معاون توسعه مدیریت و منابع انسانی مرکز تحقیقات سازمان جهادکشاورزی استان زنجان گفت: نتیجه نهایی طرح گیاه‌پالایی در شهرک‌های صنعتی اطراف استان هنوز مشخص نیست.

احمد موسوی در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، منطقه زنجان، اظهار کرد: این طرح که توان گیاه‌پالایی عناصر سنگین توسط گونه‌های مختلف مرتعی و درختی غیرمثمر در جنوب زنجان را بررسی می‌کند در طول سال‌های 92 و 93 انجام گرفت اما نتیجه نهایی آن هنوز مشخص نیست و به احتمال زیاد تا پایان امسال به طول می‌انجامد.

این مسئول ادامه داد: در سال‌های مذکور، از محل کارخانجات روی زنجان تا شعاع پنج کیلومتری، نمونه‌هایی از گیاهان مرتعی و درختان غیرمثمر را از نظر جذب عناصر مورد بررسی قرار دادیم تا بتوانیم گونه‌هایی با این خاصیت را شناسایی و در محل کارخانجات صنعتی مورد استفاده قرار دهیم.

وی تصریح کرد: پژوهش در زمینه گیاه‌پالایی از چهار جهت شمال، جنوب، شرق و غرب در سه شعاع مطالعاتی صفر تا یک کیلومتر، یک تا سه کیومتر و سه تا پنج کیلومتر انجام گرفت تا میزان جذب آلودگی و عناصر سنگین سرب، روی، کادمیم و مس توسط گیاهان موجود در منطقه مشخص شود.

موسوی افزود: درختان غیرمثمر مانند اقاقیا، صنوبر، سپیدار، زبان‌گنجشک و نوعی از گون، انواعی از بومادران، آویشن، گل ماهور و مواردی از این دست که علفی هستند در مناطق مورد آزمایش به وفور یافت می‌شوند. این در حالی است که بر اساس نتایج اولیه به دست آمده، نوعی از گون و بومادران می‌توانند 800 ppm از«روی» موجود در خاک را جذب کنند. همچنین گل ماهور موجود در منطقه نیز توانست جذب 500 ppm از «کادمیم» موجود را نشان دهد. علاوه بر این، نوعی چمن و بومادران به ترتیب توانستند 30 ppm مس و 140 ppm سرب را از خاک منطقه جمع‌آوری کنند.

معاون توسعه مدیریت و منابع انسانی مرکز تحقیقات سازمان جهاد کشاورزی استان زنجان با اشاره به این‌که طرح مذکور سفارش استانداری و تحت نظارت محیط زیست است، خاطرنشان کرد: ابلاغ و اجرای طرح نیاز به سیاست‌گذاری دارد و در واقع فقط انجام مراحل تحقیقاتی آن بر عهده سازمان جهاد کشاورزی است. البته نتیجه آنالیز نهایی و آزمایشگاهی گیاهان مذکور هنوز بدست نیامده و مرکز تحقیقات کشاورزی در پی آن است تا میزان جذب حداکثر آلاینده‌های موجود در محیط اطراف شهرک‌های صنعتی را برآورد کند.

به گزارش ایسنا، گیاه‌پالایی تکنیکی است که منجر به جذب، تغییر شکل، تجمع و تصعید آلاینده‌ها توسط گیاهان شده و در نهایت منتج به زدودن آلودگی‌های آب و خاک یک منطقه می‌شود. در واقع این روش در برخی مناطق برای رفع آلودگی‌های نفتی نیز انجام می‌شود.

انتهای پیام