"شهر توس" شهری کهن است که با وجود اینکه چندین سال است در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده، مورد بی‌توجهی‌ها و غفلت قرار گرفته است.
هنوز شهر توس مهجور است و جز محوطه آرامگاه فردوسی، سایر بخش‌های آن تقریبا به حال خود رها شده است. در دو سال اخیر و به همت مدیریت سازمان میراث فرهنگی در خراسان رضوی، تغییرات مثبتی در این مجموعه رخ داده اما احیای توس مستلزم عزم ملی است.
در این بین همه نگاه‌ها متوجه شورای احیای توس است. شورای توس مشتمل بر بالاترین مقامات اجرایی کشور است اما این شورا هنوز که هنوز است با وجود تشکیل جلسات، قدم قابل توجهی برنداشته و امروز به نظر می‌رسد احیای توس در گرو احیای شورای احیای توس است.
علی اصغر پاکدل، مدیر مجموعه فرهنگی تاریخی توس در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، منطقه خراسان، در خصوص چگونگی ثبت شهر توس در فهرست آثار ملی گفت: در تاریخ 19 تیر سال 1375 مقام معظم رهبری از مجموعه توس بازدید داشتند و گزارش‌هایی از وضعیت این مجموعه در اختیار ایشان قرار داده شد. پس از این بازدید ایشان بر همکاری همه جانبه مسئولان در جهت حفظ این اثر و یادمان تاریخی تاکید شد.
وی ادامه داد: 4 ماه بعد از این بازدید، مجموعه 360 هکتاری توس شامل ارگ، برج و بارو در 35 کلیومتری شمال مشهد در فهرست آثار ملی به ثبت رسید. در سال 78 بنا به تصمیمی که از سوی شورای انقلاب فرهنگی اتخاذ شد شورای احیای فرهنگی و تاریخی توس تاسیس شد.
پاکدل بیان کرد: در سال‌های 81 و 82 تصمیم گرفته شد که اعتباراتی برای حفظ این مجموعه تاریخی، لحاظ و اعتباری برای این زمینه درنظر گرفته شود. از سال 84 تا سال 92 اعتباراتی در این مجموعه برای حفظ و سازماندهی وضعیت و مرمت آثار کل مجموعه به رقم 12 میلیارد تومان در سطح ملی و 8 میلیارد تومان در سطح استانی در نظر گرفته‌شد.
مدیر مجموعه فرهنگی تاریخی توس تصریح کرد: در 9 شهریور سال جاری، اولین جلسه احیای توس انجام شد.
همچنین سید مهدی سیدی، پژوهشگر تاریخی در خصوص قدمت تاریخی و بناهای برجامانده شهر توس گفت: توس چندین شهر و آبادی داشته است که 4 شهر مهم آن شامل نوغان، تابران توس، رادکان و طرقبه بوده است. نوغان پس از طی قرن‌ها در دل شهر مشهد قرار گرفته و به صورت بخشی از هویت جغرافیایی این شهر درآمده است.
وی ادامه داد: توس از معدود شهرهای ایران کنونی است که تنها جنازه‌ای از در و دروازه آن باقیمانده است که برای حفظ و نگه‌داری توجهی به آن نمی‌شود. این شهر تنها شامل آرامگاه فردوسی نیست بلکه دارای در و دروازه و ارگ است که تمامی این‌ها به ثبت رسیده‌است.
انتهای پیام
نظرات