کشورهای چین، فرانسه، آلمان، فدراسیون روسیه، انگلیس و آمریکا پیش‌نویس قطعنامه‌ای را با هدف ارزیابی نهایی از موضوعات باقیمانده مربوط به برنامه هسته‌ای گذشته و حال ایران را به شورای حکام ارایه کردند.
به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، این پیش‌نویس بعد از آن به شورای حکام ارایه شد که دومین نشست کمیسیون مشترک نظارت بر برجام در سطح معاونان وزیران امور خارجه ایران و 1+5 روز دوشنبه در وین برگزار و جزییاتی از این پیش‌نویس در این نشست بحث و با ایران به مشورت گذاشته شد.
قرار است این پیش‌نویس در جلسه ویژه شورای حکام که 24 آذر تشکیل می‌شود بررسی و درباره آن رای‌گیری شود.
پیش نویس قطعنامه ارائه شده توسط چین، فرانسه، آلمان، فدراسیون روسیه، انگلستان و ایالات متحده.
ارائه شده ذیل دستور کار: «ارزیابی نهایی در مورد موضوعات باقیمانده گذشته و حال راجع به برنامه هسته‌ای ایران.»
شورای حکام،
(الف) با یادآوری همه قطعنامه‌ها و تصمیم‌های مصوب شورای حکام در مورد برنامه هسته‌ای ایران،
(ب) هم‌چنین با یادآوری تصمیم‌های شورای حکام راجع به ارائه همکاری‌های فنی به ایران،
(ج) هم‌چنین با یادآوری گزارش‌های مدیرکل درباره این موضوع و مدنظر قرار دادن گزارش‌های اخیر وی مندرج در GOV/2015/53 ،GOV/2015/54 و GOV/2015/68،
(د) با تاکید بر ضرورت تبعیت کامل کلیه دولت‌های عضو معاهده منع اشاعه سلاح‌های هسته‌ای از تکالیف خود، و با یادآوری حق دولت‌های عضو وفق مواد 1 و 2 معاهده برای توسعه تحقیقات، تولید و استفاده از انرژی هسته‌ای برای مقاصد صلح‌آمیز بدون تبعیض وفق ماده 4 این معاهده،
(ه) با تمجید از دبیرکل و دبیرخانه به خاطر تلاش‌های حرفه‌یی و بی‌طرفانه جهت اجرای موافقتنامه پادمان در ایران و به خاطر انجام فعالیت‌های ضروری راستی‌آزمایی و نظارت مرتبط با هسته‌ای طبق برنامه اقدام مشترک مورد توافق بین 1+5 و ایران در تاریخ 24 نوامبر 2013،
(و) با استقبال از انعقاد برنامه جامع اقدام مشترک توسط 1+5 در تاریخ 14 ژوییه 2015 که طبق قطعنامه شماره 2231 شورای امنیت سازمان ملل متحد مورخ 20 ژوییه 2015 مورد تایید قرار گرفت، و نیز «نقشه راه برای روشنگری در خصوص موضوعات باقیمانده گذشته و حال راجع به برنامه هسته‌ای ایران» که در تاریخ 14 ژوییه 2015 بین ایران و آژانس توافق شد و در سند شماره GOV/INF/2015/2014 درج شده است،
(ز) با راهنمایی گرفتن، از جمله، از تاکید شورای امنیت سازمان ملل متحد در قطعنامه 2231 (2015) مبنی بر این که «انعقاد برجام نشانگر یک تغییر اساسی در رسیدگی به این موضوع است»،
(ح) با استقبال از این که همه مشارکت کنندگان در برجام گام‌هایی برای ایفای تعهدات خود وفق برجام برداشته‌اند،
(ِط) با وقوف به ماهیت درازمدت مفاد برجام و آثار آن برای آژانس،
(ی) با آگاهی از پیوست شماره 3 برجام، که در آن مولفه‌های همکاری هسته‌ای با ایران در چارچوب برجام از جمله از طریق همکاری فنی با آژانس، به نحو مقتضی، مشخص شده است،
(ک) با یادآوری تصمیم مورخ 25 اوت 2015 برای ارائه مجوز به مدیرکل جهت اجرای راستی‌آزمایی و نظارت مورد نیاز در مورد تعهدات مرتبط هسته‌ای ایران طبق برجام، و ارائه گزارش برای کل دوره آن تعهدات مشروط به وجود منابع مورد نیاز و منطبق با رویه‌های پادمانی استاندارد آژانس؛ و تصمیم مربوط به ارائه مجوز به آژانس برای مشورت و تبادل اطلاعات با کمیسیون مشترک به نحو پیش‌بینی شده در گزارش مدیرکل در سند GOV/2015/53،
(ل) با تاکید بر نقش مستقل و ضروری آژانس در راستی‌آزمایی تبعیت ایران از تکالیف خود طبق موافقتنامه جامع پادمان و پروتکل الحاقی، شامل دوره‌یی که به صورت موقت اجرا خواهد شد، و در این قالب از حیث ارائه اطمینان معتبر مبنی بر ماهیت منحصرا صلح آمیز برنامه هسته‌ای ایران، و با تاکید بر نقش مهم آژانس در راستی آزمایی اجرای کامل تعهدات مرتبط هسته‌ای ایران وفق برجام،
(م) با استقبال از تاکید مجدد ایران در برجام مبنی بر این که ایران تحت هیچ شرایطی هیچ‌گاه به دنبال توسعه یا تحصیل سلاح‌های هسته‌ای نخواهد رفت، و موافقت ایران برای خودداری از فعالیت‌هایی که می‌تواند منجر به توسعه یک وسیله انفجاری هسته‌ای شود،
1- از تعهدات پذیرفته شده توسط ایران طبق برجام برای اجرای موقت پروتکل الحاقی به موافقتنامه جامع پادمان طبق ماده 17 (ب) پروتکل الحاقی، تلاش برای تصویب آن طبق بازه زمانی پیش‌بینی شده در پیوست شماره 5 برجام و اجرای کامل کد اصلاحی 3.1 ترتیبات فرعی موافقتنامه پادمان، که در تاریخ 18 اکتبر 2005 توسط ایران به مدیرکل آژانس اعلام شد، استقبال می‌کند؛
2- یادآوری می‌کند که طبق قطعنامه 2231 (2015) شورای امنیت سازمان ملل متحد همه مفاد برجام تنها برای اجرای آن بین 1+5 و ایران است و نباید از آن‌ها تلقی ایجاد سابقه برای هر دولت دیگر یا برای اصول حقوق بین‌الملل و حقوق و تکالیف وفق معاهده منع اشاعه سلاح‌های هسته‌ای و سایر اسناد مرتبط و نیز برای اصول و رویه‌های شناخته شده بین‌المللی شود؛
3- در این رابطه تاکید می‌کند که راستی آزمایی و نظارت آژانس بر تعهدات مرتبط هسته‌ای ایران که در برجام پیش‌بینی شده است نباید به عنوان ایجاد سابقه‌ای برای رویه‌های استاندارد راستی آزمایی آژانس تلقی شود، و هم‌چنین تاکید می‌کند که این امر نباید به نحوی تفسیر شود که به هر نحوی با حقوق و تکالیف آژانس برای راستی آزمایی تبعیت دولت‌ها از موافقت‌نامه‌های پادمانی آن‌ها و در موارد مرتبط با پروتکل‌های الحاقی و گزارش آن‌ها به شورای حکام تعارض پیدا کند یا آن‌ها را تغییر دهد؛
4- از دبیرکل درخواست می‌کند تا:
یک) قبل از هر جلسه فصلی عادی شورای حکام، و تا زمانی که شورای حکام رسیدگی به موضوع ایران را خاتمه نداده است، گزارش مکتوبی در مورد اجرای تعهدات برجامی ایران و موضوعاتی که مرتبط با راستی‌آزمایی و نظارت در ایران در پرتو قطعنامه 2231 (2015) شورای امنیت سازمان ملل متحد می‌شود را ارائه کند، و بعد از آن نیز قبل از هر جلسه فصلی عادی شورای حکام، گزارش‌های مکتوب به‌روزرسانی راجع به اجرای تعهدات مربوطه ایران وفق برجام برای کل دوره آن تعهدات ارائه کند، مگر این که شورا به گونه دیگری تصمیم بگیرد؛
دو) در این رابطه، در هر زمان که مدیرکل دلایل منطقی مبنی بر وجود موضوع مورد نگرانی داشته باشد، طبق قطعنامه 2231 (2015) شورای امنیت سازمان ملل متحد یا اساسنامه آژانس، به شورای حکام برای اقدام مقتضی، و هم‌زمان به شورای امنیت سازمان ملل متحد، گزارش بدهد؛
5- از دبیرخانه آژانس در انجام فعالیت‌هایی که طبق قطعنامه شماره 2231 (2015) و برجام بر عهده آن گذاشته شده است، حمایت می‌کند؛
6- هم‌چنین از مشورت و تبادل اطلاعات آژانس با کمیسیون مشترک حمایت می‌کند؛
7- از همه دولت‌های عضو می‌خواهد با آژانس برای انجام وظایفی که به این قطعنامه مرتبط است همکاری کنند؛
8- گزارش مدیرکل به شورای حکام مندرج در GOV/2015/68، که در راستای نقشه راه روشنگری در مورد موضوعات باقیمانده گذشته و حال مرتبط با برنامه هسته‌ای ایران، شامل ارزیابی نهایی از کلیه موضوعات باقیمانده گذشته و حال مندرج در گزارش مدیرکل به تاریخ نوامبر 2011 در سند GOV/2011/65 می باشد، را مورد لحاظ قرار می‌دهد؛
9- هم‌چنین ملحوظ می‌دارد که همه فعالیت‌ها در نقشه راه برای روشن ساختن موضوعات باقیمانده گذشته و حال مرتبط با برنامه هسته‌ای ایران طبق برنامه زمانی توافق شده انجام شده و علاوه بر این ملحوظ می‌دارد که این امر رسیدگی به این دستور کار توسط شورای حکام را خاتمه می‌دهد؛
10- مجددا تاکید می‌کند که ایران باید به طور کامل و به موقع با آژانس همکاری کند از جمله از طریق اجرای موافقتنامه جامع پادمان و پروتکل الحاقی، شامل ارائه دسترسی، و تاکید می‌کند که این همکاری و اجرای موافقتنامه و پروتکل برای حصول نتیجه‌گیری گسترده‌تر توسط آژانس مبنی بر این که کلیه مواد هسته ای در ایران در فعالیت‌های صلح‌آمیز قرار دارند ضروری است، و هم‌چنین مجددا تاکید می‌کند که ایران باید به طور کامل و به موقع از طریق اجرای تعهدات مرتبط هسته‌ای خود وفق برجام، از جمله به شرح مندرج در بخش Q پیوست شماره یک برجام و بند 6.7 پیوست شماره 4 برجام با آژانس همکاری کند؛
11- تصمیم می‌گیرد که بلافاصله پس از وصول گزارش مدیرکل به شورای حکام مبنی بر این که آژانس تایید کرده است که ایران اقدامات مشخص شده در بندهای 15.1 تا 15.11 پیوست شماره 5 برجام را انجام داده است، مفاد قطعنامه‌های GOV/2003/69 در (12 سپتامبر 2003)، GOV/2003/81 در (26 نوامبر 2003)، GOV/2004/21 در (13 مارس 2004)، GOV/2004/49 در (18 ژوئن 2004)، GOV/2004/79 در (18 سپتامبر 2004)، GOV/2004/90 در (29 نوامبر 2004)، GOV/2005/64 در (11 اوت 2005)، GOV/2005/77 در (24 سپتامبر 2005)، GOV/2006/14 در (4 فوریه 2006)، GOV/2009/82 در (27 نوامبر 2009)، GOV/2011/69 در (18 نوامبر 2011) و GOV/2012/50 در (13 سپتامبر 2012)، لغو خواهد شد، و هم‌چنین تصمیم می‌گیرد که تصمیم شماره GOV/2007/7 و تصمیم‌های بعدی راجع به ارائه مساعدت‌های فنی به ایران که از طریق کمیته همکاری‌های فنی آژانس (TACC) بر مبنای اسنادGOV/2008/47/Add.3 ،GOV/2009/65 ،GOV/2011/58/Add.3 GOV/2013/49/Add.3 و GOV/2015/60/Add.3اتخاذ شده بود، لغو خواهد شد؛
12- اهمیت احترام کلیه مشارکت‌کنندگان ذی‌ربط برجام به تعهدات مربوط به خود و تکالیف مربوطه را ملحوظ می‌دارد؛
13- تصمیم می‌گیرد بلافاصله پس از وصول گزارش مدیرکل آژانس مبنی بر این که آژانس تایید کرده است که ایران اقدامات مشخص شده در بندهای 15.1 تا 15.11 پیوست شماره 5 را انجام داده است، دیگر به موضوع «اجرای موافقتنامه پادمان ان.پی.تی و مفاد ذی‌ربط جرای قطعنامه‌های شورای امنیت در جمهوری اسلامی ایران» نخواهد پرداخت و من بعد به یک دستور کار مستقل راجع به اجرای برجام و راستی‌آزمایی و نظارت در ایران در پرتو قطعنامه شماره 2231 (2015) شورای امنیت سازمان ملل متحد خواهد پرداخت؛
14- تصمیم می‌گیرد تا 10 سال بعد از روز قبول برجام، یا تا تاریخی که مدیرکل گزارش بدهد که آژانس به نتیجه‌گیری گسترده‌تر برای ایران رسیده است، هرکدام زودتر اتفاق بیفتد، این موضوع را در دستور کار داشته باشد.
انتهای پیام
نظرات