اگرچه شناسنامه‌دار شدن قطعات خودرويي كمك زيادي به افزايش كيفيت قطعات و در نتيجه خودروهاي توليدي و همچنين كاهش احتمال سرقت خودروها خواهد كرد، اما با وجود گذشت چند سال از مطرح شدن آن هنوز اجرايي نشده است. به گزارش خبرنگار خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، از حدود دو سال پيش طرح شناسنامه‌داركردن قطعات خودرويي در انجمن قطعه‌سازان مطرح شد. طبق اين طرح هنگام توليد قطعات، مدارهاي الكترونيكي روي مجموعه‌هاي اصلي خودرو مانند ديسك، صفحه كلاج و ترمز نصب شده و قطعات در همه‌جا قابل ردگيري خواهند بود. علاوه بر آن مدار الكترونيكي به منزله شناسنامه‌ قطعات بوده و تمام اطلاعات اعم از شركت توليدكننده، زمان و مكان توليد قطعه در آن قرار دارد. به اين ترتيب با شناسنامه‌دار شدن قطعه توليدكنندگان قطعات التزام بيشتري به رعايت كيفيت محصول داشته و در ادامه در صورت خرابي قطعه هنگام استفاده نيز، امكان ردگيري قطعه معيوب و بازخواست توليدكننده قطعه وجود خواهد داشت. اين قابليت همچنين هنگام خرابي قطعه و نياز به تعويض آن سودمند بوده و مي‌توان به آساني قطعات معيوب را براي تعويض فراخوان كرد. شناسنامه‌دار كردن قطعات با توجه به قابليت شناسايي و رهگيري خودرو در هر نقطه‌اي، احتمال سرقت خودروها را نيز در حد قابل ملاحظه‌اي كاهش خواهد داد. در اين ميان اينكه دليل عدم اجراي اين طرح با وجود فوايد آن چيست، باز هم به موضوعات مالي باز مي‌گردد. محسن رزم‌خواه - عضو انجمن سازندگان قطعات مجموعه‌هاي خودرو، در اين زمينه مي‌گويد: "اگرچه از حدود دو سال پيش موضوع شناسنامه‌دار شدن قطعات خودرويي توليدي در انجمن قطعه‌سازان مطرح شد، اما به دليل بار مالي اين طرح هنوز اجرايي نشده است." اين قطعه‌ساز معتقد است كه با توجه به هزينه‌بر بودن مقدمات اجراي اين طرح، خودروسازان مي‌توانند هزينه‌هاي اوليه را تقبل كنند. به هر حال اجرايي شدن اين طرح با توجه به اينكه مدت زمان زيادي از اجراي آن در كشورهاي توسعه يافته مي‌گذرد، ضروري به نظر مي‌رسد. انتهاي پيام