به دنبال حمله افراد مسلح به دفتر نشریه طنز «شارلی ابدو» در پاریس، برخی افراد تلاش می‌کنند تا از این رخدادها سوءاستفاده کرده و آن را به جنگی علیه اسلام و مسلمانان تبدیل کنند. با اینکه نشریه مذکور مقدسات مسلمانان را بارها هدف قرار داده اما مسلمانان در سراسر جهان این اقدام را محکوم کرده‌اند.
از سوی دیگر، رسانه‌های غربی به نام آزادی بیان توهین و استهزاء به پیامبر اسلام (ص) را روا می‌دانند اما آیا موضع آنها در قبال مساله‌ای مانند هولوکاست نیز همین است. آیا مفهوم آزادی بیان این است که توهین به پیامبری که برای یک و نیم میلیارد انسان مقدس است روا باشد اما حتی شک کردن به ماهیت هولوکاست جرمی نابخشودنی؟
به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، عبدالباری عطوان، سردبیر روزنامه رأی الیوم در تحلیلی درخصوص حمله اخیر افراد مسلح به دفتر نشریه طنز «شارلی ابدو» و تناقض آشکار غرب در تعامل با آزادی بیان نوشت: واکنش‌های تحریک‌آمیز علیه این حمله خونین بسیار خطرناک‌تر از خود این جنایت است. چراکه راه را در مقابل تمامی کینه‌توزان علیه اسلام و مسلمانان برای انجام اقدامات تحریک‌آمیز علیه 10 میلیون شهروند مسلمان اروپایی باز می‌کند.
فرانسوا اولاند، رئیس‌جمهوری فرانسه می‌گوید ما با جنگی مواجهیم اما ماهیت این جنگ را مشخص نمی‌کند. مساله‌ای که مانوئل والس، نخست‌وزیر فرانسه را وادار کرد تا تاکید کند که فرانسه با جنگ علیه تروریسم مواجه است نه جنگ علیه یک دین خاص. در واقع منظور وی به طور ضمنی اسلام است. همچنین برخی نویسندگان فرانسوی می‌گویند فرانسه با حملاتی مثل حملات 11 سپتامبر مواجه است.
آنچه در فرانسه رخ داد جنایتی است که برخی از آن سوءاستفاده می‌کنند تا آن را به جنگی علیه اسلام و مسلمانان تبدیل کنند و مسلمانان در فرانسه و جهان را مسوول آن بدانند.
ما چرا باید به عنوان مسلمان در اروپا در معرض اتهام قرار بگیریم تا مجبور شویم از خودمان دفاع کنیم و چرا از 10 میلیون مسلمان اروپا خواسته می‌شود تا در تظاهرات محکوم کردن تروریسم شرکت کنند.
بار دیگر باید بپرسیم: آیا ما از 300 میلیون آمریکایی خواستیم تا از حمله آمریکا به عراق و از قربانیان این حمله عذرخواهی کنند؟
باز هم می‌پرسیم دولت فرانسه جنگنده‌های خود را به لیبی نفرستاد تا سربازان و شهروندان لیبیایی را بمباران کنند و در حال حاضر نیز سوری‌ها و عراقی‌ها را بمباران می‌کنند، آیا ما از مردم فرانسه خواستیم تا از ما عذرخواهی کنند یا راهپیمایی‌هایی را در همبستگی با قربانیان ما برگزار کنند یا پلاکاردهایی را بالا ببریم که بر روی آنها نوشته شده است: همگی ما «عمر» یا «خالد» یا «مصطفی» هستیم.
مساجد اسلامی در فرانسه در معرض تیراندازی قرار می‌گیرند و بر روی برخی دیوارهای آنها نوشته می‌شود «مرگ بر عرب» و اقلیت‌های مذهبی در فرانسه و اروپا همواره نگران حملات تروریستی هستند.
عاملان حمله به نشریه «شارلی ابدو» به ضرب گلوله نیروهای فرانسوی کشته شدند و راز آنها مبهم ماند. همگی ما می‌گوییم کاش یکی از آنها بازداشت می‌شد تا جزئیات کامل را از زبان وی بشنویم و بفهمیم نماینده چه طرفی بود و آیا اسلامی بوده یا غیراسلامی.
این عاملان که نماینده شش میلیون مسلمان در فرانسه نیستند، نباید به اقدامات تحریک‌آمیز علیه مسلمانان ادامه داد یا آنها را متهم کنیم چراکه این مساله موجب جنگی واقعی نه علیه تروریسم بلکه علیه صلح و همزیستی اجتماعی و ثبات می‌شود و جنگی همگانی خواهد بود. رهبران اروپایی نیز نباید فراموش کنند که همه ما در مدیترانه شریکیم و در اداره منطقه سهیم هستیم و باید آن را به دریاچه صلح و ثبات تبدیل کنیم.
بله همگی ما در مقابله با خشونت، کشتار و تروریسم در کنار «شارلی ابدو» هستیم اما با مواضع این نشریه در اهانت به پیامبر اکرم(ص) و خدشه‌دار کردن احساسات یک و نیم میلیارد مسلمان و تحریک علیه مسلمانان و مهاجران مخالفیم.
این نشریه و سردبیر و کاریکاتوریست‌های آن به خوبی می‌دانند که بیش از 500 مسلمان در سراسر جهان در تظاهرات اعتراضی علیه نشر کاریکاتورهای توهین‌آمیز از پیامبر اکرم(ص) از سوی این نشریه برگزار شد، کشته شدند با این حال ما دیدیم که چندین بار این اقدام را تکرار کرد و در اقداماتی تحریک‌آمیز این کاریکاتورها را بار دیگر منتشر کردند و حتی مشاهده کردیم که آنگلا مرکل، صدراعظم آلمان از کاریکاتوریست مذکور در جشنی قدردانی کرد.
آیا می‌توان تکرار چنین کاریکاتورهایی از سال 2006 تا کنون را آزادی‌بیان محسوب کرد؟ ما با اهانت‌هایی که این مجله در حق پیامبر(ص) روا می‌دارد مخالفیم همانطور که با کشتن سردبیران و کاریکاتوریست‌های آن نیز مخالفیم.
برای هزارمین بار باید بگوییم که این مساله به هیچ‌وجه آزادی‌بیان نیست و گرنه روزنامه‌های معتبر غربی، نیز این تصاویر اهانت‌بار را منتشر می‌کردند. آیا روزنامه‌های انگلیسی، شبکه تلویزیونی بی‌بی‌سی، پایگاه‌های انگلیسی یا روزنامه‌های معتبر فرانسوی مثل «لوموند» زمانی که با انتشار چنین تصاویری مخالفت کردند، با آزادی بیان مخالفند؟
کشورهای اروپایی زیادی هرگونه تلاش برای انکار هولوکاست یا تردید در آن را جرمی می‌دانند که مجازات آن هفت سال حبس است و در حال حاضر دیوید اروینگ، تاریخدان انگلیسی در اتریش براساس این قانون پشت میله‌های زندان به سر می‌برد. آیا هولوکاست مقدس‌تر از پیامبری است که نماینده بیش از یک و نیم میلیارد مسلمان است؟!
دولت‌ها و پارلمان‌های اروپایی قوانین خود را تغییر داده‌اند و شهروندان مسلمانی را که برای جنگ به سومالی، سوریه و عراق می‌روند سلب تابعیت می‌کنند. در واقع این افراد به دلیل سیاست‌های این دولت‌ها و حمایت آنها از مخالفان سوری و تمجید از تروریست‌ها به جنگ رفتند. چرا قوانینی صادر نمی‌شود که کسانی را که علیه پیامبران دست به اقدامات توهین‌آمیز می‌زنند محاکمه کنند و ما را از این اقدامات سریالی خونینی که هر سال تکرار می‌شود، رها کنند؟
مسلمانان اروپا شهروندانی هستند که مثل دیگران از حقوق شهروندی برخوردارند و اگر آنها در معرض حمله قرار بگیرند به نفع تندروهاست و باید یادآور شویم که مسلمانان بیشتر از دیگر شهروندان غربی در آماج حملات قرار می‌گیرند.
همانطور که برخی مسلمانان خواهان میانه‌روی و محکومیت حمله به نشریه «شارلی ابدو» هستند ما از رسانه‌های اروپایی و دولت‌های آنها می‌خواهیم تا خرد و عقل خود را به کار گرفته و از هرگونه اقدام تحریک‌آمیز که منجر به تروریسم شود و نگرانی را در میان اقلیت‌های اسلامی برانگیزد و یا با مسلمانان به عنوان متهم برخورد شود، خودداری کنند چراکه ما در عصری زندگی می‌کنیم که پدیده اسلام‌هراسی و نژادپرستی گسترش یافته است.
انتهای پیام
نظرات