«دوزله» یکی از سازهای سنتی مناطق کردنشین ایران است که اخیراً به نام استان کرمانشاه در لیست میراث معنوی ایرانیان ثبت شده است.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، منطقه‌ی کرمانشاه، چندی پیش و در جریان برگزاری هفتمین اجلاس سراسری شورای سیاستگذاری ثبت آثار معنوی کشور که در شاهرود برگزار شد، ساز سنتی «دوزله» از ابزار آلات موسیقی محلی کرمانشاه در لیست میراث معنوی ایرانیان قرار گرفت.
«دوزله» یا «جوزله» یکی از قدیمی‌ترین سازهای متداول در خاورمیانه است که در تقسیم‌بندی سازهای بادی جزو سازهای زبانه‌دار محسوب می‌شود.
گرچه به جزء منطقه‌ی کرمانشاه در برخی دیگر از نواحی ایران چون کردستان، خراسان، بوشهر، خوزستان و برخی مناطق دیگر از ساز دوزله استفاده می‌شود اما با این اقدام، دوزله به نام کرمانشاه ثبت معنوی شد.
«علیرضا مرادی‌بیستونی»، معاون میراث فرهنگی، اداره‌کل میراث فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری استان کرمانشاه، در گفت‌و گو با خبرنگار ایسنای کرمانشاه در خصوص وجه تسمیه دوزله، می‌گوید: دوزله از کلمه (زل) که در زبان کردی به نی یا قامیش اطلاق می‌شود برگرفته شده است.
وی ادامه می‌دهد: دوزله به صورت تک و جفت که در اصطلاح به آن مضاعف می‌گویند استفاده می‌شود. سازیست با رنگ صدای بسیار شاد که بیشتر در مراسم عروسی و شادی از آن بهره گرفته می‌شود.
معاون میراث فرهنگی استان کرمانشاه می‌افزاید: دوزله کرمانشاه، لحن موسیقایی کردی را بسیار کامل به شنونده القا می‌کند به صورتی‌که رنگ و لحن صدای آن از صدای سازهای مشابه در سایر نقاط ایران به خوبی قابل تفکیک است.
مرادی‌بیستونی می‌گوید: دوزله سازیست زبانه‌دار که روی آن ۵ تا ۷ سوراخ وجود دارد اما فاقد سوراخ پشتی است. نوازنده هنگام نوازندگی زبانه را کاملاً در دهان فرو برده و در آن می‌دمد.
این مقام مسوول ادامه می‌دهد: جنس دوزله از نی یا قامیش و در مواردی از استخوان بال شماری پرندگان است و در تقسیم‌بندی سازهای بادی جزو سازهای یک زبانه طبقه‌بندی می‌شود.
وی همچنین در خصوص اندازه دوزله می‌گوید: طول این ساز سنتی ۲۲ سانتی‌متر و قطر هر لوله ۲ سانتی‌متر و قمیش‌های ساز ۳ تا ۴ سانتی‌متر است.
معاون میراث فرهنگی اداره‌کل میراث فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری استان کرمانشاه همچنین در خصوص میراث معنوی می‌گوید: توجه به میراث معنوی مناطق گوناگون کشور موضوعی بسیار مهم است که تاکنون چندان به آن توجه نشده اما در حال حاضر در دستور کار این سازمان است.
مرادی‌بیستونی خاطرنشان کرد: با ثبت معنوی آداب و رسوم، ابزار آلات موسیقی، آیین و سنت‌ها، صنایع‌دستی و ... می‌توان به احیاء و توسعه‌ی آنها کمک کرد.
انتهای پیام
نظرات