رايانه‌هاي كوانتومي به دستگاه‌هايي گفته مي‌شود كه قادر به فعاليت در سرعت بسيار بالاتر از سريع‌ترين ابررايانه‌هاي جهان هستند و اكنون يك تيم تحقيقاتي با همكاري يك دانشمند ايراني در تلاش براي برداشتن گامي رو به جلو در جهت واقعيت بخشيدن به اين مفهوم هستند.

به گزارش سرويس فناوري خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)، دكتر كاميار سعيدي با همكاري مايك دوالت از دانشگاه سيمون فريزر با استفاده از خواص منحصربفرد سيليكون كاملا غني و خالص شده قصد دارند مفهوم بسيار قابل توجه رايانه كوانتومي را كه فيزيكدانان از مدتها پيش به دنبال عيني كردن آن از حالت نظري هستند، ايجاد كنند.

در حال حاضر چند رايانه كوانتومي پايه به وجود آمده اما هنوز كسي موفق به ايجاد يك نمونه عملي آن نشده است.

چنين رايانه‌هايي با استفاده از خواص عجيب زيراتمي به جمع‌آوري نيروي ذرات اتمي و زيراتمي مانند يونها، فوتوها و الكترون‌ها براي عملكرد حافظه و وظايف پردازشي مي‌پردازند.

آنچه سعيدي و ديگر محققان در دانشگاه آكسفورد و آلمان دريافته‌اند اين است كه سيليكون ويژه اين محققان به فرايندهايي براي جايگيري و قابل مشاهده شدن آنها در يك حالت جامد اجازه داده كه دانشمندان تصور مي‌كردند به يك خلأ تقريبا كامل نياز دارد.

اين محققان با استفاده از اين سيليكون 28 توانستند زماني را كه دانشمندان قادر به كار، مشاهده و سنجش فرايندها هستند، از ظرف چند ثانيه تا سه دقيقه بسط دهند.

محققان اين دستاورد را يك ركورد در سيستمهاي حالت جامد خوانده‌اند كه تا چند سال پيش ناممكن بنظر مي‌رسيد و اكنون مي‌تواند مسيرهاي جديدي از كاربرد نيمه‌رساناهاي حالت جامد مانند سيليكون را به عنوان پايه‌اي براي محاسبات كوانتومي ارائه دهد.

اين در حاليست كه به گفته آنها هنوز راه زيادي تا دستيابي به يك رايانه كوانتومي كاربردي وجود دارد.

اين رايانه‌ها تمام درك كنوني انسان را از محاسبات به چالش مي‌كشند. رايانه‌هاي امروزي به پردازش بيت‌هاي اطلاعات مي‌پردازند كه واحد اساسي اطلاعات بر پايه صفر يا يك است. اما در رايانه كوانتومي،‌اطلاعات به شكل كيوبيت بوده كه در دو حالت صفر و يك بطور همزمان وجود دارند.

انتهاي پيام