ناميبيا به مساحت 824 هزار و 292 متر مربع، در جنوب قاره‌ي آفريقا، هم مرز با اقيانوس اطلس جنوبي و بين كشورهاي آنگولا و آفريقاي جنوبي واقع شده است. به گزارش خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) شرايط جوي اين كشور بياباني، گرم، خشك و همراه با پراكندگي و بارش نامنظم باران است. از مهمترين خطرات طبيعي در اين منطقه وقوع خشكسالي‌هاي دوره‌يي طولاني مدت است. همچنين عمده‌ترين مشكلات محيط زيستي در اين كشور شامل وجود منابع بسيار اندك طبيعي از آب تازه، تشكيل بيابان‌ها، شكار قاچاق در حيات وحش و فرسايش زمين است. بيابان‌ها بيشترين مساحت اين كشور را اشغال كرده‌اند. تپه‌هاي شني بر اساس عناصر موجود در آنها شكل گرفته و رنگ‌بندي شده‌اند. جمعيت ناميبيا 2 ميليون نفر است و پايتخت آن ويندهوك نام دارد. شهرهاي سواكو پموند، روندو، رهوبوت و كيتمانشوپ نيز از شهرهاي مهم اين كشور به حساب مي‌آيند. زبان‌هاي اصلي در اين كشور شامل زبان انگليسي (بعنوان زبان رسمي)،‌آفريكانز، آلماني، اوشيوامبو، هررو و ناما است. مذهب اصلي مردم ناميبيا مسيحيت است. واحد پول اين كشور دلار ناميبيا نام دارد و الماس، مس، طلا، روي، سرب، اورانيوم و حيوانات اهلي از مهم‌ترين صادرات آن به حساب مي‌آيند. بعلاوه نژاد مردم كشور ناميبيا شامل اوامبو، كاوانگو، هررو، دامارا و سفيد پوست است. ناميبيا كشوري بزرگ و با پراكندگي جمعيت، بيش از يك دهه تحت حكومت بنيانگذار خود، سام نوجوما، رييس جمهور اين كشور از ثبات بهره‌مند بود. نوجوما جنگ طولاني مدتي را عليه حاكميت آفريقاي جنوبي هدايت كرد. آلمان در اواخر دهه 1800 كنترل منطقه‌اي را كه آفريقاي جنوبي غربي ناميده مي‌شد، بر عهده گرفت. كشف الماس در سال 1908 پاي اروپايي‌ها را به اين كشور بازكرد. آفريقاي جنوبي در طول جنگ جهاني اول آن را به تصرف درآورد و تحت فرمان پيمان ملت‌ها اين كشور را اداره كرد. مردم اين كشور در سال 1990 و پس از تقريبا 25 سال مبارزه، استقلال خود را بدست آوردند. مصالحه نژادي درون كشوري، سفيد پوستان ناميبيا را تشويق كرد تا در اين سرزمين باقي بمانند كه هنوز نقش مهمي در بخش كشاورزي و ساير بخشهاي اقتصادي ايفا مي‌كنند. در سالهاي اخير صداي حاميان اصلاحات ارضي، بيشتر به گوش مي‌رسيد. از طرفي سلب مالكيت از مزارعي كه تحت تملك سفيد‌ها بود در سال 2005 آغاز شد و دولت اظهار داشت كه تصميم دارد تا هزاران شهروند بي‌زمين را دوباره ساماندهي كند. رفاه و سلامت ناميبيا نيز مانند ساير كشورهاي همسايه‌اش از جانب اپيدمي ايدز تهديد مي‌شود و نوجوما مبارزه عليه اين بيماري را جزو اولويت‌هاي ملي قرار داد. در اواخر دهه 1990 مشكلات تجزيه طلبي در نوار كاپريوي (caprivi strip) در شرق ناميبيا، هزاران تن را وادار به گريختن به جانب كشور بوتسوانا كرد. در عين حال دولت اين كشور در سال 2002 اعلام كرد كه اين منطقه براي ورود گردشگران امن است. هي في كپوني پوهامبا، نماينده حزب حاكم سوآپو، با اختلاف بسيار زياد آرا، در انتخابات رياست جمهوري در نوامبر سال 2004 فاتح شد. احزاب مخالف نسبت به نتايج اين انتخابات مشاجره كرده و خواستار توضيح شدند. اكثريت ناظران نيز اعلام كردند كه شواهد اندكي از قانون شكني‌ها در طول راي‌گيري وجود داشته است. پوهامبا فاتح منتخب سام نوجوما، رييس جمهور سابق، از اعضاي بنيانگذار حزب سوآپو و معتمد طولاني مدت نوجوما است. وي طي تشريفاتي در ماه مارس سال 2005 به كار گماشته شد و خاطر نشان كرد كه خط مشي‌هاي رايزن خود را شامل طرح اصلاحات ارضي، دنبال خواهد كرد. سام نوجوما بعنوان رهبر حزب حاكم باقي مي‌ماند. انتهاي پيام