طاهره طاهریان از فارغالتحصیلان مدرسه عالی ورزش است. طاهریان از اواسط دهه 60 با زمزمههای عرفی شدن ورزش زنان وارد سازمان تربیت بدنی شد... .
به گزارش ایسنا، عصر ایران در ادامه گزارش خود نوشت: جامعه ورزش که این روزها نبود جامعه مدنی و انجمنهای صنفیاش نمایانتر از قبل شده است، با روی کار آمدن دولت «تدبیر و امید»، امید داشت چهرهای ورزشی سکان ورزش و جوانان را به دست بگیرد.
با وجود چنین ضعفی در جامعه ورزش، گروه های لابی فعال شدند و با بازخوانی ارتباطات خویش و بردن چهرههای مشهور ورزشی نزد چهرههای تاثیرگذاری همچون آیتالله هاشمی رفسنجانی و سیدمحمد خاتمی سعی در به کرسی نشاندن گزینه خود داشتند.
گروههای لابی که شاید معروفترین آنها سردبیر یکی از هفتهنامههای قدیمی ورزشی که مشاور چندین رییس فدراسیون به صورت همزمان است، وقتی از قطعی شدن وزارت «سلطانیفر» مطلع شدند و دیدند گزینه مورد نظر آنها که از بد حادثه دوره مدیریتیاش یکی از اسفناکترین دورههای ورزش ایران بود اصلا در کارگروه مورد توجه قرار نگرفته، حملات رسانهای شدیدی را علیه وزیر آتی ورزش انجام داند.
با این حال «رییس جمهور روحانی» همانطور که پیشتر انتظارش میرفت بدون توجه به این فشارها یک شنبه 13 مرداد 1392 در روز تحلیفاش در مجلس شورای اسلامی بر اساس اصل 133 قانون اساسی، «مسعود سلطانیفر» را به عنوان وزیر ورزش و جوانان «دولت تدبیر و امید» معرفی کرد.
مسعود سلطانیفر
مسعود سلطانیفر از جمله مدیرانی است که چندی را در ورزش تجربه کرده است. او در دوره اول ریاست هاشمیطبا بر دستگاه ورزش(دولت دوم هاشمی رفسنجانی) پست قائممقامی ریاست دستگاه ورزش را برعهده داشت. در این زمان یعنی اواسط دهه 1370 او با بروکراسی و ساختار و روح حاکم بر ورزش آشنا شد و بعد در مسئولیت استانداری استانهای گیلان، زنجان و مرکزی، تاثیرات اجتماعی ورزش را از نزدیک لمس کرد.
او در دوره محمود احمدینژاد به مجمع تشخیص رفت و درگیر فعالیتهای علمی و پژوهشی شد. سلطانیفر در انتخابات چهارمین دوره شورای اسلامی شهر تهران در فهرست اصلی اصلاحطلبان نامزد حضور یافت و توانست با کسب 114 هزار و 118 رای به عنوان نخستین عضو علیالبدل شورای شهر تهران، برگزیده شود.
نماینده ورزشی «حسن روحانی» در مناظرهها که حالا به عنوان وزیر ورزش دولت تدبیر امید معرفی شده معتقد است باید «وزارت ورزش و تربیت بدنی» تاسیس شود چرا که: «بار امور جوانان در وزارت ورزش و جوانان برداشته نخواهد شد. از آن طرف وزارتخانه هم مصوب مجلس است و نمیشود وزارتخانه را منحل کرد. ما میخواهیم به یک فرمول میانی برسیم و فرمول این است که امور جوانان را جدا کنیم و نام وزارتخانه بشود وزارت ورزش و تربیت بدنی.»
او در گفتوگویش با خبرآنلاین گفته با اشاره به اختیارات فراوان وزیر ورزش گفت: تا زمانی که فکر میکنیم چون پول میدهیم باید اعمال قدرت کنیم، داستان همین است. اگر برویم دنبال استقلال فدراسیونها، دو تا اتفاق خوب میافتد. یکی اینکه فدراسیونها احساس شخصیت میکنند و برنامهریزی میکنند. دوم هم اینکه ما همیشه میگوییم برد ورزش برای ورزشکار و مربی است و باخت آن برای تربیت بدنی و وزارت ورزش است. خب وقتی فدراسیونها استقلال داشته باشند این اتفاق دیگر رخ نمیدهد. فدراسیون وقتی اختیارات کامل داشته باشد، پاسخگوی برد و باخت است.
مصطفی هاشمیطبا
بلافاصله بعد از مشخص شدن نتایج انتخابات ریاست جمهوری و گمانهزنی در خصوص کابینه حسن روحانی، نخستین اسمی که بیش از همه درباره وزیر آتی ورزش شنیده میشد، رییس موفق دستگاه ورزش ایران «سید مصطفی هاشمی طبا» بود.
مهندس سیدمصطفی هاشمیطبا مدیر صنعتی که از نیمه دهه 60 وارد ورزش شده بود، با حضور در دو دولت اکبر هاشمی رفسنجانی و سید محمد خاتمی و ریاست همزمان کمیته ملی المپیک و سازمان تربیت بدنی، توانست بیشترین خدمات و فایده را به ورزش داشته باشد.
دقت در طراحی، اجرای برنامههای کابردی و عملگرایانه و پرهیز از بیان حرفهای لوکسِ علمی و ژستهای مدیریتی از جمله ویژگیهایی بود که موجب موفقیت هاشمیطبا شده بود. گسترش نظام بروکراسی از فدراسیونهایی در مرکز تا هیاتهای ورزشی در شهرهای کوچک از جمله سیاستهای او بود.
اما ورزشیها، ویژگی عمده او را در دو چیز میدانند: مدیریت با نظارت در جزییات و اتاق باز. مدیران سازمان ورزش و روسای فدراسیونهای ورزشی به یاد ندارند برای دیدن هاشمیطبا معطل شده باشند و وقتهای یک هفتهای و ده روزه برایشان تنظیم شده باشد.
با این همه سیدمصطفی هاشمیطبا خود را برای ریاست کمیته ملی المپیک آمادهتر میداند تا وزارت ورزش. هاشمیطبا گفته است: با آمدن سلطانیفر، همه باید از او حمایت کنیم و برایش کار کنیم.
سید محمدحسین رضوی
بدون تردید، دکتر سیدمحمدحسین رضوی، عملگراترین چهره دانشگاهی ورزش ایران است. او که از نسل اول فارغالتحصیلان مدرسه عالی ورزش است در دوران نخستوزیری میرحسین موسوی و ریاست احمد درگاهی بر سازمان ورزش معاونش بود. رضوی در این دوران به تاسیس معاونت فرهنگی و آموزشی و مرکز آموزش سازمان تربیت بدنی پرداخت. او در دوران ریاست غفوریفرد از سازمان ورزش جدا و جدیترین اپوزسیون غفوریفرد شد.
رضوی به همراه دوستان نزدیکش از جمله ترکان و نوریان در اواسط دهه هفتاد دانشگاه شمال را زادگاهش آمل تاسیس کرد که بعد از دانشگاه آزاد از جمله بزرگترین موسسات دانشگاهی ایران است.
با حضور هاشمیطبا در سازمان ورزش، رضوی که معاون دانشگاه تربیت مدرس بود بار دیگر به عنوان معاون فنی و امور فدراسیونها به ورزش بازگشت، اما به دلیل اختلافات مدیریتی با وی، در مدت زمان کوتاهی استعفا و جای خود را به سعید فائقی داد.
دکتر رضوی از جمله چهرههای موثر در تدوین بخش ورزش برنامه پنج سال دوم است و نقش فروانی در تصویب طرحهایی همچون ورزش همگانی در کشور ( مصوب شورایعالی ورزش کشور)، طرح پایگاه های المپیک در کشور (مصوب برنامه پنج ساله دوم کشور)، طرح ایجاد دبیرستانهای تربیت بدنی و علوم ورزشی در کشور (مصوب شورایعالی آموزش و پرورش برنامه پنجساله اول کشور)، طرح انستیتوهای علمی و تخصصی ورزش قهرمانی در کشور ( مصوب برنامه پنجساله دوم کشور) و طرح کلاس آماتوری ورزش در کشور (مصوب سازمان برنامه وبودجه در برنامه پنج ساله دوم کشور ) داشته است.
دکتر سیدمحمدحسین رضوی در دهه 70 نخستین NGO ورزشی را با نام «انجمن فارغ التحصیلان و متخصصان تربیت بدنی» تاسیس کرد که جدیترین و با نفوذترین اپوزسیون رییس وقت ورزش بود. او هم اینک عضو هیات علمی دانشگاه مازندران و رییس و عضو هیات امنای دانشگاه شمال است و چندین کتاب تخصصی در زمینه مدیریت ورزش ترجمه و تالیف کرده است.
سعید فائقی
مهندس سعید فائقی که پیش از انقلاب در تمامی حلقههای معرفتی و مبارزاتی حضور داشت، کار خود را در وزارت صنایع و در پشتیبانی امور جنگ آغاز کرد اما ریاست فدراسیون وزنهبرداری نخستین مسئولیت ورزشیاش بود. فائقی که از جمله دوستان هاشمیطبا است در مرکز توسعه صادرات ایران مهمترین معاونش بود و با رفتن هاشمی به سازمان ورزش و کنار رفتن دکتر حسین رضوی، بار دیگر مهمترین معاون شد: معاون فنی و امور فدراسیونها.
زیرکی، روحیه آرام و صلحطلبی از جمله ویژگیهای اخلاقی فائقی است. در دوران مسئولیت فائقی به دلیل کمبود منابع مالی، او سیاست بهرهگیری از مدیران عالیرتبه در راس فدراسیونها را دنبال کرد که از آن جمله میتوان به دوگانه «ترکان-طالقانی» و «صفایی فراهانی-دادگان» اشاره کرد.
البته با گذر زمان فائقی با مضر دانستن حضور سیاسیون در ورزش، سیاست قدیمش را چنین نقد میکند: «آن زمان بحثی پیش آمده بود که ما میتوانیم از طریق وزرا و معاونان اعتبارات لازم را وارد ورزش کنیم و نگاه به هیچوجه سیاسی نبود. به عنوان مثال آقای ترکان وزیر راه و ترابری بودند و میتوانستند به رونق ورزش راهآهن کمک کنند. افرادی چون ترکان این امکان را داشتند که در دولت و هیات وزرا اعتبارات لازم را برای ورزش به دست بیاورند؛ اما متاسفانه پستهای خود را فروختیم، در واقع سرقفلی آن را به سیاسیها واگذار کردیم تا امروز ورزشیها نتوانند در حوزه تخصصی خود فعالیت لازم را داشته باشند. این در حالی است که وقتی افراد تحصیلکرده ورزشی چون علی مرادی و امیررضا خادم در وزنهبرداری و کشتی به مدیریت پرداختند، شاهد موفقیت آنها بودیم.» (خبرآنلاین)
از دیگر برنامههای موفق فائقی در دوره 8 ساله معاونت فنی سازمان تربیت بدنی در دولت دوم سازندگی و دولت اول اصلاحات پیگیری تحصیلات عالی و اشتغال قهرمانان بود. او معتقد است: «اگر ما بخواهیم واقعا مملکتی آباد، مترقی و مدرن داشته باشیم دروازهاش ورزش است که متاسفانه مدیران اقتصادی و مدیران سیاسی و مدیران اجتماعی ما به آن بها نمیدهند.»( روزنامه اعتماد)
جامعه ورزش که خاطرات خوشی از سعید فائقی دارد، از او به عنوان «معاون گل و سکه و استقبال» یاد میکند. دوره معاونت فائقی در سازمان ورزشی و سیدامیر حسینی در کمیته ملی المپیک با ریاست هاشمیطبا را میتوان از جمله موفقترین دورههای ورزش پس از انقلاب یاد کرد.
سیدامیر حسینی
دکتر سید امیر حسینی که در جامعه ورزش به «امیر حسینی» مشهور است فعالیت حرفهایاش را به عنوان معلم ورزش در سال 1353 آغاز کرد. او در سال ۱۳۵۸ وارد آموزش و پرورش شد و از سال 1360 به عنوان معاون و از سال 1364 تا 1369 به عنوان مدیر کل تربیت بدنی وزارت آموزش و پرورش کار خود را پی گرفت. حسینی در دهه 60 در کمیته ملی المپیک با مسولیت ریاست فدراسیون هندبال به عنوان نایب رییس و عضو هیات اجرایی انتخاب شد.
امیر حسینی بعد از مدیریت گروه ورزش سیما و همکاری در تاسیس شبکه 3 و ریاست فدراسیون شمشیربازی برای 4 سال به عنوان دبیرکل کمیته ملی المپیک انتخاب شد. بازیهای آسیایی 1998 تایلند و نتایج المپیک 2000 سیدنی که تا پیش از المپیک 2012 لندن به لحاظ مدال طلا، پر افتخار ترین دوره حضور ایران در المپیک ها بود و انتخاب نماینده ایران در IOC از دستاورد های مدیریتی این دوره سید امیر حسینی در کمیته ملی المپیک کشورمان است.
او در مقام معاونت فرهنگی و آموزشی سازمان تربیت بدنی، به تبین «نظام جامع بازآموزی مربیان حرفهای» پرداخت. تجهیز و راهاندازی آکادمی ملی المپیک ایران به عنوان رییس و بینالمللی کردن ورزشهای زورخانهای، مسئولیتهایی بودند که با رفتنش از معاونت فرهنگی در زمان محسن مهرعلیزاده، توسط هاشمیطبا بر عهده امیر حسینی گذاشته شد. ریاست او در آکادمی ملی المپیک به اذعان جامعه ورزش موفقترین و موثرترین زمان آکادمی بود.
طاهره طاهریان
طاهره طاهریان از فارغالتحصیلان مدرسه عالی ورزش است. طاهریان از اواسط دهه 60 با زمزمههای عرفی شدن ورزش زنان وارد سازمان تربیت بدنی شد و با همراهی دوستان و همکارانش همچون طاهره لامعی، مهین فرهادیزاد و پروانه نظرعلی توانست زیرساختهای فنی و فرهنگی ورزش بانوان را در دهه 1370 ایجاد کند. فائزه هاشمی با همکاری طاهریان که همواره در هیات اجرایی کمیته ملی المپیک حضور داشت توانست فدراسیون ورزش بانوان مسلمان(کشورهای اسلامی) را در تاسیس کند.
او در مصاحبهای مهمترین دستاوردش را چنین بیان میکند: « عمدهترین کارمان را تغییر نگرش منفی نسبت به ورزش زنان میدانم که البته حاصل تلاش خود زنان بوده است... الان مسئولان نسبت به زنان و سلامتی آنان توجه نشان میدهند. دیگر آن تفکرات منفی در بعضی استانها نسبت به مسئلة زنان و فعالیت آنها وجود ندارد. دستاورد دیگر ما ارتقای تشکیلاتی ورزش زنان است. »
او ورزش قهرمانی برای زنان را کاری سخت میداند:« قهرمانی با فرهنگ ما سازگاری ندارد. ورزشکاران برای قهرمانی باید زمان زیادی را صرف تمرین کنند در حالیکه در فرهنگ ما زن باید در درجة اول فرزندداری و شوهرداری کند و جامعه نمیتواند چنین چیزی را بپذیرد.» (مجله زنان)
برگزاری نخستین دوره مسابقات بانوان کشورهای اسلامی و دبیرکلی و نایب رییس این فدراسیون از دیگر مسئولیتهای طاهریان بود، فدراسیونی که با قطع بودجهاش در دوره ریاست محمد علیآبادی در کمیته ملی المپیک، تعطیل شد.
طاهره طاهریان و محمود گلشنی رییس اسبق فدراسیون تنیس از جمله زوجهای ورزشی ایران هستند.
احمد دنیامالی
مهندس احمد دنیامالی رییس موفق فدراسیون قایقرانی است که از سال گذشته نامش با «بحران ورزش» گره خورده، نیز از جمله گزینههای وزارت ورزش و جوانان است.
دنیامالی که با حضور هم زمان در لیست اصلاحطلبان و حامیان محمدباقر قالیباف توانست به عنوان نفر 13 وارد شورای شهر تهران شود، چهرهای عملگرا و برنامهریز است. او توانست در مدت حضورش در فدراسیون قایقرانی، با ایجاد زیرساختهای لازم علاوه بر کسب مقامهای قهرمانی و مجوز حضور در المپیک 2012 لندن کرسیهای بینالمللی را نصیب ایران کند.
گفته میشود عزل او از فدراسیون قایقرانی که سرآغاز «بحران ورزش ایران» است به دستور یک مقام عالی رتبه دولت انجام شده است.
هم دانشگاهی محمود احمدینژاد که سالها معاون فنی و عمرانی محمدباقر قالیباف در شهرداری تهران بود پروژههای مهمی همچون تونل رسالت، تونل توحید و تونل نیایش را مدیریت کرد؛ هرچند که برخی اعضای شورای شهر معتقدند هزینه تمام شده این پروژهها فراتر از برآوردهای اولیه بوده است.
دنیامالی در خصوص نحوه انتخاب وزیر ورزش به نگارنده گفته بود: بهتر است کسانی عضو کارگروه شوند که خود به دنبال پست وزارت نباشد. او که خود را برای مسئولیت وزارت ورزش مسن میداند، ریاست کمیته ملی المپیک ایران را جایگاهی میداند که میتواند در آن بیشتر مفید باشد به شرط آن که جوانگرایی در مدیریت اجرایی این نهاد اجرا شود.
سیدنصرالله سجادی
دکتر سجادی که از فارغالتحصیلان دورههای نخست مدرسه عالی ورزش است از جمله آموزش پرورشیهای ورزش ایران است. او که در ابتدای دهه 60 مدیرکل تربیت بدنی وزارت آموزش و پرورش بود در دهه هفتاد دبیرکل کمیته ملی المپیک شد، دورهای که مهندس محلوجی ریاست کمیته بود. بعد از کمیته المپیک به دانشگاه تهران رفت و در اوایل دهه 80 و دولت دوم سید محمدخاتمی در حالی که امید بسیاری از جامعه ورزش به تحقق پیوسته بود «نخستین معاون ورزش و تندرستی وزارت آموزش و پرورش» شد. هر چند که به دلیل برخی از تدبیرهای اشتباه، استفاده از یک تیم مدیریتی خاص و نادیده گرفتن جناح قدرتمند امور تربیتیهای آموزش و پرورش، این معاونت با مصوبه مجلس منحل شد. دبیرکل و خزانه دار سابق کمیته ملی المپیک از شخصیت دانشگاهی جامعه ورزش ایران است.
امیررضا خادم
دکتر امیر رضا خادم قهرمان کشتی المپیک و جهان نخستین ورزشکار حرفهای است که وارد مجلس شدهاست. امیر خادم در سال ۱۳۸۲ نامزد انتخابات مجلس هفتم در تهران شد و در فهرست آبادگران قرار گرفت و به عنوان نفر سوم وارد مجلس شد. اما در انتخابات مجلس هشتم در اسفند ۱۳۸۶ در فهرست اصلی جناح راست (جبهه متحد اصولگرایان) جای نداشت و نفر شصتم انتخابات شد.
قهرمان المپیک 92 بارسلونا و 96 آتلانتا که در 4 المپیک در ۴ وزن متفاوت حضور داشته، این روزها علاوه بر تدریس در دانشگاه عمده وقت خود را در NGO ورزشیاش «نسل آفتاب» میگذراند و به تازگی برای انتخابات ریاست فدراسیون کشتی ثبت نام کرده است، انتخاباتی که به دلیل اشکالات فیلا به اساسنامه کیفیت برگزاریاش معلوم نیست.
محمدرضا داورزنی
او همراه با سردار محمد درخشان از جمله نیروهایی بودند که در زمان هاشمیطبا از سپاه به ورزش آمدند. داورزنی که در دوره هاشمیطبا رشد کرد و میدان یافت در زمان مهرعلیزاده از سمت مدیرکلی امور استانهای سازمان تربیت بدنی برکنار شد. او بلافاصله مدیرعاملی باشگاه صنام را پذیرفت و دورهای موفقی را در این باشگاه داشت. داورزنی در دوره سعیدلو با برکناری یزدانی خرم رییس فدراسیون والیبال شد.
او بعد از یزدانیخرم که تحول اساسی در والیبال ایران ایجاد کرد، یکی از رئوسای فدراسیون موفق ورزش کشور است که توانست تغییرات فراوانی در والیبال ایران ایجاد کند.
داورزنی به عنوان یکی از نامزدهای وزارت ورزش و جوانان از سوی فراکسیون ورزش مجلس به رییس دولت منتخب معرفی شد.
بیژن ذولفقارنسب
ذولفقارنسب نیز از جمله نامهایی بود که برای پست وزارت ورزش و جوانان مطرح شد. او که تمامی دهه 60 را در خارج از کشور حامی ... بود و تحصیل میکرد در میانه دهه 70 با تدبیر و حمایت ... به ایران بازگشت و توانست در فوتبال حضور پیدا کند و در جام جهانی 1998 مربی تیم ملی باشد.
حضور بیژن ذولفقار نسب در کابینه را برخی نماد حضور اقوام و مذاهب مختلف ارزیابی میکردند.
انتهای پیام
نظرات