در صورت تداوم سياست‌هاي فعلي بايد منتظر جايگاه پرحاشيه‌تري نسبت به وضعيت فعلي باشيم. به گزارش خبرنگار ايسنا، دكتر فرشاد مومني ـ استاد دانشكده اقتصاد دانشگاه علامه طباطبايي ـ امروز در آخرين روز از كنفرانس نفت، گاز و انرژي در افق 1404 در بررسي تعاملات سند كلان چشم‌انداز اظهار كرد: اگر تمام ملاحظات موجود در سند چشم‌انداز را ناديده بگيريم و فقط بر يك زاويه آن يعني سند پيش‌نويس نفت و مسووليت تعريف شده در اين حوزه مبني بر توليد هفت ميليون بشكه در روز تمركز داشته باشيم بايد تاكيد كنيم كه دستيابي به اين ميزان از لحاظ فني براي ايران امكان‌پذير نخواهد بود و همين امر سند چشم‌انداز را با چالشي بزرگ يعني اتكاي فزاينده به نفت خام از طريق صادرات مواجه خواهد كرد. وي افزود: رويكرد ما در 35 سال گذشته اتكاي فزاينده به فروش نفت بوده است و به همين دليل الگوي تعاملي ميان بخش‌ها و سيستم‌هاي نظام كشور، الگويي است كه مضمون آن چيزي جز تداوم وابستگي نخواهد بود. استاد دانشكده اقتصاد دانشگاه علامه طباطبايي با اشاره به اين كه در صورت تداوم رويكرد سنتي فعلي در مورد نفت، كشور زيان خواهد كرد، افزود: اولين مشخصه يك اقتصاد متكي به نفت اين است كه الگوي توسعه بدون اشتغال و به عبارتي مستقل از مردم و مشاركت اقتصادي، سياسي و اجتماعي مردم در فرآيند توسعه ملي است. مومني، الگوي رفتار فوق را پرهزينه و بدون دستاورد دانست و افزود: در برنامه چهارم توسعه از كل جمعيت فعال كشور 53 درصد آنها هيچ نقشي در توليد ملي ندارند. وي افزود: درچارچوب اقتصاد سياسي رانتي و رويكردهايي كه به اعتبار تحولات خارجي مطالبات گوناگون جامعه افزايش مي‌يابد، چشم‌انداز روشني را پيش روي ما قرار نمي‌دهد. رييس موسسه دين و اقتصاد با اشاره به مسائل داخلي صنعت نفت گفت: از نظر سطح تكنولوژي در اكتشاف، حفاري و استخراج، پالايش و... با وجود آن كه اقتصاد كشور 90 سال درگير نفت بوده است، اما سطح تكنولوژي ايران پايين مانده است. مومني با ذكر اين كه برآيند روند 35 سال گذشته نشان مي‌دهد كه بخش‌هاي مولد در اقتصاد ايران همواره مقهور بخش‌هاي غيرمولد بوده‌اند، اظهار كرد: مطالعات صورت گرفته در افق 1404 بيانگر آن است كه بازدهي نسبي فعاليت‌هاي واسطه‌اي و سوداگرانه پنج برابر بخش صنعت و هشت برابر بخش كشاورزي عايدي داشته است. وي تاكيد كرد كه رانتي شدن دولت به رانتي شدن ملت مي‌انجامد و افزود: فرهنگ كار نكردن و انتظار بهره‌مندي به الگويي ريشه‌دار در كشور تبديل شده كه در بسياري از سياست‌هاي كشور مشهود است. اين استاد دانشگاه، مجموعه فرصت‌هاي شغلي، واسطه‌اي و سوداگرانه طي 25 سال گذشته را از كل فرصت‌هاي شغلي در صنعت و كشاورزي بيشتر دانست. وي با اشاره به پيش‌بيني‌هاي جهاني مبني بر محور قرار گرفتن سهم دانايي و سرمايه‌هاي انساني گفت: در صورت تداوم سياست‌هاي فعلي بايد منتظر جايگاه حاشيه‌دارتر از وضعيت فعلي باشيم و بدانيم كه از تداوم اين سياست‌ها همه زيان خواهند ديد. انتهاي پيام