زنده‌یاد رضا احدی در واپسین گفت‌وگوی خود عنوان کرده بود: «سال 86 که ناصرخان حجازی من را به عنوان دستیارش می‌خواست، هیأت مدیره باشگاه مخالفت کرد. چه بسا اگر مخالفت نمی‌کردند، وضعیت برای من خیلی تغییر می‌کرد. در نهایت هم به ناصرخان کم‌لطفی شد.»

به گزارش ایسنا، آنچه در ادامه می‌خوانید آخرین گفت‌وگوی رضا احدی، بازیکن سال‌های نه چندان دور استقلال است با خبرآنلاین درباره روزهای سخت زندگی‌اش.

«یک ماه قبل وقتی با رضا احدی مصاحبه گرفتیم، هدف مان این بود که از او درباره شرایط زندگی‌اش بپرسیم. این که چرا تصمیم گرفته به سراغ مسافرکشی برود. مردی که مربی پایه بازیکنان مهمی چون آندو تیموریان و مجتبی جباری بوده و در کنار صمد مرفاوی، نقشی موثر در ستاره شدن آن نسل استقلال داشته است، چرا این گونه به مشکلات زندگی دچار شده و نمی‌تواند از راه فوتبال امرار معاش کند؟ باورمان نمی‌شد تن سالمی که می‌گوید، این چنین رنجور باشد و این قدر کوتاه فاصله باشد بین بستری‌اش در بیمارستان و آخرین وداع با آقا رضا. بازخوانی این گفته‌ها برایمان تلخ است. او که همسرش گلایه دارد از برخوردهای قهری اهالی فوتبال با رضایش، حالا دیگر در جمع‌مان نیست. البته احدی تنهای یکی از ده‌ها ستاره دهه 60 فوتبال ماست که این گونه اسیر فراموشی ما رسانه‌ها و فوتبالی‌ها شده است.

یک سایت خبری نوشته بود احدی با اتومبیل کار و امرار معاش می‌کند.

من ادعایی ندارم و برای گذران زندگی 2، 3 کار بلد هستم. حرفه و تخصصم فوتبال است که به من امکان فعالیت داده نمی‌شود. یکی هم رانندگی، خب کار عار نیست و هنوز کار با اتومبیل را شروع نکرده‌ام اما جلوتر که برویم این کار را آغاز می‌کنم.

شما که شغل آزاد و درآمد خوبی داشتید...

از دست رفت. نباید به شریکم اعتماد می‌کردم ولی این کار را انجام دادم و همه مالم رفت. حتی آپارتمان کوچکی که داشتم، فروختم و الان مستأجر هستم. البته باز خداوند را شاکرم. سلامتی بزرگ‌ترین سرمایه و نعمت برای انسان‌هاست.

شما در زمینه مربیگری کارنامه بدی نداشته‌اید. چطور از تیم‌های دسته اول یا دوم لیگ هم پیشنهاد ندارید؟

در فوتبال ایران تعداد زیادی مدرک A آسیا دارند اما فقط 22 نفر موفق به دریافت مدرک B یوفا شده‌اند. یعنی بنده جزو 22 نفری هستم که بالاترین مدرک مربیگری را دارا هستم ولی ارتباط و حامی ندارم. می‌گویند در فوتبال کشورمان مافیا وجود دارد. بنده این شبکه را نمی‌شناسم و نمی‌دانم چقدر صحت دارد ولی مسلما گروه‌هایی هستند که در کنار یکدیگر کارشان را جلو می‌برند، به جز رضا احدی. بهتر از او هم در فوتبال ایران زیاد داریم که بیکار مانده‌اند. زندگی در حال گذر است و ان‌شاءالله هیچ‌کس محتاج بنده خدا و شرمنده زن و بچه‌اش نشود. من هم تن سالم دارم و محتاج نمی‌مانم.

چرا در تیم‌های پایه‌ای باشگاه استقلال فعالیت نکردید؟

قبلاً کار کرده‌ام و کارنامه‌ام مشخص است. در این چند سال هم پیشنهادی نداده‌اند. سال 86 که ناصرخان حجازی مرا به عنوان دستیارش می‌خواست، هیأت مدیره باشگاه مخالفت کرد. چه بسا اگر مخالفت نمی‌کردند، وضعیت برای من خیلی تغییر می‌کرد. در نهایت هم به ناصرخان کم‌لطفی شد.

عملکرد این فصل استقلال را چطور ارزیابی می‌کنید؟

استقلال نوسان دارد. اگر سیدمهدی رحمتی درون دروازه این تیم نبود، به نظرم استقلال همین حالا در بین 6 تیم بالای جدول قرار نداشت. توپ‌هایی که رحمتی گرفته نشان از فوق‌العاده بودن شرایط روحی، جسمی و کیفیت فنی او است. البته رحمتی در پیکان هم چنین توپ‌هایی را می‌گرفت ولی به چشم نمی‌آمد اما جدا از عملکرد تحسین‌برانگیز وی این سؤال به وجود می‌آید که آیا مناسب تیم بزرگ استقلال است که یک بازیکن چنین سهمی در موفقیت تیمش داشته باشد؟ آیا قرار است همیشه رحمتی دروازه‌بان استقلال باشد؟ دفاع استقلال کُند است و این تیم نیاز به هافبک بازیساز دارد که با رفع این دو نقطه ضعف تأثیرگذار، استقلال بهترین تیم کشور خواهد شد اما به صورت کلی هم پیشکسوتان و هم هواداران از عملکرد استقلال رضایت دارند. صعود به فینال جام حذفی و قرار داشتن در بالای جدول و کورس قهرمانی لیگ پانزدهم بیانگر عملکرد خوب مدیران، مربیان و بازیکنان استقلال است.

صحبت خاصی مانده؟

ظهر سه‌شنبه به عیادت منصورخان پورحیدری رفتم و بعد از خروج از بیمارستان دقایقی نتوانستم جلوی اشک‌هایم را بگیرم. برای این استقلالی قدیمی و پرافتخار آرزوی شفا دارم. احوال منصورخان نگران‌کننده است.»

انتهای پیام