در حال حاضر توان توليد ايران چهار ميليون و 200 هزار بشكه است كه تا سال 2014 (پايان برنامه پنجم توسعه) به پنج ميليون و 100 هزار بشكه خواهد رسيد.

به گزارش خبرنگار انرژي خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)، غلامحسين نوذري ـ مديرعامل شركت ملي نفت ايران ـ با اعلام اين خبر و با بيان اين كه در يك سال گذشته 100 تا 150 هزار بشكه افزايش توليد نفت داشته‌ايم، خاطرنشان كرد: فاز 2 ميدان دارخوين با 100 هزار بشكه در سال آينده به توليد خواهد رسيد؛ همچنين براي فاز 3 اين ميدان نيز افزايش 100 هزار بشكه‌اي تعريف شده است.

وي در خصوص ادعاي وزير نفت هند مبني بر تخفيف 30 درصدي قيمت از سوي ايران اظهار كرد: اگرچه اين موضوع توسط شركت ملي گاز ايران تكذيب شده است، ولي در اين راستا يك فرمول پيشنهادي به هر سه كشور ايران، هند و پاكستان داده شده و آن‌ها بايد نظر خود را راجع ‌به اين فرمول اعلام كنند. در واقع پس از تهيه فرمول نهايي خط لوله صلح به همه كشور‌ها يك ماه فرصت داده شد تا نظرات مقامات دولتي كشور‌هاي خود را ارائه دهند و اطلاعات موجود نشان مي‌دهد فرمول قيمت‌گذاري مورد علاقه آن‌هاست.

او در خصوص توسعه ميدان يادآوران خاطرنشان كرد: هنوز بحث روي ROR (بازگشت سرمايه) با چيني‌ها ادامه دارد و اين نكته بيانگر اين است كه ما روي اصول و منافع ملي خود كوتاه نمي‌آييم. در اين راستا هيات مديره شركت ملي نفت ايران مبلغ 100 ميليون دلار را براي آغاز عمليات در ميدان يادآوران اختصاص داده است. به اين منظور قرار شده از پنج حلقه چاه موجود در آنجا ارزيابي‌هايي به عمل آيد تا در صورت امكان از آن‌ها توليد اوليه داشته باشيم و در واقع تلاش مي‌كنيم تجربه آزادگان در هيچ پروژه ديگري تكرار نشود. در اين خصوص مين‌روبي ميدان يادآوران به شركت مهندسي و توسعه نفت داده شده و در هر بخشي كه توافقات نهايي شد، شركت خارجي مي‌تواند وارد پروژه شود. اين 100 ميليون دلار براي مين‌روبي، جاده‌سازي و بخشي از تعمير چاه‌هاي موجود اختصاص داده شده و هر بخش كه انجام شود هزينه آن از اصل قرارداد كسر خواهد شد.

مديرعامل شركت ملي ايران، نشست وين را با هدف آشنايي ساير كشور‌ها از 17 بلوك اكتشافي يك موقعيت بزرگ براي جمهوري اسلامي‌ايران دانست و گفت: مناقصه 17 بلوك اكتشاف و توسعه كه پنج بلوك آن دريايي و 12 بلوك آن خشكي هستند، در اين نشست معرفي شد كه پس از كنفرانس نيز اتاق اطلاعات تشكيل شد و از كشور‌هاي علاقه‌مند دعوت شد تا با مراجعه به اين اتاق اطلاعات به صورت جزئي‌تر مطالب موردنياز خود را تامين كنند و تا خرداد ماه فرصت دارند كه پيشنهادات خود را به مديريت اكتشاف بدهند. در اين راستا حضور 90 شركت در اين كنفرانس با توجه به همه فشار‌هاي سياسي موجود باعث تعجب كشور‌ها شده بود؛ به گونه‌اي كه 200 نفر از كشور‌هاي اروپايي، روسيه و چين در كنفرانس حضور داشتند. اين موضوع بيانگر اين است كه ساير كشور‌ها براي حضور در پروژه‌هاي ايران علاقه‌مند هستند.

نوذري در خصوص استقبال سرمايه‌گذاران شركت‌هاي بزرگ در وين تشريح كرد: به نظر مي‌رسد محل برگزاري كنفرانس امكان حضور همه كشور‌ها را ايجاد كرده بود. همچنين يك‌سري اصلاحات در قرارداد‌هاي بيع متقابل ايجاد كرديم كه شركت‌ها بتوانند پس از مطالعه و انجام مناقصه به تعيين سقف قرارداد بپردازند و اين موضوع بخشي از ريسك پيمانكاران را كم مي‌كند. همچنين اين امكان ايجاد شده كه شركت‌هاي خارجي بتوانند پس از تحويل و توسعه ميدان‌ها با انجام يك‌سري مذاكرات فني مشاوره‌اي حضور بيشتري در ايران و پروژه‌ها داشته باشند.

وي در خصوص اظهارات شركت رپسول در خصوص قرارداد توسعه فاز 13 پارس جنوبي (بخش بالادستي پروژه پرشين LNG) خاطرنشان كرد: اين قرارداد واقعي بوده و بايد تا مرحله FID (تصميم‌گيري نهايي سرمايه‌گذاري) پيش برويم كه مجموع سرمايه‌گذاري در اين پروژه بيش از 15 تا 16 ميليارد دلار برآورد شده است. براساس اظهارات شركت رپسول آن‌ها پس از پايان FID كه خود شامل حدود 10 قرارداد مهم مي‌شود، در خصوص ادامه پروژه تصميم‌گيري خواهند كرد؛ هرچند كه رپسول در نشست وين هم حضور پيدا كرد و براي شركت در پروژه توسعه بلوك‌هاي جديد ايران ابراز تمايل كرد.

معاون وزير نفت، در ادامه با بيان اين كه قرارداد فروش گاز خام به پرشين LNG نكته مهمي‌ است كه بايد مورد توجه قرار گيرد، افزود: پرشين LNG يك شركت خصوصي است و براساس اصل 44 قانون اساسي با آن‌ها رفتار مي‌شود. در اين راستا پروژه پرشين LNG شامل 10 قرارداد بزرگ مي‌شود كه قرارداد بخش بالادستي آن امضا شده و باقي قرارداد‌ها بايد تا مرحله FID نهايي شوند. در حال حاضر اجراي پروژه‌هاي پارس LNG و پرشين LNG براساس برنامه زمان‌بندي اوليه است و به نظر مي‌رسد پروژه‌هاي LNG آن قدر منافع دارند كه پس از مرحله FID شركت‌ها تمايل به ادامه همكاري داشته باشند.

وي با بيان اين كه مذاكرات با شركت لوك‌اويل در خصوص MDP (نقشه جامع توسعه) ميدان آزادگان ادامه دارد و از آن‌ها درخواست كرده‌ايم كه اطلاعات MDP را به صورت واضح‌تر اعلام كنند.

او در خصوص ويژگي شركت‌هاي حاضر در پروژه‌هاي اخير ايران توضيح داد: هرپروژه دو بخش دارد؛ تامين سرمايه و اجراي پروژه. شركت‌هاي درجه يك كه توان اجراي پروژه را دارند هر دو بخش تامين سرمايه و اجراي پروژه به آن‌ها واگذار مي‌شود، ولي شركت‌هاي ديگر مانند البخاري مالزي و SKS كه در درجات پايين‌تر هستند، ملزم شده‌اند كه يك اپراتور براي بخش اجرايي پروژه معرفي كنند. در رابطه با كيفيت اجراي پروژه‌ها از استاندارد‌ها كوتاه نمي‌آييم؛ اما از شركت‌هايي كه تامين مالي مي‌كنند يا پيمانكار مناسب بين‌المللي بياورند استقبال خواهيم كرد.

به گفته وي، حضور قرارگاه خاتم‌الانبيا (ي) در پروژه ايران LNG براساس مناقصه بوده است و همكاري با اين شركت يكي از شيوه‌هاي انتقال مديريت و دانش فني است.

وي در خصوص پروژه ايران LNG توضيح داد: اين قرارداد در پكيج‌هاي 2 و 3 ايران LNG انجام شد. قرار است خوراك فاز 12 پارس جنوبي به اين پروژه اختصاص پيدا كند كه پكيج 2 حدود 316 ميليون دلار و پكيج 3 حدود 165 ميليون دلار نياز به سرمايه‌گذاري دارند.

انتهاي پيام