۳۷۰۰ کیلومتر فاصله سوریه تا آلمان است. سفر پرخطری که پناهجویان سوری برای گریز از وطن و رساندن خود به آلمان در پیش می‌گیرند، چندین هفته و گاه چندین ماه طول می‌کشد؛ سفری که می‌تواند پایان زندگی‌شان را رقم بزند.
به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، شبکه خبری دویچه وله این سفر پر از درد و وحشت را در چند عکس خلاصه کرده است:
آخرین‌نفس‌ها
دوما، شهری واقع در شمال شرق دمشق بارها مورد حملات هوایی قرار گرفت. تصویری از مردی که اگر چه زخمی است، اما به همراه دیگران در تلاش برای پیدا کردن بازماندگان حمله است. طبق ارزیابی سازمان ملل از آغاز جنگ و درگیری در سوریه در سال ۲۰۱۱ تا کنون دست کم ۲۵۰ هزار نفر کشته شدهاند.
جنگ و ترور در یک قدمی
در اردوگاه آوارگان سوری در سوروچ در مرز ترکیه و سوریه حدود ۴۰ هزار نفر پناه گرفته‌اند. در خاک سوریه که در چند کیلومتری این اردوگاه قرار دارد، جنگ همچنان ادامه دارد. در دوردست شهر کوبانی دیده می‌شود. این اردوگاه مانند شهری کوچک سازماندهی شده که از مدرسه و مسجد و حتی خیابان‌های پهن برخوردار است. پناهجویان سوری با وجود این می‌کوشند که خود را به جایی امن‌تر برسانند و زندگی تازه‌ای را شروع کنند.
زخم جنگ
عبدالرحمان یاسر السعد از جمله آوارگان سوری است که موفق شد خود را به شهر ازمیر در ترکیه برساند. این نوجوان ۱۶ ساله زخمی را که در جریان جنگ بر پیکرش وارد شده، به دیگر آوارگان نشان می‌دهد. او در مدرسه بود که مدرسه‌اش بمباران شد و شمار زیادی را زخمی کرد.
در انتظار زندگی بهتر
بسیاری از پناهجویان سوری در راه سفر خود به کشورهای عضو اتحادیه اروپا از شهر ازمیر در ترکیه می‌گذرند و می‌کوشند که از این طریق خود را به یونان برسانند. یکی از وسایل مهمی که آنان به همراه دارند، جلیقه نجات است، چرا که بسیاری از آنان شنا بلد نیستند و باید آمادگی لازم را برای عبور از راه‌های آبی داشته باشند. این آوارگان شب و روز را در خیابان‌ها سپری می‌کنند تا موقعیت بهتری برای ادامه سفر فراهم شود.
تلاش نافرجام
این آواره توانست در پی واژگون شدن قایق خود را به ساحل شهر بودروم در ترکیه برساند. او پیشتر یکی از سرنشینان قایق قاچاقچیانی بود که در پی دریافت مبالغ کلان وعده می‌دهند که آوارگان را بطور غیرقانونی به یونان برسانند. شمار سرنشینان این قایق‌ها اغلب بیش از گنجایش آنها است.
واقعیتی تلخ
گردشگرانی که برای تفریح و گذران تعطیلات به جزیره کوس آمده‌اند، در این هفته‌ها شاهد واقعیت تلخ آوارگان و پناهجویان بوده‌اند که روزها را به امید ادامه سفر و رساندن خود به غرب اروپا به شب می‌رسانند.
به هر قیمت
بسیاری از آوارگان و پناهجویانی که به یونان رسیده‌اند، بر آنند که از طریق منطقه بالکان به غرب اروپا بیایند. یکی از مهمترین ایستگاه‌ها در این مسیر ایستگاه راه‌آهن گفلیا در مقدونیه است. پناهجویان می‌کوشند به هر قیمتی که شده به درون یکی از قطارهایی که به سمت صربستان در حرکت است، راه یابند و به سفر خود ادامه دهند.
قدم به قدم
این تصویر اگر چه در نگاه اول تا اندازه‌ای شاعرانه به نظر می‌رسد و عده‌ای را در طلوع آفتاب نشان می‌دهد، اما در اصل روایت‌گر راه دشواری است که پناهجویان در پیش رو دارند. آنان در نخستین ساعات بامداد و با طلوع آفتاب به راه می‌افتند و در امتداد ریل‌های قطار که دیگر مورد استفاده قرار ندارند، خود را با پای پیاده از صربستان به مجارستان می‌رسانند. مقصد بعدی آنها غالبا آلمان و اتریش است.
ناامیدی
یک پناهجوی سوری از بیم آنکه او و خانواده‌اش در کمپی در مجارستان اسکان داده شوند، خود را روی ریل ایستگاه راه‌آهن در شهر بیچکه انداخته است. آنان بر این گمان بودند که می‌توانند خود را با قطار از بوداپست به وین برسانند، اما با این واقعیت روبرو شدند که نامشان قرار است در اردوگاهی در مجارستان به ثبت برسد.
با پای پیاده
صدها تن از آوارگان سوری، عراقی و افغان سرنوشت‌شان را در دست گرفته و می‌کوشند که از طریق اتوبان خود را از مجارستان به اتریش برسانند. بسیاری از آنان روزهای زیادی را در ایستگاه راه‌آهن بوداپست سپری می‌کنند، تا شاید بتوانند خود را با قطار به اتریش برسانند؛ این رویا در بسیاری موارد اما محقق نمی‌شود و چاره‌ای برای آنان جز این نمی‌ماند که با پای پیاده به سفر طولانی‌شان ادامه دهند.
رسیدن به مقصد
تصویری از یک پناهجو که خود را سرانجام به ایستگاه راه‌آهن مونیخ رسانده است. بسیاری از پناهجویان به آنگلا مرکل، صدراعظم آلمان امید بسته‌اند؛ چرا که برخلاف برخی از کشورهای اروپایی در آلمان با خوش‌آمدگویی روبرو شدهاند.
انتهای پیام
نظرات