یک تیم تحقیقاتی از دانشگاه نورث‌وسترن موفق به شناسایی راهی برای ساخت دستگاه‌های لیزری به اندازه یک ذره ویروس شدند که در دمای اتاق عمل می‌کند.

به گزارش سرویس فناوری خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، این نانولیزرهای پلاسمونیکی می‌توانند در دستگاه‌های فوتونیکی مبتنی بر سیلیکون، مدارهای تمام نوری و حسگرهای زیستی مقیاس نانو ادغام شوند.

کاهش اندازه عناصر فوتونیکی و الکترونیکی برای پردازش فوق سریع داده‌ها و ذخیره فوق متراکم اطلاعات از اهمیت زیادی برخوردار است. کوچک سازی یک ابزار اصلی بادوام مانند لیزر نیز به همین اندازه مهم است.

به گفته محققان، منابع نور منسجم در مقیاس نانومتر نه تنها برای بررسی پدیده‌های در ابعاد کوچک، بلکه برای درک دستگاههای نوری با اندازه‌هایی که حد پراش نور را از بین می‌برند، اهمیت دارد.

این نانولیزرها اندازه کوچک خود را مدیون ساخت کاواک لیزری از دوجزئی‌های نانوذرات فلزی با شکل پاپیون سه‌بعدی هستند.

نانوساختارهای فلزی از پلاسمونهای سطحی موضعی یا همان نوسانات جمعی الکترونها پشتیبانی کرده که از هیچ محدودیت اندازه بنیادی در نور محصور برخوردار نیست.

استفاده از هندسه پاپیون از دو مزیت چشمگیر نسبت به تلاشها قبلی در لیزرهای پلاسمونی برخوردار است: اول اینکه این ساختار یک نقطه داغ الکترومغناطیسی به خوبی تعریف شده را در یک حجم نانو در اثر یک تاثیر آنتنی ارائه کرده و دوم اینکه هر سازه بدلیل هندسه گسسته آن از ضایعات فلزی کمی برخوردار است.

همچنین این دانشمندان در نهایت تعجب دریافتند که این تشدیدکننده‌های پاپیونی سه بعدی در زمان قرار گرفتن در یک مجموعه می‌توانند با توجه به پارامترهای شبکه در زوایای مشخص از خود نور منتشر کنند.

این پژوهش در مجله Nano Letters منتشر شده است.

انتهای پیام