• دوشنبه / ۲۰ مهر ۱۳۹۴ / ۱۲:۳۹
  • دسته‌بندی: گزارش و تحلیل
  • کد خبر: 94072013102
  • خبرنگار : 71516

/سرمقاله-رای الیوم/

چرا شاهزادگان عرب این روزها سراغ مسکو رفته‌اند؟

چرا شاهزادگان عرب این روزها سراغ مسکو رفته‌اند؟

به نظر نمی‌رسد سفر همزمان ولیعهد امارت و جانشین ولیعهد عربستان به روسیه و دیدار آن‌ها با ولادیمیر پوتین تشریفاتی باشد یا با هدف پیگیری مسابقات فرمول یک صورت گرفته باشد بلکه این سفر نشان دهنده نگرانی آن‌ها از حضور نظامی روسیه در سوریه و تلاش برای اطلاع یافتن از اهداف روسیه است.

به نظر نمی‌رسد سفر همزمان ولیعهد امارت و جانشین ولیعهد عربستان به روسیه و دیدار آن‌ها با ولادیمیر پوتین تشریفاتی باشد یا با هدف پیگیری مسابقات فرمول یک صورت گرفته باشد بلکه این سفر نشان دهنده نگرانی آن‌ها از حضور نظامی روسیه در سوریه و تلاش برای اطلاع یافتن از اهداف روسیه است.

به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، روزنامه مستقل رأی الیوم در سر مقاله خود درباره سفر محمد بن زاید آل نهیان، ولیعهد امارات و محمد بن سلمان، جانشین ولیعهد عربستان به روسیه آورده است: اگر محمد بن زاید موضع مخالفی نسبت به حضور نظامی روسیه در سوریه اتخاذ نکرده است اگرچه به منزله تایید کامل حضور نظامی روسیه نیز نباشد اما محمد بن سلمان نظری کاملا متفاوت دارد و به نظر می‌رسد که مخالفت بیشتری با این مساله دارد چرا که مداخله روسیه تمامی برنامه‌های عربستان را برهم زد؛ برنامه‌هایی که ریاض از چند سال پیش برای سرنگونی نظام سوریه با حمایت از مخالفان چیده بود.

در طول 60 سال گذشته تاکنون ما عادت کرده بودیم که مسئولان کشورهای شورای همکاری خلیج فارس تنها واشنگتن و کاخ سفید را محل ارجاع و مامن خود بدانند و تمامی اعتراضات و گفتگوهای خود را به آمریکا ببرند و به این کشور متوسل شوند همانطور که پول‌های آن‌ها به جیب کارخانه‌ها و شرکت‌های آمریکایی و اروپایی ریخته می‌شود و سرمایه گذاری‌های مالی و معاملات سلاحشان در این کشورها انجام می‌شود اما رسیدن ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهوری روسیه به اوج قدرت و اتخاذ سیاست‌های جدی درخصوص مسائل مهم مثل اوکراین و سوریه این تغییر را در مواضع کشورهای شورای همکاری خلیج فارس ایجاد کرد.

درحال حاضر تعارضاتی در سیاست‌های این دو مهمان درباره پرونده سوریه وجود دارد هرچند که زمینه مشترکی در این باره وجود دارد و آن مشارکت دو کشور در ائتلاف مشترکی است که جنگ زمینی و هوایی را علیه یمن به راه انداخته‌ و این کشور را محاصره کرده‌ است.

دو مهمان پوتین در موضع خود در قبال سوریه با هم تفاوت دارند چه کلی و چه جزئی. مهمان عربستانی بر سرنگونی بشار اسد، رئیس‌جمهوری سوریه چه با صلح و چه با جنگ تاکید دارد همانطور که عادل جبیر، وزیر خارجه عربستان چندین بار بر این مساله تاکید کرده و امیدوار است که پوتین شرایط لازم را در این باره فراهم آورد اما ولیعهد ابوظبی خیلی به این مساله اهمیت نمی‌دهد. تمام چیزی که برای او مهم است ایران، هم‌پیمان مورد اعتماد روسیه در منطقه است. ولیعهد ابوظبی می‌خواهد توجه پوتین را به خود جلب کند و حمایت وی را به عنوان یک تضمین سیاسی و چه بسا نظامی از طریق ریختن میلیاردها دلار پول به صندوق‌های سرمایه گذاری روسیه به دست آورد. به ویژه اینکه صندوق سرمایه گذاری امارات حدود 900 میلیارد دلار پول ذخیره دارد که بیشتر آن در آمریکا و اروپا سرمایه گذاری می‌شود.

ما بر این باور نیستیم که دو مهمان درباره بحران یمن به گفتگو نپرداخته باشند به ویژه اینکه جنگ یمن در آستانه ورود به هشتمین ماه خود است اما به هیچ دستاورد و یا اهدافی نرسیده است. روسیه که به طور غیرمنتظره از دادن رأی به قطعنامه 2216 شورای امنیت خودداری کرد، اگر بخواهد می‌تواند به حل سیاسی این بحران کمک کند و راه خروج مناسبی را برای بیرون آمدن از این "دام" فراهم آورد.

برای ما دشوار است که درباره نتایج دیدار محمد بن سلمان و محمد بن زاید آل نهیان با پوتین سخن بگوییم چراکه تنها جزئیات اندکی از محتوای گفتگوهای آن‌ها فاش شده است اما عادل جبیر که جانشین ولیعهد را در این دیدار همراهی می‌کرد درباره نگرانی کشور خود از عملیات نظامی روسیه در سوریه صحبت کرد. مسکو توضیح داد که هدف این عملیات جنگ با داعش است. جبیر بار دیگر تاکید کرد که خواهان ایجاد دولت انتقالی در سوریه است که در نهایت به برکناری اسد منجر شود.

دیروز رسانه‌های عربستانی می‌گفتند که در صدد ارسال 500 موشک از نوع "تاو" ضد زره برای مخالفان مسلح و تشکیل ائتلافی برای مقابله با عملیات نظامی روسیه در سوریه مثل آنچه در افغانستان رخ داد، هستند اما امروز اظهارات تنها در یک کلمه ملایم‌تر به نام "نگرانی" خلاصه می‌شود؛ نگرانی از عملیات نظامی روسیه در سوریه و اشاره به لزوم اطمینان از اهداف مسکو.

به عقیده ما روس‌ها نردبان را به رهبران عربستان برای پایین آمدن از موضعشان درباره برکناری بشار اسد داده‌اند. قبول دولت انتقالی "پله اول" است و پله‌های بعدی نیز به همین صورت است. فقط خدا می‌داند که پایین آمدن از این نردبان چقدر طول بکشد؛ دو ماه... یک سال... دو سال... یا 10 سال. این را فقط خدا می‌داند البته شاید پوتین هم بداند که چقدر طول می‌کشد.

انتهای پیام

  • در زمینه انتشار نظرات مخاطبان رعایت چند مورد ضروری است:
  • -لطفا نظرات خود را با حروف فارسی تایپ کنید.
  • -«ایسنا» مجاز به ویرایش ادبی نظرات مخاطبان است.
  • - ایسنا از انتشار نظراتی که حاوی مطالب کذب، توهین یا بی‌احترامی به اشخاص، قومیت‌ها، عقاید دیگران، موارد مغایر با قوانین کشور و آموزه‌های دین مبین اسلام باشد معذور است.
  • - نظرات پس از تأیید مدیر بخش مربوطه منتشر می‌شود.

نظرات

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
لطفا عدد مقابل را در جعبه متن وارد کنید
captcha