در ادامه سومین روز مناظره نامزدهای یازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری، حسن روحانی دیدگاه‌های خود درباره سیاسی را بیان کرد و دیگر نامزدها به نقد دیدگاه‌های وی پرداختند.

به گزارش خبرنگار سیاسی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، صحبت‌های روحانی و نقدهای دیگر نامزدها بدین شرح است:

روحانی: در زمینه سیاست داخلی اساس سیاست داخلی دولت تدبیر و امید بر مبنای تامین امنیت و ایجاد آرامش برای همه مردم ایران در تمام ابعاد زندگی‌شان خواهد بود مشق‌های اقتصادی،‌ فرهنگی،‌ شغلی حریم خصوصی و سایر ابعاد زندگی‌شان به گونه‌ای باشد که مردم در همه ایام شبانه‌روز در مکان‌های مختلف احساس امنیت و آرامش در ابعاد مختلف زندگی‌شان داشته باشند.

مساله دوم آزادی است که در همه ابعاد زندگی آزادی مسئولانه را احساس کنند جایی که نظرشان را اعلام کنند یا اینکه در انتخابات با آزادی تمام حضور پیدا کنند که متاسفانه امروز برخی از موارد آزادی حضور مردم در انتخابات با سختی‌گیری‌های که معتقدم به آن نیازی نیست همراه شده است که آقای دکتر عارف به یک دو نمونه آن اشاره کرده‌اند و من هم چند نمونه از آن را سراغ دارم اما باید با سعه‌صدر با این مسائل برخورد کرد.

مساله سوم عدالت در سراسر کشور و بحث حقوق شهروندی است که همه مردم کشور ما از هر قبیله و نژادی احساس کنند که شهروند یک کشور واحد هستند و از حقوق مساوی و عادلانه برخوردارند باید زمینه را برای مشارکت همه مردم فراهم کنیم تا با اعتماد کامل در بخش‌های مختلف سیاسی و اجتماعی مشارکت کنند و این مشارکت تنها برای انتخابات یا 22 بهمن نباشد.

برای این موضوع ما نیاز به عقلانیت و اعتدال داریم و باید از افراط و تفریط دوری گزنیم. در بحث سیاست خارجی نیز اینچنین است. ما در سیاست خارجی باید منافع و امنیت ملی کشور را حفظ کنیم و بتوانیم شرایطی را فراهم کنیم تا فرصت‌های لازم برای مردم ما در صحنه سیاسی‌، اقتصادی، فرهنگی و سایر بخش‌ها بوجود آید.

اینکه اشاره شد در دولت سازندگی یا اصلاحات سیاست خارجی اشکال و ایراد داشته است از بعضی از دوستان تعجب می‌کنم که به حرفی اشاره می‌کنند که در گوشه یک سایتی آن هم به صورت ناقص آمده است. خوب است کتاب اخیر آقای البرداعی (the age of deception) را نگاه کنند و ببینند که در آن می‌گوید که جنگ پشت دروازه ایران بود این تدبیر ایران بود که جلوی جنگ را گرفت و سه کشور را به تهران دعوت کرد و آنها "سپر انسانی" قرار داد کتابهای دیگری نیز در این زمینه نوشته شده است از جمله کتاب جک استراو که در آن گفته است جنگ حتمی بود و من اعلام کردم این جنگ احمقانه است و بخاطر آن من را برکنار کردند. واقعیات‌های تاریخی را تحریف نکنیم و بدانیم شرایط کشور چه بوده است و باید این شرایط را امروز هم برای کشور حفظ کنیم البته من تاکید می‌کنم در سیاست‌های خارجی سیاست‌های مهم همه‌جا تایید مقام معظم رهبری و هدایت‌های ایشان هم بوده است آنچه راجع به آن دو دولت گفته‌ام در واقع بخش بزرگی از آن هدایت‌های شخص مقام معظم رهبری بوده است.

نقدهای دیگر کاندیداها:

عارف: حرفی ندارم.

غرضی: کسری بودجه بسیار زیاد است و مشکلات داخلی بسیار فراوان است. آیا به اعتقاد شما با این وضع موجود سیاست‌های داخلی باید پیگیری شود یا سیاست‌های خارجی؟ اگر اعتقاد به این دارید که در این مرحله می‌توان بدون تائیدیه داخلی و استعداد وسیع با آمریکا مذاکره کنیم یا اینکه از طریق لابی‌ها آن را قانع کنید، فکر می‌کنید که موفق می‌شود؟ دوره‌ای از تاریخ را یاد شما می‌آورم که وقتی مصدق مجلس هفدهم را تعطیل کرد و مرحوم آیت‌الله کاشانی از ایشان فاصله گرفت، ایشان به آمریکا رفت و آمریکایی‌ها دیدند دست مصدق خالی است کودتا کردند و تمام این مجموعه‌ها را از بین بردند. البته به حمدالله مردم ایران در 22 بهمن، جوابشان را داد. شما شرایط فعلی را چه می‌بینید. این موضوع مورد تایید شماست که بدون تصحیح شرایط داخلی مذاکره کنیم؟

رضایی: صحبت‌های آقای روحانی و آقای جلیلی را که گوش می‌کردم به خودم می‌گفتم که الان حرف بزنم یا نزنم. اگر حرف نزنم، ظلم به تصمیم‌گیری مردم است و اگر حرف بزنم، اینها همه دوستان و عزیزمان ما هستند و بدون شک اگر دولتی تشکیل بدهم از تمام دوستان استفاده می‌کنم. اما اجازه بدهید به صراحت حرف‌هایم را بزنم. این تجربه تاریخی خوبی است. حال ننشینند و در آینده بگویند که اینها نشستند و پته همدیگر را رو کردند. این میز صداقت دولتمردان ایران را با مردم نشان می‌دهد که مسائلی را که داشتند مطرح می‌کنند و بعدا خود مردم جمع‌بندی می‌کنند، لذا نباید بگوییم که دشمنان سوءاستفاده می‌کنند حرفی نزنیم یا اینکه مسائل دیگری در ذهنمان باشد واقعیت این است که افراط و تفریط در زمان آقای جلیلی و هم در زمان آقای روحانی شده است، یعنی درست است که از جنگ جلوگیری کرده‌ایم اما آیا نمی‌توانستیم با بهای کمتر این کار را کنیم، باید اینقدر عقب‌نشینی می‌کردیم؟ در زمان آقای جلیلی بالاخره با سولانا روی 2700 سانتریفیوژ توافق کرده بودیم. قراردادی درست کرده بودیم و باید آن را به نقطه توافقی می‌رساندیم.

جلیلی در واکنش به رضایی: توافقی نبوده است.

رضایی: دکتر لاریجانی توافق کرده بودند، پس باید این قرارداد را ابتدا قطعی می‌کردیم و بعدا ادامه می‌دادیم. آیا این روش بهتر نبود؟ بنده در شورای عالی هسته‌یی بودم و گزارشات بعدا نیز به بعدا به دستم رسیده است. از اطلاعات باخبرم پس واقع این است که افراط و تفریط‌ها از سیاست اصلی نظام دور بوده است. البته دوستان با رهبری چک می‌کردند. بنده تمام جزئیات را می‌دانم، ولی بالاخره باید به افراط و تفریط‌ها پایان داده شود. اینها گذشت. سوال ما این است که می‌خواهیم از گذشته‌مان بدون کم و کاست دفاع کنیم؟ یعنی همه چیز درست بوده است؟ پس اگر همه چیز درست بوده است پس نباید مشکلی داشته باشیم. به نظرم دوستان اینطور خود را حق مطلق ندانند و در عوض بگویند اشتباهاتشان کجا بوده است. بالاخره انقلاب ما تازه‌پا است و باید مرتب تجربه کند و این تجارب را صادقانه منتقل کند یا اینکه اگر خودمان خواستیم مسئولیتی بگیریم، صادقانه اشتباهاتمان را اعتراف کنیم. من در دفاع آقای جلیلی، روحانی یا دوستانمان که همه از خود دفاع می‌کنند، این حرف‌ها را می‌زنم. نباید دفاع از خودمان را به دفاع از نظام و مردم ترجیح دهیم. ما در شرایط خاصی هستیم. شک ندارم که به فضل پروردگار متعال، با بسیج همه توانایی‌های ملت ایران می‌شود اقدامات بزرگ انجام داد، مشروط به اینکه صداقت را در پیش بگیریم. اشکالی ندارد که اشتباهات را صادقانه بگوییم.

جلیلی: بین حق و باطل راه رفتن، به معنای میانه‌روی و دوری از افراط و تفریط نیست. وقتی دیگر موضوع باطلی داریم، اینکه کسی بخواهد وسط اینها راه برود و بگوید حد وسط را عمل می‌کند، غلط است. اطلاعاتی که شما می‌فرمایید، مبنای درستی ندارد. آن زمان آقای لاریجانی بود که رفتند و معاون آقای لاریجانی و سولانا به توافقی رسیدند که سولانا زیرش زد و آن را قبول نکرد. البته آن نکته شما درست است که باید ارزیابی کنید و نباید مطلق‌نگر باشید.

رضایی: یعنی در زمان شما اشتباهی رخ نداده است؟

جلیلی: بله؛ من می‌گویم مثالی که شما زدید، در زمان آقای لاریجانی بود و از سوی سولانا رد شد و نه ایران ولی اینکه ارزیابی داشته باشیم خیلی خوب است و مرتب باید کاستی‌ها و ایرادات را ببینیم و رفع کنیم به خصوص برای دوره خود بنده.

حداد عادل: در تبلیغات انتخاباتی شما در زمینه سیاست خارجی آمده بود که باید با کدخدا کنار بیایید. اگر این کدخدا آمریکا است پس ما رعیت آمریکا هستیم.

جلیلی: در زمینه سیاست خارجی دفاع از حقوق و ارزش‌های کشور مهم است. البرادعی در صفحه 144 کتاب خود می گوید که پیشنهادهایی به ایران داده شد، نه تنها ناچیز بود، بلکه لحن بدی داشت. آقای روحانی در صفحه 583 کتاب خود می گوید متاسفانه در مقابل اگر نگوییم ایران هیچ ما به ازایی دریافت نکرد، اما این ما به ازا بسیار ناچیز بود و قول‌هایی انجام نشد و درخواست‌ها بیشتر شد.

در آن زمان هیچ خطری ایران را تهدید نمی کرد، زیرا ایران مقتدر بود و چون ایران با اقتدار بود آن ها به دنبال ایران آمدند.

قالیباف: در سال 82 که من فرمانده نیروی انتظامی بودم در جلسه‌ای به شما که دبیر شورای عالی امنیت ملی بودید ،گفتم که اجازه بدهید دفتر تحکیم وحدت به مناسبت وقایع سال 82 تجمعی در چارچوب قانون داشته باشد، اما شما گفتید که به دنبال دردسر نیستید و نیاز به مجوز نیست. با اصرار من دفتر تحکیم مجوز برگزاری تجمع در چارچوب قانون را گرفت ما در مسئله آزادی باید همان نگاه را به آزادی چه هنگامی که در مسوولیت و چه هنگامی که منتقد باشیم، داشته باشیم. من در سال 82 معتقد بودم که در پشت سر مسائل نه دانشجویان بلکه افراد دیگری هستند در حوادث کوی یا خوابگاه طرشت علامه نیروی انتظامی مقابل نیروهای شخصی ایستاد اگر من منتقد بودم باید به نیروی انتظامی مجوز ورود به دانشگاه داده شود به این دلیل که من مطمئن بودم بعضی افراد در شکل گیری این تجمعات نقش دارند و نه دانشجویان. در مجلس ششم در جلسه‌ای من توضیحاتی دادم که یکی از نمایندگان مستنداتی دارم که در تجمعات دخالت داشت. او وسط مجلس به من گفت که منظور شما من هستم و من گفتم نه. بخشی‌ از حرف‌های من در دانشگاه صنعتی شریف توسط voa و بی.بی.سی پخش شد و مطرح شد که من مواضع دوگانه گرفتم که این گونه نبود من هم طرفدار دادن مجوز به تجمعات قانونی بودم و هم معتقد بودم که پشت تجمعات دانشجویی دانشجویان قرار نداشتند، بلکه سایر افراد حضور داشتند.

حدادعادل: برخی دوستان طوری صحبت می‌کنند که انگار همه ما غیر مردمی هستیم و فقط جناب ایشان غصه این مردم را می خورند، این طور نیست، تنها راه‌ها متفاوت است، ما هم نگران مردم هستیم.

غرضی: به همه ایراد گرفتن اشکال ندارد، ماهیت را در نظر نگرفتن اشتباه است. استعداد کشور برای مقابله با مشکلات طی سال‌های گذشته متاسفانه به اندازه کافی تولید نشده است، آقای روحانی کسری بودجه و نبود تولید و بسیاری از مشکلاتی که داریم باعث این شده که دشمن دائما نقشه می‌کشد این‌ها ناشی از عدم استعداد داخلی است. بالاخره ارز 700 تومانی به 3500 رسیده و استعداد داخلی کاهش پیدا کرده و به همین خاطر دشمن طمع می کند. دوره های بعدی نیز نه دشمن عوض می شود نه ما عوض می‌شویم و نه ملت عوض می‌شود تا استعداد داخلی بالا نیاید دچار کسری می‌شویم.

ولایتی: بنده صحبت‌های آقای رضایی را تایید می‌کنم آقای لاریجانی در مذاکرات با آقای سولانا به جاهای خوبی رسیدند و قرار بود همین تعداد سانتریفیوژ داشته باشیم. اما بعدا آقای سولانا عقب نشینی کردند. دلیلش این بود که یکی مقامات بلند پایه در نماز جمعه گفته بود که ما مذاکره نمی کنیم آقای سولانا در زمان مذاکرات تلکس را به آقای لاریجانی نشان داده و گفته بودند مسوول اجرایی کشور گفته است که مذاکره نمی‌کنیم. و البته مشابه این را بنده در سیاست‌ خارجی در زمان خودم نیز سراغ دارم که اگر زمان باشد، عرض می کنم. دشمن در رفتار شما تناقض می‌بیند آقای لاریجانی زحمات زیادی کشیدند و به توافق هم رسیدند و می شد مسئله هسته‌یی را حل کرد، اما کسی یک مرتبه حرف دیگری زد چون آن شخص یا افراد منتسب به او در صحنه نبودند که بگویند ما این مساله را حل کردیم تا شخص یا افراد دیگری نگویند که ما مسئله را حل کرد‌ه‌ایم.

جلیلی: اظهاراتی که شما گفتید درست نیست.

ولایتی: هرکس هر چیزی می‌گوید شما می‌گویید درست نیست! بنده اطلاع دقیق دارم. درباره زمان بنده هم مشابه همین مساله وجود داشت که عرض خواهم کرد.

جلیلی: درباره همان مسائلی که شما سراغ دارید بنده اطلاعات کامل‌تری را می‌گویم.

غرضی: سوءاستفاده از مقام‌ها و منابع مختلف کشور و نبود انسجام به اینجا رسانده که شخصیت‌ها با تکیه بر دیدگاه‌ها و منابعی که در اختیار دارند اینگونه منافع کشور را به خطر می‌اندازند.

دفاع روحانی از خود:

نکته‌ای که آقای حدادعادل راجع به مساله کدخدا گفت اجازه دهید سوال را مطرح کنم. پرسیده بودند که مذاکره با آمریکا راحت‌تر است یا مذاکره با اروپا که گفتیم اروپایی‌ها کدخدا دارند، ما برویم با همان کدخدا مذاکره کنیم، راحت‌تریم.

این‌که آقای جلیلی گفت که البرادعی گفته بحث سه کشور چگونه است باید بگویم این مباحث یک بخش مربوط به سال 82 و یک بخش مربوط به سال 84 است.

آخرین پیشنهاد اروپایی‌ها چه بود؟ این که البرادعی گفت سه کشور راه بازاری‌ها و چانه‌زنی را انتخاب کرده‌اند و آنچه می‌خواستند را ارایه ندادند در آن زمان دولت تازه عوض شده بود و ما تندترین جواب را دادیم، بادستور راه‌اندازی اصفهان آغاز شده بود.

اما از آقای قالیباف خیلی تعجب می‌کنم درست است ما باید رقابت کنیم، اما نه اینگونه، آقای قالیباف! دلم نمی‌خواست بگویم اما ناچار شدم شما گفتید که دانشجویان بیایند و گاز انبری عمل می کنیم و آنها را دستگیر می‌کنیم.

در آن زمان در مورد چند رییس کلانتری به شما تذکر دادیم، در آن زمان چه جوابی دادید، گفتید کل آدم‌های سالم من این تعداد هستند لذا معتقدم برنگردید به بحث‌های آن زمان این سینه پر از مسائل فراوان است بگذارید رقابت سالم، درست و دقیق باشد.

آقای قالیباف می‌گوید راجع به اقوام هم صحبت می‌کنیم آن موقع که در قدرت بودیم اینکار را انجام می‌دهیم چه اقدامی شورای عالی امنیت ملی راجع به اقوام کرده است، جز این‌که توصیه بوده حقوق حقه اقوام مورد توجه قرارگیرد اگر موردی اتفاق می‌افتاد صحیح نبود شورای عالی امنیت ملی برخورد می‌کرد. شما با این حرف اتهام به شورای عالی امنیت ملی می‌زنید.

بنده فردی هستم که از ابتدای زندگی سیاسی مسیرم روشن است هیچوقت پادگانی فکر نکرده‌ام هیچوقت پادگانی عمل نکرده‌ام جزء افرادی هستم که حقوق خوانده‌ام سرهنگ نیستم حقوق می‌دانم، حواسمان باشد چگونه حرف می‌زنیم اینجوری با یک مساله برخورد نکنیم.

بنده نظرم این است که با همه اقوام و اقلیت‌ها مساوی برخورد شود. من که همواره حامی آزادی بیان بودم در زمان شاه روبروی شاه ایستادم بعد روبروی افراطیون ایستادم طرفدار آزادی بیان بودم خطم خط اعتدال بود؛ چرا اینگونه بحث می‌کنید این شیوه صحیح نیست حرف زیادی برای گفتن داریم.

قالیباف: در رابطه با بحث اقوام من گفتم شما در رابطه با آزادی چه دانشجویان، چه گروه‌ها و اقوام یکنواخت اقدام کردید، نگفتم دیدگاه‌تان نسبت به اقوام این است اما واقعیت این است که به هر حال امروز اقوام و مذاهب مختلف بر اساس قانون اساسی و در حوزه امنیت ملی حقوقشان آن طوری که قانون تعریف کرده تحقق پیدا نکرده است.

روحانی: این کاملا درست است.

قالیباف: شما دبیر شورای عالی امنیت ملی بودید؛ به هر حال شما مسئول بودید و می‌توانستید در حوزه سیاسی امنیتی ایفای نقش کنید.

روحانی: آقای جلیلی می‌دانند ما مصوبه‌ای برای احقاق حقوق اقلیت‌های قومی و مذهبی گذراندیم.

قالیباف: من در این مساله بحثی نداشتم. بحث من در رابطه با دانشجویان بود. در جلسه قبل، حتما آقای عارف یادشان هست که بهترین ارتباط بین پلیس و دانشجویان در زمان مدیریت من بود. یک نمونه بگویید که پلیس حرکت گازانبری داشته است؟ اصلا چنین حرکت‌هایی نبوده است. خود دولت اصلاحات این را تایید می‌کند. از قضا من در مقابل لباس‌شخصی‌ها ایستادم و گفتم کسی خلاف قانون نکند و هزینه‌اش را دادم. حرفم این بود که آن زمان می‌گفتم به دفتر تحکیم اجازه بدهیم طبق قانون احزاب تجمع کنند.

روحانی: من چه گفتم؟

قالیباف: شما گفتید دنبال دردسری؟ ولش کن! دو روز می‌آیند و می‌روند.

روحانی: این بود؟ این بود؟ سندش کو؟ من همانی را گفتم که قبلا به آن اشاره کردم. گفتم اگر می‌خواهید این‌ها را به خیابان بیاورید و بعد گازانبری این‌ها را محاصره کنید و برایشان پرونده درست کنید این کار را نکنید. اما اگر می‌خواهید آزاد بگذارید، بحث دیگری است.

قالیباف: اگر نیت‌خوانی بلدید، این هنر شماست.

روحانی: من نیت‌خوانی بلد نیستم.

قالیباف: نماینده رسمی دفتر تحکیم بعد از آن جلسه آمد من به ایشان عرض کردم قانون احزاب به شما اجازه می‌دهد محل تجمع، سخنران و موضوع را اعلام کن من هم امنیت را برقرار می‌کنم. بعد دیگر دفتر تحکیمی نبود که این کار را انجام دهد. من شما را به عنوان یک فرد معتدل می‌شناسم و اینکه نگاهی باز دارید. شما فکر می‌کنید ما نگاه پادگانی داریم. افتخار ما این است که مجاهد و رزمنده بوده‌ایم و ایستاده‌ایم از عزت این کشور دفاع کرده‌ایم. به این افتخار می‌کنیم و اصلا از این ناراحت نیستیم. اگر شما می‌گویید نگاه پادگانی، من می‌گویم شما در عین این که نگاهی باز دارید می‌گویید دنبال دردسر نگرد. چرا در کوی دانشگاه آن اتفاق افتاد اما در خوابگاه طرشت این اتفاق نیفتاد؟ چرا در کوی دانشگاه در سال 82 این اتفاق نیفتاد؟ زیرا پلیس اینجا ایستاد و از لباس‌شخصی‌ها و کسانی که این طرف بودند کتک خورد ما گازانبری عمل نکردیم بلکه ایستادیم و هزینه پرداخت کردیم.

غرضی: این بحث‌ها آیا به بینندگان کمک می‌کند که تشخیص دهند؟

مرتضی حیدری، مجری: ما اتفاقا در ماظره‌های قبلی هم دنبال بحث‌های اینگونه بودیم.

غرضی: این بحث‌ها مربوط به وقایع گذشته و بین دو نفر است این‌ها بین هم اختلافی دارند هیچ قاضی نیست جواب بدهد. این‌ها به چه درد مردم می‌خورد؟ می‌گویند یا تو حق بودی یا دیگری امکان ندارد از این بحث‌های دو طرفه کسی سود ببرد دعوای بین اشخاص و افراد می‌شود. شما باید نگاه کنید و برای 70 میلیون نفر و اداره کشور برنامه بدهید. هیچ‌کس اینجا برنامه فیزیکی نمی‌دهد همه برنامه‌های عرفانی و ادبیاتی می‌دهند نه سیاست خارجی اینجا حل می‌شود نه سیاست داخلی. من فکر می‌کنم به هیچ دردی نمی‌خورد.

مرتضی حیدری: نظر شما محترم است اما طبیعی است که عملکرد مدیران ارشد و استراتژیک کشور در آینده بخشی‌اش به رویه‌هایی برمی‌گردد که در گذشته مطرح می‌شد مسائلی که هم اینجا مطرح شد این روزها در خبرگزاری‌ها و سایت‌های اینترنتی و مناظرات بیرون از صدا و سیما مطرح می‌شود.

غرضی: آن‌ها مشغولتان می کنند به مسائل گذشته. آیا دعوای این‌ها حل می‌شود نمی‌شود.

روحانی: من می‌خواهم به ملت بزرگوار بگویم شیوه تخریب را نمی پسندم،‌ حاضر نیستم رقیبم را تخریب کنم و اسرار سری اینجا را افشا کنم و جملات را بالا و پایین کنم همان طور که آقای قالیباف بسیاری از حرف‌ها را زدند و من نگفتم اگرچه در حافظه‌ام بود. بحث من پلیس نیست. دست همه پلیس‌های خدمتگذار کشور را می‌بوسم بحث من شیوه آقای قالیباف است.

می‌رسم به آقای رضایی که با لحنی صحبت می‌کند مثل اینکه ایشان نظرات بسیار دقیقی داشتند. آقای رضایی شما همان کسی هستید که در جمع گفتید شورای سازمان ملل به مراتب بهتر از شورای حکام است و آقای روحانی چرا جلوی این کار را گرفته که پرونده از شورای حکام به شورای امنیت نرود. شما اینجا ما را نصحیت می کنید ما که نمی خواهیم اینها را بگوییم. چون شما آغازکننده هستید می گویم حرف‌های دیگر شما را هم دارم. اولین جلسات سری هسته‌یی را کدام سایت افشا کرد چه کسانی د رجلسه سران بودند که همه ناراحت شدند. آقای ولایتی آنجا حضور داشت. خیلی حرف‌ها هست که نباید گفته شود. اینجا جای این بحث‌ها نیست. رقابت سالم کنیم. از چه دفاع می کنید تمام گرفتاری‌های ما این است که همه تلاش نشد برای این که پرونده به شورای امنیت نرود. هیچ کس مقصر نبود امروز همه باید تلاش کنیم که پرونده که ظالمانه به شورای امنیت رفته به شورای حاکم برگردد.

رضایی: حرف اساسی من این بود که ما می‌خواهیم اطلاعاتی را به مردم بدهیم که مردم بر اساس آن برای سرنوشت خود تصمیم بگیرند، چرا طوری صحبت می‌کنیم که گویی هیچ اشکالی نیست؟ آیا معنای این حرف این است که اگر یکی از شما رییس جمهور شد می‌خواهد با همان وضع گذشته که امروز از‌آن دفاع می‌کند کشور را اداره کند یا نه؟ اشکالاتی بوده است چرا به آن اشکالات اشاره نمی‌کنید؟ به عنوان نمونه گفتم شما می‌گویید این مذاکرات منجر به این شد که جنگ نشود و نظام هم به هر حال کنترل می‌کند هم حرکات آقای جلیلی را کنترل می‌کند و هم حرکات آقای روحانی را اما بحث من این است که آیا نمی‌شد شما با هزینه کمتری این کار را می‌کردید> ببینید سوال ما چقدر مودبانه است، اما آقای روحانی اگر بخواهد با این عصبانیت و داد و بیداد کردن سکان کشور را به دست بگیرد خدا به این کشور رحم کند.

ما باید خونسردیمان را حفظ کنیم من که کسی را تخریب نکردم سوال مودبانه‌ای از هر دو طرف کردم زیرا اطلاعات دقیق دارم که به این صورت بوده است ضمن اینکه زمانی ما در حال تحریم نبودیم فکر می‌کردیم تحریم می‌شویم اشتباه می‌کردیم ،بله احتمال جنگ بود، اما جنگ را از طریق دیگری می‌شد کنترل کرد که اگر لازم شد خواهم گفت.

زمانی ما در حال تحریم بودیم اما آقایان گفتند کاغذ پاره‌ای بیش نیست، اتفاقا اشکال اساسی را در سیاست خارجی در مسئله تشخیص می‌دانم، زمانی جنگ نیست، اما تصور می‌کنند جنگ می‌شود. چه هزینه‌ی عظیمی کشور خواهد پرداخت یک تشخیص غلط چه مشکلاتی ایجاد می‌کند، زمانی می‌خواهد تحریم شود، اما می‌گویند نه تحریمی در پیش نیست، اینها خسارت وارد می‌کنند، اما بحث من این است ما که می‌خواهیم خود را در معرض انتخاب مردم قرار دهیم طوری صحبت کنیم که اگر اشتباهاتی بوده است که بحث ما در اینجا فعلا پرونده هسته‌یی است گفته شود که مردم بتوانند تصمیم بگیرند و براساس آن عمل شود.

روحانی: فقط من می‌خواهم این جمله را بگویم که من نه عصبانی شدم و نه ناراحت، البته چون اشکالات، اشکالات توهین‌آمیزی بود باید با صدای رسا جواب می‌دادم برای ملت عزیزم.

انتهای پیام