سال‌ها پیش از ورود ماهواره ها برای تهیه تصاویر هوایی، یک داروساز آلمانی با ساخت دوربین عکاسی مینیاتوری و نصب آن به بدن کبوتران، اقدام به تهیه عکس‌های هوایی کرد.
به گزارش سرویس فناوری خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، امروزه با کمک فناوری های مختلفی از جمله ماهواره، بالن، پهپاد، انواع مختلف هواپیما و بالگرد تهیه تصاویر هوایی تسهیل شده است.
اما دکتر «جولیوس نویبرونر» داروساز آلمانی در سال 1908 میلادی از یک روش ساده و خلاقانه برای تهیه عکس های هوایی استفاده کرده است.
دکتر «نویبرونر» در سال 1903 میلادی کار دریافت و ارسال نسخه های دارویی بیمارستان مسلولین در نزدیکی شهر فرانکفورت را با کمک کبوتران نامه بر آغاز کرد و این پرندگان هر بار محموله ای به وزن 75 گرم را به بیمارستان انتقال می دادند.
پس از یک دوره سه ساله، وی تصمیم گرفت از مسیر پروازی کبوتران عکسبرداری کند و اقدام به طراحی یک دوربین مینیاتوری کرد که مانند محموله دارویی قابلیت حمل توسط پرندگان را داشته باشد.
چندین مدل چوبی دوربین با وزن 30 تا 75 گرم ساخته شد و کبوتران با این مدل ها تمرین داده شدند و مدل نهایی دوربین عکاسی مینیاتوری در سال 1908 میلادی ساخته شد و مورد استفاده قرار گرفت.
این دوربین توسط هارنس (بست) و یک پوشش مخصوص به مقابل سینه کبوتران متصل می شدند؛ سپس پرنده به محلی در فاصله 100 کیلومتری محل زندگی منتقل شده و در هوا رها می شدند.
کبوتر در مسیر پرواز به خانه در ارتفاع 50 تا 100 متری پرواز کرده و دوربین بطور خودکار اقدام به عکسبرداری از منطقه می کرد؛ تأخیر زمانی بین هر شات عکس نیز از طریق یک سیستم پنوماتیک کنترل می شد.
طرح خلاقانه کبوتر - دوربین (Pigeon-Cam) با استقبال فراوان مردم مواجه شد و تصاویر هوایی تهیه شده توسط کبوتران علاوه بر حضور در نمایشگاه های بین المللی درسدن، فرانکفورت و پاریس طی سال های 1909 و 1911 میلادی، بر روی کارت پستال ها نقش بستند.
این تصاویر هوایی جوایز متعددی از جمله جایزه ویژه نمایشگاه هوایی پاریس و نمایشگاه درسدن را به خود اختصاص داده و دکتر «نویبرونر» را به چهره جهانی مبدل کردند.
انتهای پیام
نظرات