یک دیپلمات ایرانی گفت: تحریم‌های اشاعه‌ای و تسلیحاتی مبتنی بر قطعنامه‌های شورای امنیت باید در توافق جامع به طور کامل لغو شوند.

به گزارش خبرنگار انرژی هسته‌ای خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) اعزامی به لوزان سوییس، حسن روحانی با ارسال نامه روز پنج‌شنبه خود به رییسان‌ پنج کشور عضو شورای امنیت با اشاره به ضرورت حرکت بر مبنای احترام متقابل، "لغو کامل" تحریم‌ها را اساسی‌ترین عنصر مذاکرات برای گام برداشتن به سمت حل و فصل نهایی برشمرد و خواستار تمرکز مذاکرات بر اعتماد آفرینی و حرکت به سمت ایجاد شرایطی مناسب برای همکاری‌های آتی به جای پافشاری بر تقابل و فشار شد.

آیت‌الله کاظم صدیقی در خطبه‌های این هفته نماز جمعه تهران اعلام کرد که "مساله رفع تحریم‌ها نتیجه مذاکرات نیست بلکه متن مذاکره است و به محض این که توافق انجام شد بر طرف مقابل واجب است که همه تحریم‌ها را لغو کند و بدون لغو این تحریم‌ها ملت زیربار مذاکره نخواهد رفت."

همان‌طور که رییس‌جمهوری ایران و مقامات و شخصیت‌های سیاسی اعلام کرده‌اند، لغو کامل تحریم‌ها علیه ایران نشانه اعتماد و باور به حسن نیت طرف غربی در پایبندی به تعهداتش در چارچوب مذاکرات و اجرای کامل توافق جامع است.

موضوع لغو کامل تحریم‌های از خطوط قرمزی است که مسوولان عالی نظام برای مذاکره‌کنندگان ترسیم کرده‌اند.

در همین رابطه یک دیپلمات ایرانی به ایسنا گفت که "تحریم‌های شورای امنیت در سه نوع اقتصادی، اشاعه‌ای و تسلیحاتی باید یک جا و فوری برداشته شوند."

او گفت: در حال حاضر برای موضوع تحریم‌های اقتصادی در سطوح چهارگانه راه حل پیدا شده است، اما تحریم‌های اشاعه‌ای و تسلیحاتی هم‌چنان مورد بحث است.

این دیپلمات ایرانی تصریح کرد: برداشته شدن تحریم‌های اقتصادی ناشی از قطعنامه‌های شورای امنیت به خودی خود ساختمان تحریم‌ها را از هم فرو می‌پاشد اما ضروری است تا تحریم‌های اشاعه‌ای و تسلیحاتی به طور کامل با توافق جامع برداشته شود چرا که باقی ماندن آن‌ها یا وعده برداشته شدن‌شان در طول مدت به این معنی است که تحریم‌های شورای امنیت باقی خواهد ماند.

وی گفت: ایران خواهان برداشته شدن فوری و همه جانبه تحریم‌هاست.

به گزارش ایسنا، آمریکا و غربی‌ها در ازای اقدامات هسته‌ای و نظارتی ایران در چارچوب توافق جامع وعده برداشته شدن تحریم‌های اقتصادی را می‌دهند و از سویی درباره تحریم‌های شورای امنیت و کنگره هم‌چنان بر "تعلیق" تحریم‌ها و برداشته شدن آن‌ها در مدت اجرای توافق تاکید دارند.

ایران برای مدت زمانی که کم‌تر از ده سال نیست، محدودیت‌های قابل توجهی را به لحاظ فنی، تکنولوژیکی و نظارتی بر برنامه هسته‌ای خود می‌پذیرد؛ قرار است تعداد سانتریفیوژهای ایران کم‌تر از حجم تعداد سانتریفیوژهای فعال (در حال حاضر بیش از 9 هزار سانتریفیوژ در نطنز فعال است) طی مدت اجرای توافق جامع باقی بماند. راکتور تحقیقاتی اراک برای بازطراحی نیاز به چهار تا پنج سال زمان دارد و هنوز تکلیف سایت غنی‌سازی فردو با ماهیت آلترناتیوی‌اش برای سایت نطنز،‌ تحقیق و توسعه، ذخایر اورانیوم غنی شده 5 درصدی ایران (در حال حاضر ایران 8 تن اورانیوم غنی‌شده 5 درصدی در اختیار دارد) و در نهایت مساله نظارت‌ و بازرسی بر فعالیت‌ها و مواد هسته‌ای نامشخص است.

بنابراین مهم است که در ازای محدودیت‌های قابل توجه در برنامه هسته‌ای نوپای ایران،‌ دیگر چماقی تحت عنوان تحریم‌های شورای امنیت بر سر ایران وجود نداشته باشد. این در حالی است که احتمالا قطعنامه فصل هفتمی که باید به واسطه آن قطعنامه‌های قبلی تحریمی شورای امنیت برداشته شود، دلیلی برای باقی ماندن موضوع در شورای امنیت خواهد بود. از سویی تغییر دولت‌ها در آینده با توجه به این‌که توافق جامع هسته‌ای،‌ توافقی اجرایی خواهد بود می‌تواند متزلزل باشد.

از این رو ضروری است تا حداکثر ضمانت‌های اجرایی هنگام تفاهم و توافق از طرف غربی که اهل "کلک" است گرفته شود.

انتهای پیام