فرش با فرهنگ ایران‌زمین عجین شده است. این صنعت همواره برندی برای معرفی ایران در عرصه بین‌المللی بوده است و امروز هرچند نفس‌هایش به شماره افتاده است، اما هنوز فرش دستباف ایران جایگاه خاص خودش را در دنیا دارد.
متاسفانه اتفاقات ناگوار بسیاری در صنعت فرش ایران رخ داده است، به طوری که رونق و انگیزه بافندگان آن روز به روز کاهش می‌یابد، در حالیکه فرش معرف ایران به جهانیان است و باید احیای این صنعت درصدر فعالیت‌های متولیان این اقتصادی و البته فرهنگی کشور قرار گیرد.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا) - منطقه مرکزی - استان مرکزی در هر گوشه‌ای از خود گنجینه‌ای از بافندگان فرش دارد که متاسفانه در عین ناباوری شرایط رو به انحطاطی دارند. شاید یکی از مهمترین نقاط استان مرکزی که از دیرباز شهره آفاق است، ساروق بواسطه فرش هایش باشد، اما در 10 کیلومتری همین شهر روستایی وجود دارد که گوی سبقت را از ساروق ربوده و در نهایت سکوت همچنان جهت حفظ این صنعت تلاش می‌کند.
جیریا در 55 کیلومتری اراک روستایی از توابع بخش مرکزی شهرستان اراک در استان مرکزی است که بافندگان آن همچنان مشغول بافت فرش هستند، اما در اوضاع خوبی به سر نمی‌برند.
بافندگان فرش دستبافت در جیریا از تبحر ویژه‌ای در بافت برخوردار هستند و به جرأت می‌توان گفت با عبور از هر خانه‌ای در این روستا می‌توان دار قالی را دید و اهالی خانه را که مشغول بافت هستند.
طراحی نقشه، نقش‌بندی و رنگ‌بندی بافته‌های اهالی این روستاها به قدری چشم‌نواز است که می‌توان ساعت‌ها بدون خستگی به این هنر که حاصل دسترنج زنان و دختران این روستاست نگریست، اما چه حاصل که انگیزه و امید بافندگان این روستا نیز در حال از بین رفتن است.
اسماعیل جیریایی یکی از اهالی این روستا به خبرنگار ایسنا گفت: اهالی این روستا همچنان بافت فرش را یکی از شغل‌های اصلی خود می‌دانند و در هر خانه‌ای می‌توان یک کارگاه قالی‌بافی را مشاهده کرد که کل خانواده را مشغول بافت کرده است، اما با این وجود وضعیت خطرناکی این صنعت را در این روستا تهدید می‌کند.
وی با اشاره به اینکه قالی‌بافان دیگر میلی به بافت فرش ندارند، گفت: متاسفانه با وجود اینکه یک خانواده برای بافت فرش ممکن است یک سال و یا بیشتر وقت صرف کرده و در همه هزینه‌های مالی برای بافت فرش و حتی آسیب‌های جسمی را تحمل کند، اما در نهایت دلالان و واسطه‌گران این دسترنج یکساله را به قیمت واقعی آن نمی‌خرند.
جیریایی تصریح کرد: با وجود اینکه فرش جیریا از کیفیت بسیار بالا و طراحی بی‌نظیری برخوردار است، اما خریدار به قیمت واقعی فرش را نمی‌خرد و این باعث می‌شود که بافندگان فرش با وجود هزینه بسیاری که برای بافت آن تقبل کرده‌اند، نسبت به فروش آن اقدام نکنند.
وی با تاکید بر اینکه این شرایط باعث شده است که اهالی روستای جیریا به ویژه زنان و دختران در وضعیت خوب اقتصادی به سر نبرند، گفت: متاسفانه آن دسته از فرش‌های دستبافت جیریا هم که خریداری شده، به اسم ساروق به بازار عرضه می‌شود و این امر به هیچ عنوان پذیرفتنی نیست.
جیریایی گفت: مدت‌هاست که فرش جیریا با برند ساروق عرضه شده و به همین دلیل است که بافندگان فرش تصمیم گرفته‌اند، در گوشه‌ای از فرش‌های دستبافت خود حتما نام جیریا را ذکر کنند.
وی تاکید کرد: این شرایط نیازمند رسیدگی است و در صورت عدم توجه مسئولان مسلما فرش باکیفیت جیریا از دست خواهد رفت.
وی با این پیشنهاد که دولت خود وارد بهبود شرایط و ایجاد سرمایه‌گذاری در این صنعت شود، گفت: دولت بر رشد صادرات غیر نفتی تاکید دارد و صنعت فرش بهترین گزینه در این راستاست. با کمک به بافندگان فرش و ایجاد امنیت شغلی بار می‌توان دیگر بازارهای جهانی را به دست آورد.
به گزارش ایسنا، زنان و دختران این خاک روزهای بسیاری از عمر خود را برای بافت یک فرش صرف می‌کنند و انصاف نیست که تلاش آنها با نام دیگری عرضه شده و یا حق واقعی آنان را ادا نکنیم.
انتهای پیام
نظرات