يك عضو کميسيون حقوقي و قضايي مجلس، با اشاره به آمار بالاي تصادفات رانندگي در كشور كه منجر به فوت افراد مي‌شود گفت: درصد اين تصادفات چه دربين موتورسواران و چه رانندگان خودرو، به اندازه‌اي بالاست که به معضل تبديل شده است لذا رسانه‌ها بويژه صدا و سيما بايد فرهنگ سازي گسترده‌اي در اين زمينه داشته باشند.

به گزارش خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)، علي اسلامي پناه با ابراز تاسف از اينکه ايران در بين کشورهاي جهان بالاترين رکورد تصادفات رانندگي را داشته است گفت: رشد اين تصادفات به اندازه اي است که بيانگر رانندگي همراه با آزمون و خطا در کشورمان است.

وي با تاکيد به اينکه براي جلوگيري از اين فجايع رانندگي، به ابزارهاي گوناگوني نياز داريم گفت: يا بايد به ابزارهاي قانوني از جمله افزايش سرسام آور جرايم رانندگي بپردازيم و يا اينکه رشد سرسام آوري در فرهنگ سازي داشته باشيم.

نماينده جيرفت با تاکيد به اينکه به نظر مي‌رسد، فرهنگ سازي تاثيرات زيادي در اين زمنيه داشته باشد گفت: تاکنون بارها جرايم رانندگي را بالا برده ايم و اين افزايش به اندازه اي رسيده که در برخي موارد يک جريمه با يک ماه حقوق نيروي کار برابري ميکند.

وي با تاکيد بر نقش رسانه ها به ويژه صدا و سيما در کاهش تصادفات گفت: تاکنون برنامه هاي گوناگوني در رابطه با رانندگي تهيه شده است.

اسلامي پناه، با اعلام اينکه برنامه‌هاي صداو سيما در اين زمينه عواقب رانندگي را به تصوير مي‌کشد گفت: در برنامه تازه‌هاي ترافيك كه اخيرا از سيما پخش مي‌شود،‌عواقب يک رانندگي شوم يا يک بي توجهي کودکانه به تصوير کشيده مي‌شود.

وي کانون خانواده را محلي براي فرهنگ سازي دانست و گفت: هنگامي که در اين برنامه، پدر ومادري نشان داده مي‌شود که فرزندشان در اثر بي توجهي جان باخته و کف خيابان است و اعضاي يک خانواده دور هم اين صحنه ها را تماشا

مي‌کنند، مطمئنا زنگ خطري در ضمير ناخودآگاه هر فرزند، پدر، مادر يا خواهر و برادري به صدا در مي آيد.

عضو کميسيون حقوقي قضايي مجلس، با اعتقاد به اينكه امروزه بعضا روحيه تهاجمي و خشونت در بين مردم به ويژه جوانان بالا رفته است گفت: شکي نيست که ريشه اين روحيه در روان افراد است و از دل بحران‌هاي اجتماعي بيرون مي آيد.

اسلامي پناه با تاکيد به اينکه بايد عواقب رانندگي پرخطر در ضمير ناخودآگاه افراد نقش ببندد گفت: ضميرناخودآگاه مانند يک هدايت کننده است که در هر شرايطي تاثير گذاراست و اگر برنامه هاي تلويزيوني بتواند ضمير ناخودآگاه را حساس کند هر فردي هر چقدر هم از خود بي خود باشد تحت فرمان ضمير ناخودآگاه است و رفتارش را کنترل ميکند.

انتهاي پيام