ابراهیم زاده ادامه داد: افزون بر این شهرسوخته ارتباطاتی نیز با ترکمنستان در خصوص فعالیت های بازرگانی و تجاری نیز داشته است.

عضو هیات علمی دانشگاه در پایان خاطرنشان کرد: شهر سوخته طی تاریخ حیات خود دست کم سه بار دچار آتش‌سوزی و حریق شده و وجه تسمیه آن به علت وجود آثار سوختگی شدید و باقی ماند خاکسترهای بسیار زیاد در سطح آن است که باعث شده مردم محلی این نام را برای آن انتخاب کنند.

انتهای پیام