برخی از تشکل‌های دانشجویی دانشگاه‌های سراسر کشور با صدور بیانیه ای از تیم مذاکره کننده هسته ای حمایت کردند.

به گزارش گروه دریافت خبر خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، در بخش‌هایی از متن این این بیانیه خطاب به «مسئولان و دلسوزان و بزرگان نظام» آمده است:

در دومین سالگرد انتخابات 24 خرداد 1392 و در گرماگرم مذاکرات هسته‌ای کشورمان مطالبی را به عنوان فرزندان و دانشجویان این آب و خاک با شما در میان می‌گذاریم. انتخابات 24 خرداد در هنگامه ناامیدی و یأسی که کشور ما را فراگرفته بود و در میانه خون و جنون و وحشتی که خاورمیانه را در برگرفته است، تصویری بدیع از مدارا، عقلانیت، مشارکت جویی و صلح طلبی ملت بزرگ ایران در پیش نهاد، راه خروج از ورطه افراطی‌گری و تمامیت‌خواهی را نشان داد و الگویی ارزشمند برای پیوند میان ثبات و امنیت با پویایی و تغییر عرضه کرد.

سخن ما در این جا بیش از آن که ستایش آن رویداد باشد، پیرامون پاس داشتن و تداوم این مسیر است.

در سال 92 حل مشکلات موجود در مساله هسته‌ای و گشودن مسیری برای حفاظت از استقلال و دستاوردهای ملی در کنار رابطه‌ای دوستانه و مبتنی بر اعتماد و احترام متقابل با سایر کشورهای جهان، حفظ امنیت و ثبات کشور ، رفع بلای تحریم و انزوا یکی از مهمترین خواسته‌های مردم بود که حسن روحانی نیز آن را وعده انتخاباتی خود قرار داد. این وعده در کنار دیگر شعارهای انتخاباتی وی، از سیاست داخلی تا رفع مشکلات اقتصادی، منجر به اعتماد مردم برای واگذاری سکان ریاست جمهوری به دستان حسن روحانی شد. مسیری که در دو سال گذشته با فراز و نشیب‌های بسیار و در سایه یک دیپلماسی پویا و ماهرانه پیموده شد و اینک به مرحله نهایی رسیده است.

راه سخت و طولانی مذاکرات در این دو سال در سایه تدبیر، دانش، مهارت مسئولان دیپلماسی کشور و حمایت مردم، پیموده شده است و توافق نامه ژنو و بیانیه لوزان هر کدام بخشی از مشکلات را از پیش رو برداشته و خواست و اراده قاطع ملت ایران برای تعامل و حل این "بحران ساختگی" را به جهانیان نمایانده است.

نگارندگان این بیانیه فارغ از گرایش‌های سیاسی و فکری بر این موضع پای می‌فشارند که مساله هسته‌ای را نباید از منظر جناحی و سیاسی نگریست، این موضوعی به تمامی و به معنای واقعی کلمه ملی است که سرنوشت همه مردم ایران را متأثر ساخته و دامنه تاثیر آن همه شکاف‌های سیاسی و اجتماعی و فرهنگی و جغرافیایی را در می‌نوردد. واقعیت آن است که کشور ما در دهه حاضر از بحران های فزاینده متعددی رنج می برد.

بحران ‌ای زیست محیطی و در راس آن بحران آب و خشکسالی عرصه حیات را بر بسیاری از هموطنان تنگ کرده است؛ تورم هولناک و رکود سنگین اقتصادی به ارث رسیده از سیاست‌های غلط پیشین هر کدام به نوبه خود بنیه اقتصادی کشور و رمق شهروندان را تحلیل برده و معیشت را به مخاطره انداخته است و ... .

اما در این میان فرا رفتن از بحران‌ها و نزدیک شدن به افق‌های آرامش نیازمند شکل‌گیری یک عزم ملی در داخل کشور و حل مشکلات با جهان خارج است. انزوا، کناره جستن و در حصار دیوارهای بی‌اعتمادی نشستن نه تنها کشور ما و این منطقه آشوب‌زده و رنج دیده را از امکانات مهمی محروم می‌سازد بلکه با افزودن به مشکلات داخلی و دامن زدن به بحران‌های موجود زمینه‌ساز از میان رفتن دستاوردهای ملی، رفاه و حتی معیشت مردم و در نهایت استقلال و عزت کشور خواهد شد. از این رو انعطاف و نرمشی که به آرامش کشور و صلح در منطقه، گشودن مسیرهای تعامل با جهان، بهره گیری از امکانات مهم جامعه جهانی برای سازندگی کشور و حفاظت از استقلال آن منجر شود، انعطافی منطقی خواهد بود که از کف با کفایت دلسوزان کشور بر می‌آید که در برابر "دایگان مادر نما" که فقط به منافع خود می‌اندیشند مام میهن را از خباثت‌ها و توطئه‌ها دور نگه‌دارند ، در برابر تیغ زهر آلود برخی کارشکنی‌ها و دنائت‌ها بایستند و در این دریای توفان زده، ساحل ثبات و آرامش بجویند.

مسیر مسالمت ‌میز حل پرونده هسته‌ای ایران که با تصمیم صحیح مقامات عالی رتبه نظام در اواخر دولت پیشین آغاز شد و با انتخابات خرداد 1392 شتاب گرفت نخستین گام در مسیر مبارکی است که امضا کنندگان این بیانیه امیدوارند به آرامش، عزت و سازندگی شتابان این مرز و بوم منجر شود.

به قطع و یقین می‌دانیم که مسئولین صالح دلی دردمند از تنگنای معیشتی مردم دارند و افق‌های دورتری را می‌بینند و ملاحظات بزرگتری دارند که قاطعانه از مذاکره حمایت کرده و دیپلمات‌های کشور را "فرزندان انقلابی" می‌دانند؛ بنابراین و با تفطن به این‌که دلسوزان نظام و هموطنان گرامی وقعی به رجزخوانی عده‌ای که تحریم و گرسنگی و تنگنای مردم را می‌ستایند و خود به رغم مضایق مادی حتی حاضر به تقلیل بودجه‌های کلان در اختیار خود نیستند، نخواهند کرد اما لازم دانستیم تا به عنوان فرزندان و آینده سازان این ملک و ملت دغدغه‌های خود را که متاسفانه مجالی برای طرح در رسانه‌های رسمی ندارد برای ثبت در حافظه تاریخ از این طریق با مسئولان و شهروندان در میان بگذاریم؛ لذا در این روزها و ساعات نفس‌گیر که سربازان دیپلماسی کشور در میدان نبرد مشغول مجاهده‌ای برای رفع تحریم‌هایی هستند که با بی‌تدبیری و غفلت کسانی که آن‌ها را کاغذ پاره می‌خواندند و اکنون در جایگاه مدعی نشسته‌اند، بر ملت بزرگوار ایران تحمیل شده تمام گروه‌های سیاسی و اجتماعی و مسئولان و فعالان سیاسی و مدنی را به هم‌صدایی و حمایت از دیپلماسی دولت منتخب ملت فرا می‌خوانیم و البته رجای واثق داریم که بزرگان و دلسوزان این آب و خاک باکی از انعطاف وتصمیم گیری بر مدار عقلانیت برای در هم شکستن حلقه تحریم نداشته و نخواهند داشت. در عین حال به دولت‌های طرف مذاکره هم توصیه می‌کنیم که قدر فرصت را بدانند و بر تکرار سیاست نابخردانه تحریم و انزوای ایران اصرار نورزند.

تاریخ ملت‌ها را گاه لحظه‌های حساس و سرنوشت‌ساز رقم می‌زنند، و بی گمان خردمندی، انعطاف و شجاعت اتخاذ تصمیم های دشوار در این لحظات تاریخی ضامن فردای بهتر کودکان و جوانان این سرزمین خواهد بود.

* این بیانیه به امضای 35 تشکل دانشجویی رسیده است.

انتهای پیام