فضاپيماي «كاوشگر مدارگرد مريخ»(MRO)، دهم مارس (19 اسفند ماه جاري) به سياره سرخ مي‌رسد تا به بررسي تركيب شيميايي مريخ و وجود آب و يخ در لايه هاي زيرين سطح آن بپردازد.

به گزارش سرويس «علمي» خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)‌ اين فضاپيما كه زير نظر دانشمندان آزمايشگاه پيشرانش جت (JPL) ناساست، دوازدهم اوت 2005 ميلادي به فضا پرتاب شد.

با در مدار قرار گرفتن MRO اطلاعات ما از نزديك ترين همسايه‌مان در منظومه شمسي افزايش خواهد يافت.

انسان ها از دوران پيش از تاريخ به مريخ علاقمند بوده‌اند و حضور اين سياره در بسياري از اسطوره هاي قديمي بيانگر اين كنجكاوي است.

تاكنون تلاش هاي زيادي براي كاوش مريخ و پي بردن امكان حيات بر روي انجام شده است كه ارسال مريخ‌نوردان دوقلوي «روح» و «فرصت» ناسا از موفق ترين اين تلاش ها بوده است.

دكتر فيروز نادري، معاون ايراني آزمايشگاه پيشرانش جت ناسا مي‌گويد هدف از ماموريت «كاوشگر مدارگرد مريخ» كاوش سطح اين سياره به وسيله وسايل «سنجش از راه دور» است.

وي خاطرنشان كرد: سفينه‌هايي كه به سوي مريخ ارسال مي شوند، براي بررسي اين سياره بر روي سطح آن مي‌نشينند يا با قرار گرفتن در مدار آن به شناسايي مريخ مي‌پردازند.

او گفت: سفينه هاي مريخ نوردي كه بر روي اين سياره مي نشينند، برد كمي دارند و تنها سطح محدودي ازاين سياره را كاوش مي كنند. در حالي كه كاوشگرهايي كه در مدار مريخ قرار مي‌گيرند با استفاده از امكانات «سنجش از راه دور» به شناسايي كل سطح اين سياره مي‌پردازند.

MRO شش ابزار بسيار قوي «سنجش از راه دور» دارد كه به وسيله آنها تركيب شيميايي سطح مريخ و وجود آب و يخ درسطوح زيرين آن را بررسي مي‌كند.

اين فضاپيما همچنين قرار است بهترين محل فرود مريخ نورد بعدي درسال 2009 ميلادي را شناسايي كند.

به گفته دكتر نادري فضاپيماي «مدارگرد مريخ» به خاطر وزن بالاي ابزارهاي علمي، سوخت كمي را با خود حمل مي‌كند؛ بنابراين براي قرار گرفتن اين سفينه در مدار مناسب از نيروي جاذبه سياره مريخ استفاده مي‌شود.

وي در ادامه به بي‌بي‌سي گفت كه به همين دليل، MRO ابتدا در يك مدار دور قرار مي‌گيرد كه فاصله زياد اين مدار از سطح مريخ ماموريت هاي شناسايي را غير ممكن مي‌كند.

دكتر نادري خاطر نشان كرد: به تدريج طي شش ماه، كاوشگر به دليل جاذبه مريخ و اصطكاك با جو اين سياره، در يك مدار 400 كيلومتري از سطح آن قرار خواهد گرفت.

مدت ماموريت علمي مدارگرد مريخ دو سال پيش‌بيني شده است. پس از آن نيز اين سفينه به مدت دو سال به انتقال پيام هاي مخابراتي ساير سفينه هايي كه بر سطح مريخ فرود آمده‌اند، خواهد پرداخت.

از سوي ديگر بيشتر از دو سال است كه مريخ نوردهاي اسپيريت (روح) و آپورچونيتي (فرصت) بر روي سياره سرخ مستقر هستند.

ارسال اين دو ربات شش چرخه و ادامه فعاليت آنها از بزرگترين دستاوردهاي بشر در شناسايي مريخ شمرده مي‌شود.

دكتر نادري كه دانش آموخته دكتري الكترونيك از دانشگاه كاليفرنياي جنوبي است و از سال 1979 ميلادي مسئوليت هاي مختلفي را در ناسا بر عهده داشته است، به عنوان مدير پيشين پروژه كاوش مريخ، نقش مهمي در ماموريت مريخ نوردهاي دوگانه داشته است.

او مي گويد: اسپيريت و آپورچونيتي براي يك ماموريت 90 روزه طراحي شده بودند اما خوشبختانه آنها تا به امروز بيشتر از 700 روز است كه به كار خود ادامه داده‌اند.

كارشناسان ناسا پيش بيني كرده بودند كه پراكنده شدن خاك نرم سطح سياره مريخ بر روي باتري هاي خورشيدي اين دو مريخ نورد، مانع از ادامه فعاليت آنها شود ولي خاك روبي مرتب اين باتري ها به وسيله وزش باد در سطح مريخ به ادامه ماموريت آنها كمك كرده است.

هزينه ماهانه ادامه فعاليت اين دو ربات كاوشگر سه ميليون دلار است كه باعث تعديل بودجه بعضي از پروژه هاي ديگر ناسا شده است.

با اين حال، هر زمان ممكن است به دليل اختلال در سامانه مكانيكي يا خرابي قطعات الكترونيكي در اثر نوسان شديد دماي سطح مريخ، فعاليت اين دو مريخ نورد به پايان برسد.

انتهاي پيام