یک عضو کمیسیون کشاورزی مجلس شورای اسلامی بر این مسأله تأکید کرد که الگوی کشت باید بر اساس آب و هوا و استعداد منطقه برنامه‌ریزی شود و محصول برنج را به جایی مثل شمال اختصاص داد که در آن آب اضافه وجود دارد و رودخانه‌های دائمی از آن عبور می‌کنند.

هدایت‌الله میرمرادزهی، نماینده مردم سراوان در مجلس شورای اسلامی با کشت برنج در استانی مثل سیستان و بلوچستان مخالفت کرد و به خبرنگار ایسنا گفت: در منطقه‌ای مثل سیستان و بلوچستان خرما و محصولات گرمسیری مثل موز، انبه و پاپایا کشت شود که از نظر آب و هوا برای آن منطقه مناسب هستند و از نظر میزان مصرف آب نیاز کمتری دارند و خاک هم مناسب است.

او ادامه داد: در چنین الگوی کشتی که می‌توان برای منطقه بم و جیرفت در نظر بگیرند مرکبات را برنامه‌ریزی کنند و سیاه‌بیشه‌ها در مناطقی مثل اردبیل گندم را پشت سدها و جاهایی که آب داریم و حتی می‌توانیم دیم کار کنیم در نظر بگیرند.

این نماینده مجلس تأکید کرد: نباید محصولی را بکاریم که هزینه‌اش برای دولت و کشاورز بیش از درآمدش باشد. به عنوان مثال در مناطقی مثل سیستان و بلوچستان که با پاکستان مرز مشترک داریم و پاکستان برنج‌کاری می‌کند می‌توانیم برنج مورد نیاز آن منطقه را از آن سوی مرز وارد کنیم و در عوض برای تأمین هزینه‌های آن مواردی مثل سوخت و غیره را صادر کنیم که ارزآور هستند.

میرمرادزهی لزوم طراحی یک تقویم زراعی مهندسی را مطرح کرد که تاریخ و زمان کاشت محصولات هر منطقه بر اساس کلاس‌بندی و آب برنامه‌ریزی شود و افزود: در این صورت متحمل هزینه‌های زیادی نخواهد شد. در برخی کشورها که کمبود زمین دارند حتی سقف خانه‌هایشان را به گلخانه تبدیل و در آن کشاورزی می‌کنند که ما چنین مشکلاتی نداریم.

این عضو کمیسیون کشاورزی مجلس شورای اسلامی خاطرنشان کرد: باید در بخش آب به صورت جدی برنامه‌ریزی کنیم، اجازه ندهیم رودخانه‌های مرزی خارج شوند، آب‌های مصرف شده مثل فاضلاب را به چرخه مصرف بازگردانیم، راندمان آب در کشاورزی را با آبیاری تحت فشار بالا ببریم و آب شرب را از سایر آب‌های مصرفی جدا کنیم که این مسأله مستلزم مدیریت صحیح است.

نماینده مردم سراوان تأکید کرد: طبق گزارشاتی که به کمیسیون کشاورزی رسیده به صورت جدی کمبود آب داریم و به همین دلیل منهای مناطق شمالی که بارندگی بالای 1000 میلیمتر و رودخانه‌های دائمی دارند بقیه جاهای کشور برای کشت برنج مناسب نیست و اگر ما بخواهیم هزینه آب کشت برنج در سایر مناطق را بپردازیم بهتر است که آن را صرف واردات کنیم.

میرمرادزهی گفت: ما باید بدانیم که میزان تولید و مصرف ما چقدر است و اگر کمبود تولید داریم نسبت به واردات اقدام کنیم چرا که منطقه‌ای که آب کافی ندارد مناسب کشت برنج نیست و صرف نمی‌کند که در آن برنج بکاریم. اولویت ما تأمین آب شرب است همین حالا خیلی از روستاهای ما با تانکر آبیاری می‌شوند و در جایی که آبیاری با تانکر انجام می‌شود هیچ توجیهی وجود ندارد که برنج کاشته شود.

انتهای پیام