"با توجه به حوادث تروریستی اخیر در ترکیه و کشته شدن شمار زیادی از شهروندان این کشور در این حملات، آنکارا یک راه پیش رو دارد؛ یا باید اولویت خود را مقابله با تروریسم و سرمایه‌گذاری در گسترش امنیت قرار دهد یا رفته رفته در باتلاق سوریه غرق شود."

به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، خبرگزاری الجزیره در گزارشی با اشاره به انفجار بمب در آنکارا و کشته شدن بیش از 20 نفر در این حمله تروریستی نوشت: تنها در طول هفت ماه گذشته در ترکیه نزدیک به 200 نفر کشته شده‌اند و این بحران در ترکیه ادامه دارد، تاکنون چهار حمله در چهار نقطه با یک هدف یعنی "ترور، بحران و خشونت بیشتر" انجام گرفته است.

احمد داووداوغلو، نخست وزیر ترکیه به سرعت آخرین حادثه بمب گذاری را به موقعیت ژئوپلیتیکی ترکیه ربط داده و اعلام کرد که صالح نجار، عامل بمب گذاری اخیر با گروه نظامی کرد سوریه یعنی یگان‌های مدافع خلق ارتباط دارد. به گفته داووداوغلو، این گروه هدایت حادثه بمب گذاری را از حزب کارگران کردستان (پ .ک .ک) گرفته است.

پ ک ک که از سوی ترکیه، آمریکا و اتحادیه اروپا به عنوان یک گروه تروریستی شناخته شده است، در طول سه دهه گذشته به طور متناوب در جنگ با ترکیه بوده و از ماه ژوئیه سال گذشته تاکنون بعد از بمب گذاری‌ در سوروچ در جنوب شرق این کشور در درگیری با نیروهای دولتی به سر می‌برد.

داووداوغلو از متحدان خود از جمله آمریکا که در حملاتش علیه داعش با یگان‌های مدافع خلق همکاری می‌کند می‌خواهد که روابط خود را با این گروه قطع کند.

وی می‌گوید: در این باره هیچ سوالی وجود ندارد که ما نمی‌توانیم یک سازمان تروریستی که مردم ما را در پایتخت کشورمان مورد هدف قرار می‌دهد، بیش از این تحمل کنیم.

وضعیت آزار دهنده امنیت در ترکیه

در حالیکه ترکیه برای چندمین روز پیاپی حملات توپخانه‌ای خود را علیه مواضع یگان‌های مدافع مردمی در سوریه آغاز کرده است، پ ک ک و این گروه هرگونه دخالت در حمله اخیر را رد کرده‌اند. در حال حاضر نکته اصلی مرتکبان این حادثه نبوده بلکه مساله امنیت در این کشور است.

ترکیه به عنوان یک کشور عضو ناتو دارای یک ارتش بزرگ و نیروهای مخفی امنیتی و جاسوسی به طور گسترده بوده واکنون نوعی سپر در برابر ورود سیل پناهجویان به سمت اروپا شده است.

از زمان آغاز جنگ داخلی در سوریه آنکارا به دنبال سقوط بشار اسد، رئیس جمهوری سوریه بوده است. بر همین اساس، ترکیه از گروه‌های شورشی حمایت کرده و راه‌های لازم را برای انتقال تسلیحات و رفت و آمد نیروهای شورشی فراهم کرد، اما پس از مدتی به دلیل کمک به ایجاد داعش مورد انتقاد قرار گرفت. در همین راستا این کشور کنترل‌های مرزی خود را افزایش داده و یک دیوار مرزی ایجاد کرده و صدها نفر را به اتهام وابستگی به گروه‌های تروریستی در کشور بازداشت کرده است.

اما اکنون آشکار شده است که این اقدامات بسیارکم و بسیار دیر انجام گرفته است، زیرا در حال حاضر امنیت ترکیه به طور قابل توجهی با چالش‌هایی رو به رو شده است که از سمت سوریه به این کشور تکثیر شده است.

در جنوب شرقی ترکیه، این کشور با ناآرامی‌های خشونت آمیز و درگیری‌های خونینی در مناطق مسکونی مواجه شده است. در همین راستا روز پنج شنبه در حمله نیروهای پ ک ک در نزدیکی دیاربکر، شش سرباز ترکیه کشته شدند.

شواهد موجود نشان می‌دهند که تروریست‌های سوری و ترکیه توانسته‌اند جای پای خود را به گونه‌ای محکم کنند که از ریشه کندن آنها بسیار دشوار باشد. همچنین در لیست احتمالی دشمنان ترکیه، یگان‌های مدافع خلق، اسد و روسیه قرار دارند.

در این میان عاملان عملیات انتحاری اخیر، دو پناهجوی سوری بوده‌اند.

در حال حاضر پنج میلیون سوری در ترکیه زندگی می‌کنند و بسیاری نیز خواهان سفر به اروپا هستند و این مساله می‌تواند تهدید امنیتی به همراه داشته باشد.

در همین راستا اوزگور اونلو حصار جیکلی، رئیس بنیاد آلمانی مارشال در آنکارا می‌گوید: سه گام دولت باعث شده است که ظرفیت امنیتی ترکیه زیر سوال برود:گام اول عملیات گسترده علیه طرح‌های کودتا مانند ارگنکون و بایلوز بود که باعث حبس مقامات ارشد نظامی و کنار گذاشته شدن بسیاری از آنها شد، دوم، پاکسازی هزاران مامور پلیس به اتهام وابستگی به جنبش گولن بود که این اتفاق تاثیر گذاری نیروی انتظامی ترکیه را به حد بسیاری کاهش داد و سوم گسترش روابط تنش زا با همسایگان و قطع دیپلماسی و تبادل اطلاعات محرمانه است.

صلح در خانه، صلح در جهان

آنکارا باید به جای تمرکز بر نابودی پ ک ک، یگان‌های مدافع خلق، اسد و اذیت کردن پوتین، به دنبال نظم بخشی در خانه خود باشد.

اولین اقدام باید برقراری آتش بس با پ ک ک و از سرگیری مذاکرات صلح و در کل تمرکز بر تروریسم داخلی باشد.

گسترش امنیت برای ترکیه در سایه جنگ جهانی در ابعاد کوچک در سوریه ممکن است کمی طول بکشد اما این کشور می‌تواند کنترل بهتری بر مرزها و نظارت بیشتر بر مهاجران داشته باشد.

در کل می‌توان نتیجه گرفت که آنکارا یک راه پیش رو دارد؛ یا باید اولویت خود را مقابله با تروریسم و سرمایه‌گذاری در گسترش امنیت قرار دهد یا رفته رفته در باتلاق سوریه غرق شود.

انتهای پیام