فضانوردان مستقر در ایستگاه فضایی بین المللی (ISS) برای حفظ تناسب اندام و جلوگیری از ضعف استخوان و توده عضلانی نیازمند انجام تمرینات مستمر ورزشی در فضا هستند، اما فضانوردان چگونه می توانند در شرایط بی‌وزنی ورزش کنند؟
به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، هر کدام از فضانوردان مستفر در ایستگاه فضایی روزانه دو ساعت را به انجام ورزش اختصاص می دهند؛ یک ساعت شامل استفاده از دوچرخه ثابت یا تردمیل است و یک ساعت دیگر به تمرینات مقاومتی مانند وزنه برداری اختصاص دارد.
بلند کردن یک وزنه 45 کیلوگرمی در شرایط میکروگرانشی با شرایط زمین کاملا تفاوت دارد و این وزن در فضا چندان سنگین به نظر نمی‌رسد؛ به همین دلیل فضانوردان برای انجام تمرینات مقاومتی باید از یک دستگاه مخصوص که انجام تمرینات در گرانش طبیعی را شبیه‌سازی می‌کند، استفاده کنند.
«کریس هدفیلد» فضانورد سرشناس کانادایی شرایط حفظ تناسب اندام و انجام تمرینات ورزشی در طول پنج ماه حضور در ISS را تشریح کرده است.
دستگاه ورزشی مقاومتی پیشرفته (ARED) ایستگاه فضایی از مقاومت سیلندرهای پیستون خلأ برای شبیه سازی تمرین در شرایط گرانش زمین استفاده می کند.
این دستگاه ورزشی دارای پیستون های بزرگ خلأ است و با کمک آن، انجام تمرینات بدنسازی از جمله پرس سینه، اسکات و وزنه زدن برای فضانوردان فراهم می شود.
انجام این تمرینات مقاومتی به افزایش قدرت و حجم توده عضلانی فضانوردان در طول اقامت در شرایط بدون جاذبه منجر شده و به تطبیق پذیری سریع تر بدن پس از بازگشت از فضا کمک می کند.
فضانوردان پس از بازگشت از فضا بدلیل تغییرات فیزیولوژیک و ضعف عضلانی، تا چند ماه در راه رفتن و حفظ تعادل دچار مشکل هستند و باید تمرینات مختلفی از جمله راه رفتن در استخر را برای بهبود وضعیت خود انجام دهند.
انتهای پیام
نظرات