یک استاد دانشگاه با بیان اینکه "خانه‌داری" باید به عنوان یک شغل برای زنان تلقی شود، گفت: اشتغال زنان و پذیرش مسئولیتهای اجتماعی از سوی آنها هیچ منافاتی با انجام وظایف و مسئولیتهای خانوادگی ندارد.

به گزارش خبرنگار ایسنا، مهری سویزی گفت: زنانی که به فضای کسب و کار و اشتغال ورود می‌کنند باید عنصر توازن را بین شغل و امور خانه برقرار کنند.

وی ادامه داد: هیچ ایرادی ندارد که زنان در مسئولیتهای اجتماعی و مشاغل بیرون خانه حضور داشته باشند مشروط بر اینکه خانه و رسیدگی به امور خانوادگی را فراموش نکنند.

سویزی افزود: زنانی که در اشتغال مشارکت دارند و عنصر توازن را رعایت می‌کنند به فضای کاری خود حس و حال خوبی می بخشد به نحوی که هم فرد، هم خانواده و هم اجتماع از اثرات آن بهره‌مند می‌شوند.

این استاد دانشگاه با بیان اینکه توازن بخشی بین وظایف گوناگون امری عقلایی است، اظهار کرد: همانگونه که از زنان شاغل انتظار می‌رود در کنار شغل، عمل به وظایف خانوادگی خود را فراموش نکنند از یک مرد به عنوان پدر هم انتظار می‌رود از خانواده غفلت نکند.

وی گفت: مردی که بیرون خانه کار می‌کند نباید خود را در حد یک عابر بانک تنزل بدهد و فکر کند که تنها مقام نان آوری خانه و نقش ستاد اقتصادی خانواده را بازی می‌کند بلکه در کنار وظیفه کاری خود در تربیت فرزندان هم نقش کلیدی دارد.

این جامعه شناس که در گفت‌وگوی ویژه شبکه خبر با محور" آثار و پیامدهای اشتغال زنان در جامعه و نقش آن در خانواده‌" سخن می‌گفت، در پاسخ به این پرسش که چرا برخی مردان موافق اشتغال همسران خود در بیرون از خانه هستند؟ اظهار کرد: این دسته مردان وقتی می‌بینند همسرانشان دارای تحصیلات عالیه و قدرت مدیریت هستند دغدغه و نگرانی نسبت به اداره خانه و مدیریت خانواده توسط همسران خود ندارند بر همین اساس نسبت به کار کردن زنان اطمینان پیدا می‌کنند ولی گاهی زنان به قدری در کار خود غوطه ور می‌شوند که از رسیدگی به مسایل خانواده بازمی‌مانند و اینجاست که توصیه می‌شود عنصر توازن را رعایت کنند.

وی درعین حال از مقوله‌ای به نام "عطش کاذب اشتغال" نام برد و توضیح داد: بعضا ریشه اشتغال زنان خاموش کردن یک عطش کاذب است و این عطش کاذب می‌تواند چشم و هم چشمی نسبت به کار کردن یک دوست یا آشنا یا نگرانی فرد از تامین آینده خود باشد و برای روز مبادا و به دلیل نگرانی از عدم پاسخگویی خانواده به نیازهای فردی در پی یافتن شغل برود.

سویزی در ادامه با تاکید بر ضرورت حمایت از شغل خانه‌داری و خانواده داری اظهار کرد: بسیاری از فعالان بازار کار معتقدند که خانه‌داری و تربیت فرزند باید یک شغل خانگی مهم تلقی شود زیرا بر اساس پژوهش‌ها زن خانه‌داری که هیچ فرزندی ندارد با 14 نوع مدیریت سخت افزاری و نرم افزاری در خانه هفته‌ای 56 ساعت کار می‌کند و زن خانه‌داری که فرزند دارد هفته‌ای 73 ساعت کار می‌کند لذا از این منظر باید خانه‌داری زنان را نوعی جایگاه شغلی برای آنها تعریف کنیم.

این استاد دانشگاه افزود: جامعه به زن خانه‌دار بیکار می گوید در حالی که او مدیریت خانه را برعهده دارد و با احتساب تربیت فرزندان به مسئولیتهای او نیز افزوده می‌شود بنابراین باید خانه‌داری و خانواده داری را یک شغل تلقی کنیم و به لحاظ اجتماعی و اقتصادی مورد حمایت قرار بدهیم.

وی با بیان اینکه برای حضور زنان در جامعه چهار مجوز داده شده است، گفت: این مجوزها برای حکمت بخشی به اجتماع، رفع نیازهای شخصی فرد، پاسخگویی به نیاز جامعه و انجام فرایض دینی است.

سویزی با اشاره به اشتغال زنان در جامعه پیامبر (ص) ادامه داد: در جامعه مدینه النبی زنان 23 نوع شغل را برعهده گرفته بودند و در ‌آن دوران نقش آفرینی می کردند؛ زنان در سایه نظام معیار از زنان عامی به زنان فرزانه تبدیل می شوند و همان زنان عامی، ساده و درس نخوانده تبدیل به زنانی کارآمد و سرآمد می‌شدند به طوری که در دوران رسالت پیامبر(ص) از 1152 نفر از زنان سرآمده نام برده شده است.

او تاکید کرد: رکن چهارم نهضت پیامبر(ص) احیای حقوق زنان است بنابر این دیدگاه اسلام نسبت به زن متعالی و انسانی است ولی زنان ما باید در برنامه‌ریزی‌ها و مشارکتهای اجتماعی خود به اصل توازن بخشی توجه کنند چرا که اگر بین وظایف انسانی، مسئولیتهای خانواده و نقشهای اجتماعی توازن برقرار کنند حضور آنها در فضای کسب و کار لطمه‌ای به انجام امور خانوادگی نخواهد زد.

انتهای پیام