کمتر از یک هفته‌ دیگر، 120 اثر تاریخی از لرستان، با آب‌گیری سد سیمره به زیر آب می‌رود.

به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) منطقه لرستان، سد سیمره در مسیر رودخانه‌ سیمره در شهرستان «بدره» بین استان ایلام و لرستان، تا چند روز دیگر برای دومین بار آب‌گیری می‌شود و 120 محوطه و بنای تاریخی را با خود به زیر آب می‌برد. در دره‌ سیمره با 42 کیلومترمربع مساحت، هشت روستا، تعدادی از زمین‌های کشاورزی مردم منطقه و 120 اثر تاریخی از دوره‌های نوسنگی،‌ عصر مفرغ، عصر آهن و دوره‌های تاریخی تا اسلامی که برخی کارشناسان آن‌ها را مشابه «تیسفون» دانسته‌اند، زیر آب می‌روند.

در این باره نماینده مردم الیگودرز در مجلس شورای اسلامی گفت: تمام طرح‎های بزرگ ملی دارای یک دستورالعمل خاص هستند که باید رعایت شوند.

محمدتقی توکلی با بیان اینکه یکی از کارهایی که باید در طرح‎های عمرانی رعایت شود بحث حفاظت از آثار میرات فرهنگی است، اظهار کرد: قانون می‎گوید باید قبل از هر کاری مطالعات اکتشاف توسط میراث فرهنگی صورت گیرد چنانچه اکتشافی انجام شد اگر قابل جابه‎جایی هستند جابه‎جا شوند و اگر قابل نگهداری هستند، حفاظت و نگهداری شوند.

وی با بیان اینکه تا زمانی که نتیجه مطالعات طرح‎های عمرانی توسط میراث فرهنگی تایید نشود مجوز لازم به طرح‎ها داده نمی‎شود، تصریح کرد: سد سیمره یکی از طرح‎های بزرگ ملی است که باید برای اجرای آن خیلی از مسائل قانونمند باشد و این باعث تاسف است که چرا تا قبل از آبگیری اکتشافات توسط میراث صورت نگرفته است.

عضو کمیسیون آب، کشاورزی و منابع طبیعی مجلس شورای اسلامی اضافه کرد: تا قبل از آبگیری دوم میراث می‎تواند اکتشافات لازم را انجام و اگر قابل جابه‌جا هستند آنها را جابه‎جا کنند.

وی با بیان اینکه میراث فرهنگی بر اساس قانونی باید اقدامات لازم را انجام دهد و اگر کوتاهی کند خودش مقصر است، بیان کرد: سال گذشته کمتر از 10 درصد سد آبگیری شده و میراث می‎تواند هم اکنون اقدام کند چون سد در حال حاضر خالی است.

در این باره یک باستان شناس به خبرنگار ایسنا گفت: پس از بسته شدن آب در سد سیمره، بررسی‌هایی روی آثار کاوش‌شده قبل از نخستین آب‌گیری انجام شد؛ اما با توجه به اینکه مصالح مورد استفاده در 18 محوطه‌ای که کاوش شده بودند، گل و گچ بود، متأسفانه به‌طور کامل پودر شده و از بین رفته بودند.

عطا حسن‎پور که زمستان 1391 از محل بودجه‌های استانی،‌ «قلعه گوری‌»- یکی از بناهای قرار گرفته در دره‌ سیمره - را کاوش کرد، ادامه داد: در آن کاوش، کتیبه‌هایی از جنس سفال که اصطلاحاً به آن‌ها «استروکا» می‌گفتند، برای نخستین‌بار در غرب کشور به‌دست آمدند که برخی از آن‌ها ستون‌های مزین به نقوش انسانی و حیوانی هستند و نمونه‌ی آن‌ها را فقط در عراق و تیسفون می‌توان دید. در صورت آب‌گیری دوباره‌ی سد سیمره، این قلعه با آثار منحصر بفردش زیر آب می‌رود.

وی با اشاره به پیگیری‌هایی که اداره کل میراث فرهنگی و گردشگری لرستان تا کنون در این زمینه انجام داده است، اظهار کرد: از 120 اثر ارزشمندی که تا کمتر از یک هفته‌ی دیگر زیر آب می‌رودند فقط 60 اثر در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده‌اند و 60 اثر دیگر فقط شناسایی شده‌اند.

این باستان‎شناس با تأکید بر این‌که در حال حاضر بقایای یک پل ساسانی‌ و دو تپه متعلق به دوره‌های پیش از تاریخ پشت این سد زیر آب رفته‌اند، گفت: محدوده‌ی سد سیمره، یک کریدور ارتباطی میان غرب کشور و بین‌النهرین است که تمدنی بی‌نظیر را در خود دارد. در واقع، این نظر باستان‌شناسانی است که بیش از 20 تمدن را در این محدوده بررسی کرده‌اند.

حسن‎پور با تأکید بر اینکه دره‌ سیمره می‌توانست «تیسفون» دیگری باشد، بیان کرد: درباره‌ یافته‌های بدست آمده در این دره، اطلاع‌رسانی کرده‌ایم، ولی اکنون در «سکوت رسانه‌ها» سد سیمره در آستانه‌ آب‌گیری است. نباید این موضوع را فراموش کرد که محوطه‌های قرار گرفته در دره‌ سیمره، مانند یک قوطی در بسته هستند که اگر امکان کاوش آن‌ها برای مدت زمان مناسب فراهم شود، احتمال به‌دست آمدن اطلاعات و یافته‌های تاریخی منحصر بفرد زیادی در آن‌ها وجود دارد.

او اضافه کرد: در همایش روابط عمومی‌های سازمان میراث فرهنگی و گردشگری کشور که اواخر هفته‌ پیش در سعدآباد برگزار شد، موضوع آب‌گیری سد سیمره را با قائم‌ مقام سازمان میراث فرهنگی و گردشگری -مهدی حجت- مطرح کردم و او نیز قول پیگیری آن را داد.

خبرنگار: 69004

انتهای پیام