به همراه احمدی‌نژاد از بهشت به پاستور آمد و از جمله معدود افرادی است که هشت سال به صورت مستمر با رییس‌ دولت نهم و دهم کار کرد.

پس از آنکه نتوانست نظر مجلسی‌ها را برای تصدی پست وزارت نفت کسب کند، برای احیای معاونت اجرایی به ساختمان کوثر رفت و مامور تحقق وعده احمدی‌نژاد مبنی بر انجام سفرهای استانی شد به نحوی که اکنون به جدیت علیرغم تمام انتقاداتی که برخی از صاحب‌نظران به سفرهای استانی و شیوه انجام آن وارد می‌کنند، از این سفرها دفاع می‌کند و آن را شیوه و متد دولت نهم و دهم برای انجام کار می‌داند.

با توجه به علاقه‌اش به ورزش در همان زمان به عضویت هیات مدیره پرسپولیس انتخاب شد و پس از پایان دولت نهم به سازمان تربیت بدنی رفت. گرچه حضور او در این سازمان نیز بعضا همراه با حاشیه‌هایی بود. پس از ادغام سازمان تربیت بدنی و سازمان ملی جوانان با حکم احمدی‌نژاد به ریاست معاونت تازه تاسیس امور بین‌الملل رییس‌جمهور منصوب شد، معاونتی که در ابتدای تاسیس‌اش عده‌ای آن را موازی‌کاری با فعالیت دستگاه دیپلماسی می‌دانستند.

اکنون در روزهای پایانی دولت به مانند دیگر دولتمردان به جد از آمار و ارقامی که رییس دولت از فعالیت‌های دولت ارائه می‌کند، دفاع می‌کند و سخنان حسن روحانی رییس‌جمهور منتخب را مبنی بر شفاف نبودن این آمار و ارقام یک نظر می‌داند که باید کارشناسان آن را بررسی کنند.

معتقد است که دیپلماسی اقتصادی باید مورد توجه دولتمردان آتی قرار بگیرد و دولت‌های آینده همچون دولت نهم و دهم باید به استان‌ها سفر کنند.

وقتی از او می‌خواهیم دولت را نقد کند می‌گوید دیگران کمتر از دولت تعریف می‌کنند، اجازه بدهید که ما دیگر نقد نکنیم و بیشتر تعریف کنیم.

خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، در گفت‌گو با علی سعیدلو به بررسی عمکرد وی طی هشت سال حضورش در دولت نهم و دهم پرداخت، که متن این مصاحبه به شرح زیر است:

سوال: شما از جمله معدود همراهان احمدی‌نژاد هستید که با او به طور مستمر در هشت سال گذشته در دولت نهم و دهم کار کرده‌اید؛ گرچه در شهرداری نیز همکاری‌هایی با او داشته‌اید،‌ اولین سمتی که شما در دولت داشتید معاونت اجرایی بود، چه شد معاونت اجرایی در دولت احیا شد و چه برنامه‌هایی در این معاونت دنبال شد؟

جواب: من بیش از 30 سال است که در دولت‌های مختلف فعالیت داشته‌ام و شاید جوان‌ترین فردی بودم که بعد از انقلاب در سطح معاونت وزیر مشغول به کار شدم. در سال 59 از وزارت بازرگانی فعالیت را شروع کردیم، مدتی به سازمان چای رفتم، ولی دوباره به وزارت بازرگانی برگشتم و در سمت معاون وزیر مشغول به کار شدم.

مدتی نیز در وزارت خانه بازرگانی ، معادن و فلزات مشغول به کار بودم. در زمان جنگ نیز درصنایع دفاعی کار کردم و پس از آن دوباره به وزارت بازرگانی رفته و در مرکز توسعه صادرات مشغول به کار شدم. مدتی نیز در مناطق آزاد و در دبیرخانه شورای عالی امنیت ملی مشغول به کار بودم و پس از آن به شهرداری رفتم و به عنوان معاون اداری مالی مشغول به کار شدم، البته چند ماهی نیز به عنوان سرپرست شهرداری پس از این‌که آقای احمدی‌نژاد رییس‌جمهور شدند، مشغول به کار شدم.

وقتی که دولت تشکیل شد احساس کردیم که ضرورت دارد نهادی به عنوان معاون اجرایی در دولت ایجاد شود؛ چرا که رییس‌جمهور بنا به وظیفه باید بیشتر در مورد مسائل کلان ملی در سطح ملی و بین‌المللی تصمیم‌گیری و فعالیت می‌کرد و معاون اول رییس‌جمهور نیز بیشتر در مورد مسائل قانونی و حقوقی دولت و جلسات هیات دولت درگیر بود.از طرف دیگر نهاد ریاست‌جمهوری درست است که اسمش نهاد است، ولی در واقع یک وزارتخانه مادر در دولت است، بنابراین پیشنهاد کردیم که برای پیشبرد هر چه بیشتر فعالیت‌های نهاد و دیگر برنامه‌های پیش‌رو معاونت اجرایی را احیا کنیم. در واقع پیشنهاد شد که معاونت اجرایی با اهداف و مسئولیت‌های جدید تاسیس شود.

سوال: مگر در دولت‌های قبل معاونت اجرایی وجود نداشت؟

جواب: چرا در قبل نیز معاونت اجرایی بود، البته با یک اهداف دیگری با توجه به شرایط آن زمان مثلا در مورد رسیدگی به مسائل کوپن و..... ولی ما این معاونت را با اهداف جدیدتری احیا کردیم. معاونت اجرایی نیامده بود که فقط کارهای نهاد را انجام دهد، بلکه کارهای دیگری نیز بود که باید این معاونت انجام می‌داد که عمده‌ترین آن طراحی ، برنامه ریزی ، اجرا و پیگیری سفرهای استانی بود؛ چرا که سفرهای استانی یک برنامه وسیع، بدیع و جدید و همچنین کلانی بود که باید به صورت مستمر پیگیری می‌شد.

در دوره‌ای که من در معاونت اجرایی بودم 60 سفر استانی انجام شد و دور اول و دوم سفرها در این موقع انجام شد و خوشبختانه این سفرها مورد تایید مقام معظم رهبری و مردم نیز واقع شد و شاید بتوانم بگویم که بهترین خاطره از معاونت اجرایی همین بحث انجام سفرهای پر ثمره استانی که مورد اقبال واقع شد می باشد .

در این اواخر که گزارش از عملکرد دولت ارائه می‌شود، بسیاری از پروژه‌های انجام شده و پیشرفت‌هایی که حاصل شده است مرهون سفرهای استانی است. پروژه‌های خوبی در زمینه راه، صنعت، عمران، پزشکی، درمان، سدسازی، کشاورزی و ورزش در کشور اجرا شده که بسیاری از آنها مصوبات سفرهای استانی بوده و من معتقدم که سفرهای استانی عامل بسیار موثری در اجرای پروژه‌های کلان در کشور بوده است.

سوال: در کنار این‌که شما می‌گویید سفرهای استانی باعث تحقق بسیاری از پروژه‌ها در کشور شده از همان ابتدا برخی به نحوه انجام سفرهای استانی و تصمیم‌گیری‌هایی که در جلسانت استانی هیات دولت انجام می‌شد، انتقاد وارد می‌کردند مثلا در جلسه استانی هیات دولت که سه چهار ساعت طول می‌کشید، می‌دیدیم 300 یا بیشتر از آن مصوبه تصویب شده و خیلی از کارشناسان می‌گفتند که این حجم از مصوبات ناشی از کار غیرکارشناسی دولت است و برخی از افراد نیز می‌گفتند که این پروژه‌ها ظرفیت اجرا ندارد و اجرایی نمی‌شود؟

جواب: در مورد مصوبات سفرهای استانی کار کارشناسی بسیار عمیق و انبوهی از قبل انجام می‌شد، از چند ماه قبل‌ از این‌که یک سفر انجام شود، کارگروه‌های مربوطه با حضور مسئولان استانی و نخبگان استان تشکیل می‌شد، مسائل و مشکلات استان مورد بررسی قرار می‌گرفت، اسناد بالادستی و پروژه‌هایی که در استان در حال اجرا بود، مورد ارزیابی قرار می‌گرفت و در آخر نیز با مجمع نمایندگان استان جلسه برگزار می‌شد، کار کارشناسی عمیق انجام می‌شد و در همان جلسات در مورد این مصوبات اجماع و در واقع تصویب می‌شد و در جلسه استانی هیات دولت این مصوبات و تصمیمات شکل حقوقی پیدا می‌کرد و دیگر در جلسات استانی بحث‌های کارشناسی زیادی صورت نمی‌گرفت؛ چرا که از قبل وزرا و معاونین وزرا در جریان بودند و من می‌توانم در واقع این ادعا را مطرح کنم که بیش از 90 درصد پروژه‌هایی که در سفرهای استانی اول و دوم تصویب شد، عملیاتی شده و این موضوع قابل انکار نیست.

آمار و ارقام بیانگر این موضوع است که خدماتی که در زمینه عمرانی، آبادانی، فرهنگی و اجتماعی در این دولت انجام شده حداقل دو یا سه برابر زمان مشابه قبلی است و علت آن نیز مشخص است؛ چرا که متد کار عوض شده بود ، انگیزه‌ها ی کار فرق می‌کرد و در این زمینه سفرهای استانی بسیار موثر بود.

در سفرهای استانی واقعا شاهد کارهای جهادی بودیم و مقام معظم رهبری نیز چندین بار از سفرهای استانی تمجید کردند، البته تذکر نیز داده شده که کار کارشناسی دقیق و تمام پروژه‌ها پیگیری و اجرا شود.

سوال: شما به دولت آقای روحانی نیز پیشنهاد می‌کنید که سفرهای استانی را ادامه دهند؟

جواب: من معتقدم که هر دولتی که مشغول به کار شود، باید سفرها به استان ها ، شهرها و روستاها را ادامه دهد، البته کار طاقت‌فرسا و سختی است و کسانی می‌توانند این کار را انجام دهند که اولا پشتوانه کارشناسی و علمی داشته باشند و از طرف دیگر هماهنگی و همدلی بین اعضای دولت در این ارتباط وجود داشته باشد و همه راغب به این کار باشند و از همه مهم تر توان این کار را نیز داشته باشند.

در حال حاضر پیشرفت کشور سرعت گرفته و آمار و ارقام نیز بیانگر این موضوع است، البته باید این رشد چندین برابر افزایش پیدا کند وان شاء الله دولت جدید باید دو سه برابر دولت فعلی کار انجام دهد.

سوال:برخی از کارشناسان آمارهایی که دولت در زمینه رشد و پیشرفت کشور ارائه می‌دهد را غیرقابل باور می‌دانند و بعضا معتقدند که این آمارها غلوآمیز است و همراه با واقعیت نیست؟

جواب: مقام معظم رهبری سرعت کار و شتابی که این دولت در انجام کارها داشته است را مورد تایید و تمجید قرار داده‌اند. آمار و ارقام بیانگر پرکاری دولت است و کسی نمی‌تواند آن را انکار کند و در واقع معتقدیم که صحبت‌های مقام معظم رهبری در این زمینه فصل‌الخطاب است.

سوال: شما اشاره کردید که دولت چهار دوره سفر استانی داشته و این سفرها طاقت‌فرسا و سخت بوده است، ولی سوالی که وجود دارد این است که چرا دولت سازوکاری را فراهم نکرد که مجبور نباشد برای حل مشکلات این مقدار سفر استانی انجام دهد، در واقع چرا دولت سازوکار خود را چابک‌تر نکرد که احتیاج به سفرهای استانی به این حجم نباشد، آیا یک دور سفر استانی برای آشنایی با حل مشکلات کافی نبود؟

جواب: از قضا چون دولت چاپک شده بود توانست چهار دور سفر استانی برود مثل یک ورزشکار. یک ورزشکار اگر بخواهد موفق شود باید دائم ورزش کند و اگر توقفی در کارش ایجاد کند، زحماتش بر باد می‌رود. دائم بودن سفرهای استانی نیز در واقع متد و روش فعالیت دولت بود. دولت معتقد بود که باید سفرهای استانی را ادامه دهد و در بین مردم باشد و از طرف دیگر انجام یک بار سفر استانی و سپس بازگشت به تهران و تصمیم‌گیری در مورد مسائل و مشکلات مناطق مختلف کشور در تهران جوابگو نبود و باید این سفرها به طور مستمر انجام می شد .

سوال: آیا راهکار این نبود که دولت با توجه به آشنایی که با مشکلات مردم در دور اول سفرهای استانی پیدا کرده بود اختیارات بیشتری به مقامات محلی می‌داد تا آنها مسائل را حل کنند و دیگر احتیاجی نباشد که دولت با این هزینه به سفر برود؟

جواب: در این دولت بیشترین اختیار در طول تاریخ به استان‌ها و مقامات استانی از سوی دولت داده شد و دلیلش این بود که دولت از نزدیک رفته بود استان‌ها را دیده بود و مقامات استانی نیز اختیارات بیشتری خواسته بودند و این اختیارات نیز داده شده بود، ولی باز هم تاکید می‌کنم سفرهای استانی پروژه مقطعی دولت نبود، بلکه کار، فلسفه و متد برای دولت بود و باید همیشه ادامه می‌داد. خواسته‌ها، نیازها و مطالبات مردم روز به روز تغییر می‌کند و دولت نیز متناسب با این نیازها باید تصمیم‌گیری می‌کرد و پس از تصمیم‌گیری در سفرهای بعدی از روند اجرای پروژه‌ها بازدید می‌کرد و مشکلات آنها را برطرف می‌کرد.

اکنون در تمام شهرستان‌ها چهره شهر به خاطر اجرا پروژه‌های مختلف عوض شده است و از طرف دیگر مطالبات مردم نیز تغییر کرده است. به نظر من سفرهای استانی نقص عمده‌ای نمی‌تواند داشته باشد، مگر این‌که در روش اجرا اشکالاتی وجود داشته باشد که ما در آن زمان نیز بسیار تلاش کردیم که این اشکالات را برطرف کنیم.

سوال: شما در پایان دولت نهم از معاونت اجرایی به سازمان تربیت بدنی رفتید، علت این امر چه بود، آیا خودتان خواستید یا تصمیم رییس‌جمهور بود؟

جواب: وقتی دولت نهم تمام شد، احساس کردیم که سفرهای استانی روال خود را پیدا کرده و همه در مورد آن آگاهی پیدا کردند، به همین دلیل احساس کردیم که باید در جای دیگری مشغول به کار شویم و همان نگاهی که در سفرهای استانی وجود داشت را به کار گیریم، البته پیشنهادات مختلفی مطرح بود، ولی در نهایت سازمان تربیت‌بدنی انتخاب شد. در عرصه ورزش با آنکه دولت نهم سرمایه‌گذاری خوبی بر روی آن انجام داده بود، اما سرعت لازم را در این عرصه شاهد نبودیم به همین خاطر با همان نگاه که اشاره کردم به ورزش رفتم.

خوشبختانه در عرصه ورزش نیز در این مدت شاهد اتفاقات خوبی بودیم و به اندازه‌ای بیش از تاریخ این کشور در دولت نهم و دهم زیرساخت در عرصه ورزش ایجاد شده است. قبل از انقلاب 1.6 میلیون متر مربع زیرساخت در زمینه ورزش وجود داشت. تا پیش از دولت نهم این مقدار به یازده میلیون رسید و در دولت نهم و دهم بیش از چهارده میلیون متر مربع زیرساخت ایجاد شد که می‌توان گفت دو برابر تاریخ کل کشور زیرساخت اضافه شد. ما افتخاراتی که در عرصه ورزش در دولت نهم و دهم کسب کردیم بی‌نظیر بود، گرچه برخی حرف‌هایی می‌زنند، ولی من معتقدم که ما دوران طلایی را در این عرصه از نظر زیرساخت، توزیع جغرافیای زیرساخت‌ها، از نظر کسب مدال، حضور بانوان در عرصه ورزش و استقبال از ورزش های همگانی را شاهد بودیم.

در 94 هفته‌ای که من در ورزش بودم شاهد کسب 94 قهرمانی در سطح آسیایی و جهانی بودیم. هر هفته بدون استثناء شاهد یک قهرمانی بودیم که 26 مورد برای اولین بار رخ داد. در مسابقات بازی‌های آسیایی گوانگجو برای اولین بار توانستیم رده چهارم را با کسب 59 مدال به دست آوریم و کل مدال‌هایمان بیشتر از کل مدال‌های کشورهای منطقه بود. البته برخی نگاه غیرمنصفانه داشتند و می‌گفتند که این کار شما نیست و مربوط به گذشته است و اگر در المپیک توانستید، موفقی کسب کنید این مربوط به دوران مدیریت شماست که شما دیدید در المپیک نیز ما چه موفقی کسب کردیم. در المپیک نیز کسی فکر نمی‌کرد آنقدر مدال بگیریم و من در اواخری که در سازمان بودم پیش‌بینی کرده بودم که چند مدال می‌آوریم همان‌طور که در مورد مسابقات آسیایی گوانگجو چنین پیش‌بینی را انجام داده بودم.

معتقدم تحولی که در عرصه ورزش رخ داد ریشه در نوع نگاه سفرهای استانی بود؛ چرا که سفرهای استانی باعث شد زیرساخت‌های ورزش افزایش پیدا کند و بسیاری از قهرمانان ما از روستاها آمدند و استعدادهای آنها کشف شد.

سوال: شما بعد از سازمان تربیت بدنی و ادغام آن با سازمان ملی جوانان به معاونت بین‌الملل رییس‌جمهور آمدید گرچه این معاونت به نظر می‌رسد برای اولین بار ایجاد شده بود و از همان ابتدا انتقادهایی به آن مطرح بود مبنی بر این‌که ایجاد این معاونت، موازی‌کاری با فعالیت‌های وزارت خارجه است، هدف اصلی از ایجاد این معاونت چه بود؟

جواب: بعد از دو سالی که در ورزش بودم صحبتی با آقای رییس‌جمهور داشتیم مبنی بر این‌که در دولت نهم و دهم و همچنین دولت‌های گذشته موافقتنامه و قراردادهایی بین ایران با دولت‌های مختلف در زمینه‌های گوناگون از جمله اقتصادی منعقد شده، ولی این قراردادها بعضا پیگیری نشده است مثلا در دولت نهم و دهم بالای چندهزار توافقنامه در سفر رییس‌جمهور و دیگر اعضای دولت به دیگر کشورها انعقاد شده بود، ولی برخی از آنها مغفول مانده بود. از این بابت تصمیم بر این گرفته شد که این موضوع را پیگیری کنیم.

از طرف دیگر وزارت خارجه عمده فعالیتش کار دیپلماتیک است و بیشتر در عرصه سیاست خارجی مشغول به کار است، اما در حال حاضر در روابط اقتصادی بین کشورها مسائل اقتصادی نیز نقش مهمی را ایفا می‌کند و حتی روابط اقتصادی است که باعث می‌شود روابط کشورها در عرصه‌های دیگر نیز مستحکم شود.

از طرف دیگر وزارت خارجه نمی‌توانست مسائل اقتصادی را پیگیری کند؛ چرا که باید این موضوع در سطح کلان انجام می‌شد و تجربه‌هایی در این زمینه ما در وزارت خارجه داشتیم که موفق نبود به همین بابت با توجه به این‌که در این عرصه باید بین دیگر وزارتخانه‌ها نیز هماهنگی ایجاد می‌شد تصمیم گرفته شد که معاونت بین‌الملل رییس‌جمهور با تاکید بر دیپلماسی اقتصادی ایجاد شود؛ چرا که این موضوع در کشور مورد غفلت قرار گرفته بود.

در هنگام تاسیس این معاونت عده‌ای گفتند که این کار موازی با وزارت خارجه است، در صورتی که فعالیت این معاونت با فعالیت وزارت خارجه به طور کلی متفاوت بود و ما گفتیم که وزارت خارجه کار دیپلماتیک و سیاسی انجام دهد و ما فعالیت‌های اقتصادی و چون باید هماهنگی بین وزارتخانه‌های مختلف در این عرصه انجام شود، دستگاهی بالاتر از وزارت خارجه باید این کار را انجام دهد به همین بابت این معاونت در هماهنگی کامل با کلیه وزارت خانه از جمله وزارت امور خارجه فعالیت خود را آغاز کرد .

در ابتدای تاسیس ،فعالیت کمیسیون‌های مشترک بین ایران و دیگر کشورها مورد بررسی قرار گرفت. مصوبات آنها مرور شد و مصوباتی که به دلایل مختلف جنبه اجرایی نداشت از دستور کار خارج شد و از طرف دیگر تلاش شد که در هنگام انجام سفرهای خارجی هماهنگی‌های لازم بین وزارتخانه‌های مختلف در ارتباط با توافقنامه‌هایی که می‌خواهند امضا کنند ایجاد شود و حتی در این معاونت نیز از سفرهای استانی الگوبرداری کردیم.

فعالیت‌های اقتصادی در حال حاضر در دنیا بسیار مهم است و همین الان دشمنان ما در دنیا وقتی می‌خواهند، علیه کشور ما در کشور دیگری کار کنند تلاش می‌کنند که مانع کار اقتصادی ایران در این کشورها شوند یا ایران را در این عرصه ناکارآمد جلوه دهند و وقتی که به این هدف دست پیدا کردند، در واقع توانسته‌اند ضربه موثری را بزنند و ما تلاش کردیم که جلوی این کار را بگیریم، البته ما اولویت‌بندی‌هایی را نیز در این زمینه داشتیم. تمرکز اولیه‌مان بر روی کشورهای همسایه از جمله عراق، ترکیه و پاکستان و افغانستان و....بود؛ چراکه این کشورها مزایای خوبی دارند و خوشبختانه ما روابط خوبی با این کشورها در زمینه‌های مختلف از جمله انرژی داریم و بیشتر موازنه در این زمینه به نفع ماست.

اولویت بعدی مان غیر از کشورهای همسایه و منطقه، کشورهای آفریقایی، خاور دور و آمریکای لاتین بود و با تعامل با دیگر وزارتخانه‌ها از جمله وزارت خارجه این اهداف را پیگیری می‌کردیم، البته در این زمینه ما با شرکت‌های خصوصی که خدمات فنی و مهندسی نیز ارائه می‌دادند همکاری داشتیم و از سرمایه‌گذاری و فعالیت‌های اقتصادی آنها در دیگر کشورها حمایت می‌کردیم و روند را به نحوی برنامه‌ریزی کردیم که موقع سفر رییس‌جمهور به کشورهای خارجی تعدادی از مسافرین همراه رییس‌جمهور، بازرگانان و تجار بخش مردمی بودند و مجموع این تلاش‌ها باعث شد که طراز تجاری ما با اغلب کشورهای همسایه رشد دو الی سه برابری پیدا کند.

مثلا طراز تجاری ما با ترکیه حدود سه سال پیش دوازده میلیارد بود که در سال 2012 به 25 میلیارد دلار رسید و ما امسال می‌توانیم آن را به 30 میلیارد نیز برسانیم. در مورد عراق نیز اگر روند فعالیت‌ها خوب ادامه پیدا کند ما می‌توانیم این طراز را به 13 میلیارد دلار برسانیم ، البته بدون در نظر گرفتن پروژه گازی که بین دو کشور در حال انجام است .

معتقدم که در کنار کارهای اقتصادی که در دیگر کشورها انجام می‌دهیم این باعث می‌شود که کارهای فرهنگی نیز روند بیشتری پیدا کند؛ چراکه وقتی در این کشورها نیروهای ما در پروژه‌های مختلف مشغول به کار می‌شوند، حضور آنها در این کشورها باعث تبادل فرهنگی نیز می‌شود.

سوال: یکی از کارهای مهمی که در این معاونت از سوی شما پیگیری شد، بحث برگزاری شانزدهمین اجلاس سران جنبش غیرمتعهدها در تهران بود. لطفا در مورد روند برگزاری آن توضیح دهید؟

جواب: یکی از کارهای خوب و به یاد ماندنی که در این دوران انجام شد، برگزاری این اجلاس بود که رهبری آن را موجب اقتدار، سربلندی و عزت جمهوری اسلامی ایران دانستند. در برگزاری این اجلاس همه همکاری داشتند در عین حال که وقت کمی داشتیم، ولی با همکاری همه نهادهای مرتبط کار به خوبی پیش رفت و همه با انگیزه و توان بالا کار کردند.

سوال: در همان زمان در ارتباط با هزینه‌های برگزاری این اجلاس حرف و حدیث‌های زیادی بود از جمله هزینه اقامت برخی از مهمانان و یا ماشین‌های ضدگلوله‌ای که از خارج وارد شده بود، به طور کلی چقدر هزینه برگزاری این اجلاس بود؟

جواب: هنوز جمع‌بندی کامل از هزینه‌های انجام شده صورت نگرفته است و در حال جمع‌بندی با پیمانکاران مرتبط هستیم، ولی به قطع یقین می‌توانم بگویم کمتر از نصف استانداردهای رایج در داخل و خارج از کشور در این زمینه هزینه شد. مثلا اگر استاندارد این است که برای برگزای چنین اجلاسی با این سطح 100 میلیارد هزینه شود ما 50 میلیارد هزینه کردیم. تمام تلاش صورت گرفت که ریخت و پاش‌ها به حداقل برسد، از همان فضاهای قبلی که موجود بود استفاده کردیم و چندان ساختمان‌سازی جدیدی انجام نشد. در مورد ماشین‌های ضدگلوله نیز برخی از آنها خریداری کردیم و مقداری از آنها نیز اجاره بودند، البته این کار ریسک داشت ولی ما این ریسک را انجام دادیم و خوشبختانه اتفاقی نیفتاد. از تمام ظرفیت‌های موجود استفاده شد تا هزینه‌ها معقول باشد .

سوال: یک بار دیگر می‌خواهم به آمار و ارقامی که دولت در مورد فعالیت‌های خود ارائه می‌دهد رجوع کنم، شما معتقدید که در زمینه‌های مختلف دو الی سه برابر قبل کار شده مثلا رشد اقتصادی افزایش پیدا کرده ولی آقای روحانی معتقدند که آمارهایی که اعضای دولت ارائه می‌دهند با آمارهای کارشناسانش متفاوت است و آمار آنها چیز دیگری می‌گوید؟

جواب: به نظر من صحبت‌های مقام معظم رهبری در مورد فعالیت‌های دولت حجت را تمام کرد و به دیگران نیز توصیه می‌کنم، شیرینی کار دولت را که اثبات شده است زیر سوال نبرند. در مورد آمار نیز به هر حال آقای روحانی نظرشان را اعلام کردند و این نیز یک نظر است، ولی من معتقدم که باید کارشناسان بنشینند و این موضوع را بررسی کنند و ملاک آمار و ارقام رسمی اعلام شده از سوی مراجع رسمی مانند بانک مرکزی ، مرکز آمار ایران و .... می باشد .

برخی از اقداماتی که دولت به آن اشاره می‌کند عینی است و می‌توان در مورد آن آدرس داد که بروند ببینند. مثلا وقتی ما می‌گوییم این میزان ساخت و ساز انجام شده این یک مساله عینی است و دوستانی که آن را قبول ندارند می‌توانند بروند ببینند که چقدر ساخت و ساز انجام شده است. نمی‌توانند بگویند که این میزان نبوده است.

سوال: آن مثالی که شما در مورد ساخت و ساز زدید یک مساله عینی است، ولی برخی مسائل عینی نیستند مثلا بحث تولید، شما می‌گویید تولید افزایش پیدا کرده در حالی که آقای روحانی و اطرافیانشان معتقد است رشد ما منفی بوده است و این را نمی‌توان عینی دید یا مثلا این‌که تعداد زیادی از کارخانه‌ها تعطیل شده است؟

جواب:رشد اقتصادی که اشاره کردید فرمول دارد و یک مساله عینی است. مجامع بین‌المللی اقتصادی اعلام کردند که اکنون ایران هفدهمین اقتصاد جهان است و این را بر اساس شاخص‌های اقتصادی می‌گویند گرچه ما معتقدیم که باید تلاش شود در جایگاه بالاتری قرار بگیریم.

در مورد رشد اقتصادی نیز همان‌طور که گفتم باید این مسائل را کارشناسان بررسی کنند. به هر حال تعیین رشد اقتصادی سازوکار مشخصی دارد وملاک آمار رسمی مراجع قانونی کشور است؛ اگرچه ممکن است کارشناسان در نحوه محاسبات اختلاف نظر داشته باشند.

از طرف دیگر وقتی که به طور مرتب این آمارها زیر سوال می‌رود، دیگر سنگ روی سنگ بند نمی‌شود، آیا مناسب است که ما نیز بیاییم و بگوییم ما آمار دولت‌های گذشته را قبول نداریم و آن را زیر سوال ببریم. همیشه آمار مراجع رسمی حجت است، آمار بانک مرکزی را نمی‌شود که زیر سوال برد. وقتی که بانک مرکزی گزارشی می‌دهد او به خاطر گزارشی که می‌دهد، در برابر مردم و نظام مسئول است، مگر می‌تواند آمار خلاف واقع بدهد. بله ممکن است کسی بگوید در نحوه محاسبه انقولت داریم منتهی اگر بررسی شود ممکن است دولت گفته باشد این رشد سه درصد است، ولی بعد مشخص شود که 2.9 است یا 3.1 است ولی نمی‌توان به طور کلی مطالبات اصلی را زیر سوال برد.

به هر حال دولت در طی هشت سال تحرک زیادی داشته که حتی مردم کوچه و بازار نیز این موضوع را قبول دارند. 107 سفر استانی داشته است آیا می‌شود با توجه به اقدامات انجام شده و تحرکی که وجود داشته بگوییم کاری انجام نشده است و یا رشد اقتصادی منفی بوده و یا تولیدی و یا اشتغالی ایجاد نشده است ؟

سوال: اگر حرف شما را قبول کنیم که اقتصاد کشور رشد داشته، ولی مردم در زندگی خود این موضوع را لمس نمی‌کنند، وضعیت اقتصادی خانوارها امسال نسبت به سال قبل بدتر شده و با توجه به مشکلات اقتصادی، مردم اثر بسیاری از کارهایی که شما اعلام می‌کنید را در زندگی واقعی خود نمی‌بینند پس به این آمارها اعتماد نمی‌کنند؟

جواب: من قبول دارم که مردم دچار مشکل تورم و گرانی هستند ولی باید این موضوعات را از یکدیگر تفکیک کرد. اگر تعادلی در هزینه و درآمد مردم وجود ندارد ریشه در جای دیگری است واز این بحث جداست. ما گرانی را رد نمی‌کنیم و باید بحث کرد که چه چیزهایی در تشدید گرانی موثر بوده است مثلا تحریم‌ها چقدر موثر بوده است ولی آیا وضعیت مردم در دولت نهم و اوایل دولت دهم نیز اینگونه بود؟

امروز جمهوری اسلامی ایران بنا به گفته آقای بهمنی رییس کل بانک مرکزی بالاترین ذخیره ارزی را یعنی بالای 100 میلیارد دلار دارا می‌باشد. مشکل ما کمبود پول و یا ارز نیست، بلکه تحریم‌ها، شبکه بانکی و نقل و انتقالات پول ما را با مشکل مواجه کرده است و این مسائل ربطی به میزان رشد اقتصادی ندارد. مجموعه تحرکات اقتصادی کشور رشد را می‌سازد و سازندگی ، تولید و سرمایه گذاری در کشور چند برابر شده است.

سوال: ولی به گفته کارشناسان تعداد زیادی از کارخانه‌ها در کشور تعطیل شده است؟

جواب: تعداد زیادی یعنی چه؟ باید در این زمینه کمی صحبت کرد. مثلا اگر در یک کشوری 100 هزار تا کارخانه وجود دارد آیا همه این کارخانه‌ها فعالند؟ نه ممکن است 100 تا کارخانه به دلایل حقوقی با بی‌عرضگی مدیران کار نکنند و تعطیل شوند. ما در یک سال گذشته در کشور چند بحران کارگری به صورت عمده داشته‌ایم، هیچ و یا خیلی کم

سوال: ولی تجمعات کارگری زیادی داشته‌ایم؟

جواب: بله تجمعاتی بوده که در همه ی جوامع تقریبا اتفاق می افتد ولی بحران عمده و فراگیر وجود نداشته است. مسائل کارگران ما در طول این هشت سال چگونه بوده، 10 سال قبل‌تر آن چگونه بود،‌ ممکن است هر از گاهی کارخانه‌ها تعطیل شوند و این یک امر طبیعی در تمام دنیاست، ولی وقتی می‌گوییم زیاد است باید آمار داد. در حال حاضر وزارت صنعت اعلام کرده که پروانه‌های بهره‌برداری که صادر کرده افزایش پیدا کرده این یعنی تولید و اشتغال ما افزایش پیدا کرده است. از طرف دیگر بنا به گفته مسئولان 52 میلیارد دلار در صندوق توسعه ملی ارز جمع شده است. ما این مقدار سرمایه‌گذاری، تولید و ارز داریم پس اگر می‌خواهیم قضاوتی کنیم باید بر اساس استانداردهای مربوطه این کار انجام شود.

در موقعی در این کشور ما شاهد شکل‌گیری صف برای خرید سیمان بودیم و حتی برخی که سیمان داشتند آن را مخفی می‌کردند، ولی ما اکنون بیش از 10 میلیون تن سیمان صادر می‌کنیم. اگر کارخانه‌ای نبوده، تولید و اشتغالی نبوده پس این صادرات از کجاست.

نمی‌گویم که در مورد عملکرد دولت نقد ارائه نشود، ولی در مورد آمار باید نهادهای رسمی این آمار را بدهند. نمی‌توانیم بگوییم که ما در دولت خودمان آمار بانک مرکزی را قبول داریم، ولی در مورد دولت شما آمار بانک مرکزی را قبول نداریم. بانک مرکزی متعلق به جمهوری اسلامی ایران است.

این دولت نقاط ضعف و قوت داشته است. باید نقاط قوت را در کنار نقاط ضعف گفت. مردم را امیدوار کرد، امیدواریم که دولت‌های بعدی بیشتر از ما کار کنند و موفق باشند و ما نیز به آنها کمک کنیم چون آینده کشور متعلق به همه است. از نقاط مثبت این دولت استفاده کنند و نقاط ضعف را هم اصلاح و برطرف کنند. چگونه ما توانسته‌ایم دو برابر گذشته کار کنیم؟. با تلاش و همت زیاد نواقص قبلی را رفع کردیم، مسئولان قبلی چندان به استان‌ها نمی‌رفتند، در بین عامه مردم نبودند، ولی ما سعی کردیم این تعامل را زیاد کنیم. دسترسی به مسئولان را راحت‌تر کنیم به نحوی که این تعامل نهادینه شود و مردم بتوانند به راحتی با یک وزیر و مسئولان ملاقات کنند.

سوال: وجودارتباط بین مردم و مسئولان امر مثبتی است ، ولی به نظر شما آیا بهتر نبود سیستم به نحوی اصلاح می‌شد که مردم مجبور نبودند برای کوچک‌ترین مشکل‌شان به مسئولان یا رییس‌جمهور مراجعه کنند، بعضا شاهد هستیم که مردم برای مسائل جزئی به مسئولان مراجعه می‌کنند که به نظر می رسد این امر مطلوبی نیست؟

جواب: مشکلات همه مردم مثل هم نیست و همه مردم مثل هم زندگی نمی‌کنند، البته قبول دارم که باید ساختار رابه نحوی درست کنیم که مردم کمتر به مسئولان مراجعه کنند و نیازمند آنها باشند. در این مدت نیز در این راستا کارهای بزرگی انجام شد.

مثلا در سفرهای دور اول افرادی می آمدند و می‌گفتند که ما بیمار داریم و در شهرمان بیمارستان نیست، پول به ما بدهید که بیمارمان را برای معالجه به تهران بیاوریم، ولی وقتی که در آن ناحیه بیمارستان مجهز ایجاد شد، دیگر این فرد نیازی نداشت که فرزندش را برای معالجه به تهران بیاورد و دیگر افرادی با چنین نیازهایی برای حل مشکلات‌شان به ما مراجعه نمی‌کردند چون بیمارستان وجود داشت. در واقع وقتی کارهای عمرانی افزایش پیدا کرد نیازهای این‌چنینی مردم و مراجعه آنها به مسئولان در این زمینه کمتر شد.

سوال: با توجه به این موضوع آیا نامه‌های مردم نیز در طی سفرهای بعدی کمتر شد؟

جواب: نامه‌ها و نیازهایی که از این دست بود کمتر شد، ولی مردم همچنان تقاضا داشتند. طیف نامه‌های مردم و مسائل و مشکلاتی که مطرح می‌کنند متنوع است و یکسری از آنها مشکلات مالی است و میزان نامه‌هایی که داده می‌شد به جز یکسری که مربوط به مشکلات مالی است، کمتر شده بود .

سوال: شما هشت سال با آقای احمدی‌نژاد بودید، مهم‌ترین خاطرات‌تان از سفرهای استانی چیست؟

جواب: بسیاری از خاطرات خوش ما مربوط به سفرهای استانی است. با آنکه ساعت‌های طولانی با هلی‌کوپتکر پرواز می‌کردیم و خیلی از مواقع در هلی‌کوپتکر غذا می‌خوردیم، ولی در سفرهای استانی معمولا کسی بداخلاق نبود. همه با جان و دل کار می‌کردند و کار روی زمین نمی‌ماند با آنکه خستگی سفرها زیاد بود. در سفرها لحظات نگران‌کننده نیز وجود داشت.مثلا در سفر دور اول به گیلان در هنگام بازگشت از یک شهرستان به سمت فرودگاه تصادفی شد و چهار پنج ماشین همراه ما تصادف کردند که البته ختم به خیر شد و اتفا خاصی براب همراهان رخ نداد .

سوال: دو سال پیش وزارت اطلاعات در نمایشگاهی که در مشهد به مناسبت صدمین سفر استانی برگزار شده بود مطلبی را به نمایش گذاشت مبنی بر تصمیم جندالله جهت ترور احمدی‌نژاد در سفر به سیستان و بلوچستان که نیروهای امنیتی آن را کشف و خنثی کردند گرچه تعدادی از محافظین رییس‌جمهور نیز در عملیات دیگر به شهادت رسیدند، آیا حوادثی از این دست نیز باز هم بود؟

جواب: موارد این‌چنینی وجود داشت که کشف شد، البته ما خبری نکردیم که باعث نگرانی شود. مواردی بود که حفاظت با توجه به این‌که به عنوان پیشرو به آن منطقه سفر می‌کند، کشف و خنثی کرد، ولی همان‌طور که گفتم ما آن را خبری نکردیم که باعث نگرانی نشود.

سوال: بزرگ‌ترین پاشنه آشیل دولت احمدی‌نژاد یا مهمترین نقدی که به آن دارید، چیست؟

جواب: به اندازه کافی منتقدان نقد می‌کنند و اجازه بدهیم که ما نقد نکنیم ، چون کمتر تعریف می‌شود ما تعریف کنیم. البته نمی‌گویم نقد نبود، ولی برخی از نقدهایی که صورت می‌گرفت منصفانه و برخی نیز غیرمنصفانه بود و ما سعی کردیم از نقدهای منصفانه استقبال کنیم.

سوال: بعد از پایان دولت آقای سعیدلو چه برنامه‌ای برای خود در نظر گرفته است و آینده‌اش را چگونه می‌بیند؟

جواب: مهم این است که ما از همه توانمندیهایمان برای پیشبرد اهداف انقلاب استفاده کنیم و نباید الزاما در فلان وزارتخانه یا دستگاه دولتی باشیم. باید اهداف انقلاب را پیگیری کنیم. این هشت سالی که ما در دولت بودیم یک نعمت بود و امیدواریم توانسته باشیم از آن استفاده بهینه در جهت خدمتگزاری صادقانه به مردم عزیز کشورمان کرده باشیم. تا دولت جدید مستقر شود ما به او کمک می‌کنیم و بعد از آن نیز هر جا فرصت برای کار شد مشغول به کار خواهیم شد. فرصت برای کار و تلاش دائم زیاد است .

سوال: آینده را چگونه ارزیابی می‌کنید؟

جواب:آینده را برای جمهوری اسلامی ایران روشن و برای مردم موفقیت‌آمیز می‌دانیم. کشور با توجه به توانمندی‌هایی که دارد می‌تواند رشد خود را چندین برابر کند و نقش موثرتری در عرصه بین‌الملل داشته باشد. ما یک کشور معمولی نیستیم، ما می‌توانیم در ایجاد صلح، دوستی، عدالت‌گستری و رفع تبعیض نقش بسیار موثری داشته باشیم. همه باید به دولت کمک کنیم که به اهداف چشم‌انداز دست پیدا کند، البته راهی که جامعه و ملت رفته است غیرقابل بازگشت است. مردم اکنون با حقوق خود آشنا شده‌اند و باید در تحقق مطالبات‌شان تلاش کرد.

سوال: مهم‌ترین توصیه‌تان به دولت آتی چیست؟

جواب:امیدوارم که دولت‌های بعدی نگاه ویژه‌ای به دیپلماسی اقتصادی داشته باشند. ما متاسفانه در دوران گذشته از این موضوع غافل شدیم و به این ظرفیت توجه کامل نشد و امیدوارم بعد از این به این موضوع توجه بیشتری شود. باید ده‌ها برابر گذشته در این زمینه کار کرد و اولویت‌بندی مشخصی در این ارتباط وجود داشتهباشد . ما در این دولت تلاش کردیم که اقداماتی انجام دهیم و امیدواریم که در دولت آینده این موضوع مورد توجه بیشتر قرار بگیرد؛ چرا که معتقدیم زمانیکه روابط اقتصادی بین کشورها گسترش پیدا می‌کند این باعث تحکیم روابط سیاسی و فرهنگی نیز می‌شود.

گفت‌وگو از خبرنگار ایسنا: اکرم احقاقی

انتهای پیام